مون کي هٿ ۾ وٺي، هو مون کي بچائي ٿو ۽ مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ٿو. ||2||
خدا مون کي منهنجي گندگي مان ڪڍي ڇڏيو آهي، ۽ مون کي صاف ۽ صاف ڪيو آهي.
مون ڪامل گروءَ جي درگاهه جي تلاش ڪئي آهي. ||3||
هو پاڻ ئي ڪندو آهي، ۽ هر شيءِ جو سبب بڻجندو آهي.
سندس فضل سان، اي نانڪ، هو اسان کي بچائي ٿو. ||4||4||17||
بسنت، پنجين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ڏس ته گل ٽڙي رهيا آهن، ۽ گل ٽڙي رهيا آهن!
ڇڏي ڏيو ۽ پنھنجي انا پرستيءَ کي ڇڏي ڏيو.
هن جي لوٽس پيرن کي پڪڙيو.
خدا سان مل، اي برڪت وارو.
اي منهنجا ذهن، رب جي هوشيار ره. ||روڪ||
ٿلهي جوان ٻوٽن جي خوشبو تمام سٺي آهي،
جڏهن ته ٻيا سڪي ڪاٺ وانگر رهن ٿا.
بهار جي موسم اچي وئي آهي.
اهو عيش و آرام سان ڦٽي ٿو. ||1||
هاڻي، ڪالي يوگا جو اونداهي دور اچي چڪو آهي.
نالي پوکيو، هڪ رب جو نالو.
اهو موسم ناهي ته ٻيا ٻج پوکجن.
شڪ ۽ گمراھيءَ ۾ نه وڃ.
جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي قسمت لکيل آهي،
گروءَ سان ملندو ۽ رب کي ڳوليندو.
اي فاني، هي موسم آهي نام جي.
نانڪ، رب، هار، هار، هر جي ساراهه جو ذڪر ڪري ٿو. ||2||18||
بسنت، پنجين مهل، ٻيو گهر، هندول:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اچو ۽ گڏ ٿيو، اي منهنجا ڀائرو تقدير؛ پنهنجي دوئي جي احساس کي ختم ڪريو ۽ پنهنجو پاڻ کي پيار سان رب ۾ جذب ڪيو.
اچو ته پاڻ کي رب جي نالي سان شامل ڪيو وڃي؛ گرو مُخ بڻجي، پنهنجي چت وڇائي، ويٺي. ||1||
اهڙيءَ طرح، اُڇلايو، اي ڀائرو.
جيئن گرو مُخ، ڏينهن رات، رب جو نالو ڳايو. بلڪل آخري وقت ۾، توهان کي تڪليف ۾ مبتلا نه ٿيڻو پوندو. ||1||روڪ||
اچو ته نيڪ عملن کي توهان جي راند جو تختو هجي، ۽ سچائي کي توهان جي پاسو ٿيڻ ڏيو.
جنسي خواهش، ڪاوڙ، لالچ ۽ دنياوي وابستگي تي فتح حاصل ڪريو؛ صرف اهڙي راند جيئن رب کي پياري آهي. ||2||
صبح جي شروعاتي ڪلاڪن ۾ اٿو، ۽ پنهنجو صاف غسل وٺو. رات جو سمهڻ کان اڳ، رب جي عبادت ڪرڻ ياد رکو.
منھنجو سچو گرو توھان جي مدد ڪندو، جيتوڻيڪ توھان جي تمام ڏکين مرحلن تي. تون آسماني سڪون ۽ سڪون سان پنهنجي سچي گهر پهچندين. ||3||
رب پاڻ کيڏندو آهي، ۽ هو پاڻ ڏسي ٿو؛ رب پاڻ مخلوق کي پيدا ڪيو.
اي نوڪر نانڪ، جيڪو گرو مُخ جي حيثيت سان هيءَ راند کيڏي ٿو، سو زندگيءَ جي راند کٽي ٿو، ۽ پنهنجي سچي گهر ڏانهن موٽي ٿو. ||4||1||19||
بسنت، پنجين مهل، هندول:
تون ئي ڄاڻين ٿو پنھنجي تخليقي طاقت، اي پالڻھار. ٻيو ڪو به نٿو ڄاڻي.
اھو ئي توکي سڃاڻي ٿو، اي منھنجا محبوب، جنھن تي تون پنھنجي ٻاجھ ڏيکارين ٿو. ||1||
مان تنهنجي بندن تي قربان آهيان.
تنهنجي جاءِ هميشه لاءِ خوبصورت آهي، خدا؛ توهان جا عجائب لامحدود آهن. ||1||روڪ||
توهان جي خدمت صرف توهان پاڻ ڪري سگهو ٿا. ٻيو ڪير به نٿو ڪري سگهي.
اُهو ئي تنهنجو بندو آهي، جيڪو توکي راضي رکي ٿو. توهان انهن کي پنهنجي پيار سان نوازيو. ||2||