پورو:
اي دماغ: رب کان سواء، جيڪو توهان ۾ شامل آهي، توهان کي زنجيرن ۾ جڪڙيندو.
بي ايمان بزدل اهڙا ڪم ڪري ٿو جيڪي کيس ڪڏهن به آزاد ٿيڻ نه ڏيندا.
انا پرستي، خودغرضي ۽ غرور ۾ مبتلا، رسمن جا عاشق ناقابل برداشت بوجھ کڻندا آهن.
جڏهن نام سان محبت نه هجي ته پوءِ اهي رسمون بگڙي وينديون آهن.
موت جي رسي انهن کي جڪڙي ٿي جيڪي مايا جي مٺي ذائقي سان پيار ۾ آهن.
شڪ ۾ ڦاٿل، اهي نٿا سمجهن ته خدا هميشه انهن سان گڏ آهي.
جڏهن انهن جو حساب گهربو، انهن کي آزاد نه ڪيو ويندو. انهن جي مٽيءَ جي ديوار کي صاف نه ٿو ڪري سگهجي.
جنهن کي سمجھايو ويندو آهي - اي نانڪ، اهو گرومخ بي عيب سمجهه حاصل ڪري ٿو. ||9||
سلوڪ:
جنهن جا بندا ڪٽجي وڃن، سا ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ اچي ٿو.
اي نانڪ، جيڪي هڪ رب جي محبت سان ڀريل آهن، اهي هن جي محبت جو ڳوڙهو ۽ دائمي رنگ وٺن ٿا. ||1||
پورو:
رارا: پنهنجي دل کي رب جي محبت جي رنگ ۾ رنگي.
رب، هار، هر جي نالي تي غور ڪريو - ان کي پنهنجي زبان سان ڳايو.
رب جي درٻار ۾، ڪو به توسان سختيءَ سان نه ڳالهائيندو.
ھر ڪو توھان کي خوش آمديد چوندو، "اچو ۽ ويھ."
اُن رب جي درگاهه ۾، توکي هڪ گهر ملندو.
اتي ڪو جنم يا موت، يا تباهي ناهي.
جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙو ڪرم لکيل هجي،
اي نانڪ، هن جي گهر ۾ رب جي دولت آهي. ||10||
سلوڪ:
لالچ، ڪوڙ، فساد ۽ جذباتي وابستگي انڌن ۽ بيوقوفن کي پاڻ ۾ ڦاسائي ڇڏي ٿي.
مايا ۾ جڪڙيل، اي نانڪ، انهن کي هڪ بدبوءِ چمڪي رهي آهي. ||1||
پورو:
لالا: ماڻهو فاني لذتن جي عشق ۾ ڦاٿل آهن.
عقل ۽ مايا جي شراب ۾ مدهوش آهن.
هن مايا ۾ پيدا ٿين ٿا ۽ مرن ٿا.
ماڻهو رب جي حڪم مطابق عمل ڪن ٿا.
ڪو به مڪمل ناهي، ۽ ڪو به ناقص ناهي.
نه ڪو عقلمند آهي ۽ نه ڪو بيوقوف آهي.
جتي به رب ڪنهن کي مشغول ڪري ٿو، اتي هو مشغول آهي.
اي نانڪ، اسان جو رب ۽ ماسٽر هميشه لاء الڳ آهي. ||11||
سلوڪ:
منهنجو پيارو خدا، دنيا جو پالڻهار، ڪائنات جو پالڻهار، عميق، عميق ۽ ناقابل فهم آهي.
هن جهڙو ٻيو ڪوبه ڪونهي. اي نانڪ، هو پريشان ناهي. ||1||
پورو:
لالا: هن جي برابر ڪو به ناهي.
هو پاڻ هڪ آهي؛ ٻيو ڪو به نه هوندو.
هو هاڻي آهي، هو آهي، ۽ هو هميشه رهندو.
هن جي حد ڪنهن کي به نه ملي آهي.
چيلي ۽ هاٿي ۾، هو مڪمل طور تي پکڙيل آهي.
رب، پريم ذات، هرڪو هرڪو ڄاڻي ٿو.
جنهن کي رب پنهنجو پيار ڏنو آهي
- اي نانڪ، اُهو گرو مُخ رب، هار، هار جو نالو ڳائيندو آهي. ||12||
سلوڪ:
جيڪو رب جي عظيم ذات جو ذائقو ڄاڻي ٿو، سو ئي رب جي محبت کي حاصل ڪري ٿو.
اي نانڪ، برڪت وارو، برڪت وارو، برڪت وارو آهي رب جا عاجز بندا؛ انهن جو دنيا ۾ اچڻ ڪيترو نه خوش قسمت آهي! ||1||
پورو:
انهن جو دنيا ۾ اچڻ ڪيترو نه ڪارائتو آهي
جن جون زبانون رب، هار، هار جي نالي جي ساراهه ڪن ٿيون.
اهي اچي ساد سنگت، حضور جي صحبت سان گڏ رهندا آهن.
رات ۽ ڏينهن، اهي پيار سان نالو تي غور ڪن ٿا.
برڪت وارو آهي انهن عاجز ماڻهن جو جنم، جيڪي هن نالي سان جڙيل آهن؛
رب العالمين، مقدر جو معمار، انهن تي پنهنجون رحمتون نازل فرمائي ٿو.
اهي صرف هڪ ڀيرو پيدا ٿيا آهن - اهي ٻيهر پيدا نه ٿيندا.
اي نانڪ، اهي رب جي درشن جي برڪت واري نظر ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||13||
سلوڪ:
اُن کي ڳائڻ سان، ذهن خوشي سان ڀرجي ويندو آهي. دوئي جي محبت ختم ٿي ويندي آهي، ۽ درد، پريشاني ۽ خواهشون ختم ٿي وينديون آهن.
اي نانڪ، پنهنجو پاڻ کي نام، رب جي نالي ۾ وسايو. ||1||