ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1117
ਜਾਗਾਤੀਆ ਉਪਾਵ ਸਿਆਣਪ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ਡਿਠਾ ਭੰਨਿ ਬੋਲਕਾ ਸਭਿ ਉਠਿ ਗਇਆ ॥
jaagaateea upaav siaanap kar veechaar dditthaa bhan bolakaa sabh utth geaa |ٽيڪس جمع ڪندڙ هوشيار هئا؛ انهن ان جي باري ۾ سوچيو، ۽ ڏٺو. هنن پنهنجا ڪيش باڪس ٽوڙي ڇڏيا.
ਤ੍ਰਿਤੀਆ ਆਏ ਸੁਰਸਰੀ ਤਹ ਕਉਤਕੁ ਚਲਤੁ ਭਇਆ ॥੫॥
triteea aae surasaree tah kautak chalat bheaa |5|ٽيون، هو گنگا ڏانهن ويو، ۽ اتي هڪ عجيب ڊرامو ڪيو ويو. ||5||
ਮਿਲਿ ਆਏ ਨਗਰ ਮਹਾ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਓਟ ਗਹੀ ॥
mil aae nagar mahaa janaa gur satigur ott gahee |شهر جا اهم ماڻهو گڏ ٿيا، ۽ گرو، سچي گرو جي حفاظت جي طلب ڪئي.
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਗੋਵਿਦੁ ਪੁਛਿ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਕੀਤਾ ਸਹੀ ॥
gur satigur gur govid puchh simrit keetaa sahee |گرو، سچو گرو، گرو سڄي ڪائنات جو رب آهي. اڳتي وڃو ۽ سمرتين سان صلاح ڪريو - اھي ان جي تصديق ڪندا.
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਭਨੀ ਸਹੀ ਕੀਤਾ ਸੁਕਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦਿ ਸ੍ਰੀਰਾਮਿ ਕਰਿ ਗੁਰ ਗੋਵਿਦੁ ਧਿਆਇਆ ॥
simrit saasatr sabhanee sahee keetaa suk prahilaad sreeraam kar gur govid dhiaaeaa |سمرتيون ۽ شاستر سڀ ان ڳالهه جي تصديق ڪن ٿا ته سک ديو ۽ پرهلاد گرو، ڪائنات جي پالڻهار تي غور ڪيو، ۽ هن کي عظيم رب جي حيثيت سان ڄاتو.
ਦੇਹੀ ਨਗਰਿ ਕੋਟਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਟਵਾਰੇ ਤਿਨ ਕਾ ਥਾਉ ਥੇਹੁ ਗਵਾਇਆ ॥
dehee nagar kott panch chor vattavaare tin kaa thaau thehu gavaaeaa |جسمم ڳوٺ جي قلعي ۾ پنج چور ۽ شاهراهه ڌاڙيل رهندا آهن. گرو انهن جي گهر ۽ جاء کي تباهه ڪيو.
ਕੀਰਤਨ ਪੁਰਾਣ ਨਿਤ ਪੁੰਨ ਹੋਵਹਿ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਲਹੀ ॥
keeratan puraan nit pun hoveh gur bachan naanak har bhagat lahee |پراڻن مسلسل خيرات ڏيڻ جي ساراهه ڪن ٿا، پر رب جي عقيدت واري عبادت صرف گرو نانڪ جي ڪلام ذريعي حاصل ڪئي وئي آهي.
ਮਿਲਿ ਆਏ ਨਗਰ ਮਹਾ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਓਟ ਗਹੀ ॥੬॥੪॥੧੦॥
mil aae nagar mahaa janaa gur satigur ott gahee |6|4|10|شهر جا اهم ماڻهو گڏ ٿيا، ۽ گرو، سچي گرو جي حفاظت جي طلب ڪئي. ||6||4||10||
ਤੁਖਾਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ॥
tukhaaree chhant mahalaa 5 |تُخاري ڇن، پنجين مهل:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਲਾਲਨਾ ਗੁਰਿ ਮਨੁ ਦੀਨਾ ॥
ghol ghumaaee laalanaa gur man deenaa |اي منهنجا محبوب، مان توکان قربان آهيان. گرو جي ذريعي، مون پنهنجي ذهن کي وقف ڪري ڇڏيو آهي.
ਸੁਣਿ ਸਬਦੁ ਤੁਮਾਰਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ॥
sun sabad tumaaraa meraa man bheenaa |تنهنجو ڪلام ٻڌي، منهنجو من موهيندڙ آهي.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਜਿਉ ਜਲ ਮੀਨਾ ਲਾਗਾ ਰੰਗੁ ਮੁਰਾਰਾ ॥
eihu man bheenaa jiau jal meenaa laagaa rang muraaraa |هيءُ دماغ، پاڻيءَ ۾ مڇيءَ وانگر سڪايل آهي. اهو رب سان پيار سان ڳنڍيل آهي.
ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰਾ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰਾ ॥
keemat kahee na jaaee tthaakur teraa mahal apaaraa |تنهنجو قدر بيان نٿو ڪري سگهجي، اي منهنجا رب ۽ مالڪ؛ توهان جي حويلي بي مثال ۽ بي مثال آهي.
ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਕੇ ਦਾਤੇ ਸੁਆਮੀ ਬਿਨਉ ਸੁਨਹੁ ਇਕ ਦੀਨਾ ॥
sagal gunaa ke daate suaamee binau sunahu ik deenaa |اي منھنجا پالڻھار، سڀ فضيلت ڏيندڙ، اي منھنجا پالڻھار، مھرباني ڪري ھن عاجز جي دعا ٻڌي.
ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜੀਅੜਾ ਬਲਿ ਬਲਿ ਕੀਨਾ ॥੧॥
dehu daras naanak balihaaree jeearraa bal bal keenaa |1|مهرباني ڪري نانڪ کي پنهنجي درشن جي برڪت واري نظر سان نوازيو. مان قربان آهيان، منهنجو جان توکان قربان آهي. ||1||
ਇਹੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤੇਰਾ ਸਭਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥
eihu tan man teraa sabh gun tere |هي جسم ۽ دماغ تنهنجو آهي. سڀ فضيلت تنهنجي آهي.
ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਦਰਸਨ ਤੇਰੇ ॥
khaneeai vanyaa darasan tere |مان قربان آهيان، هر ٿورو، تنهنجي درشن تي.
ਦਰਸਨ ਤੇਰੇ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਨਿਮਖ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪੇਖਿ ਜੀਵਾ ॥
darasan tere sun prabh mere nimakh drisatt pekh jeevaa |مهرباني ڪري مون کي ٻڌي، اي منهنجا رب خدا؛ مان صرف تنهنجي نظرن کي ڏسڻ سان جيئرو آهيان، جيتوڻيڪ فقط هڪ پل لاءِ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਨੀਜੈ ਤੇਰਾ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਤ ਪੀਵਾ ॥
amrit naam suneejai teraa kirapaa kareh ta peevaa |مون ٻڌو آهي ته تنهنجو نالو سڀ کان وڌيڪ امرت وارو امر آهي. مهرباني ڪري مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، ته مان ان ۾ پيئان.
ਆਸ ਪਿਆਸੀ ਪਿਰ ਕੈ ਤਾਈ ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਬੂੰਦੇਰੇ ॥
aas piaasee pir kai taaee jiau chaatrik boondere |منهنجون اميدون ۽ خواهشون تو ۾ آهن، اي منهنجا مڙس! مينهن جي پکيءَ وانگر، مان برسات جي بوند لاءِ بيٺو آهيان.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੀਅੜਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ॥੨॥
kahu naanak jeearraa balihaaree dehu daras prabh mere |2|چوي ٿو نانڪ، منهنجو جان تو تي قربان. مهرباني ڪري مون کي پنهنجي درشن سان نوازيو، اي منهنجا مالڪ خدا. ||2||
ਤੂ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਹੁ ਅਮਿਤਾ ॥
too saachaa saahib saahu amitaa |تون منهنجو سچو رب ۽ مالڪ آهين، اي لامحدود بادشاهه.
ਤੂ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਾਨ ਹਿਤ ਚਿਤਾ ॥
too preetam piaaraa praan hit chitaa |تون منهنجو پيارو محبوب آهين، تنهن ڪري منهنجي جان ۽ شعور کي پيارا.
ਪ੍ਰਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸਗਲ ਰੰਗ ਬਨਿ ਆਏ ॥
praan sukhadaataa guramukh jaataa sagal rang ban aae |تون منهنجي روح کي امن ڏي. تون ته گورمک کي سڃاڻي ٿو. سڀ توهان جي پيار جي مهرباني.
ਸੋਈ ਕਰਮੁ ਕਮਾਵੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੇਹਾ ਤੂ ਫੁਰਮਾਏ ॥
soee karam kamaavai praanee jehaa too furamaae |انسان فقط اهي ڪم ڪري ٿو، جن جو تو حڪم ڪيو آهي، رب.
ਜਾ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸੁਰਿ ਤਿਨਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਨੁ ਜਿਤਾ ॥
jaa kau kripaa karee jagadeesur tin saadhasang man jitaa |جنهن تي تنهنجي مهرباني، اي ڪائنات جا پالڻهار، ساد سنگت ۾ پنهنجي ذهن کي فتح ڪري ٿو.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੀਅੜਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਤਉ ਦਿਤਾ ॥੩॥
kahu naanak jeearraa balihaaree jeeo pindd tau ditaa |3|چوي ٿو نانڪ، منهنجو جان تو تي قربان. توهان مون کي منهنجو روح ۽ جسم ڏنو. ||3||
ਨਿਰਗੁਣੁ ਰਾਖਿ ਲੀਆ ਸੰਤਨ ਕਾ ਸਦਕਾ ॥
niragun raakh leea santan kaa sadakaa |مان نااهل آهيان، پر هن مون کي بچايو آهي، سنتن جي خاطر.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਢਾਕਿ ਲੀਆ ਮੋਹਿ ਪਾਪੀ ਪੜਦਾ ॥
satigur dtaak leea mohi paapee parradaa |سچي گرو منهنجي عيب کي ڍڪي ڇڏيو آهي. مان اهڙو گنهگار آهيان.
ਢਾਕਨਹਾਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹਮਾਰੇ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥
dtaakanahaare prabhoo hamaare jeea praan sukhadaate |خدا مون لاء ڍڪيو آهي؛ هو روح، زندگي ۽ امن جو عطا ڪندڙ آهي.
ਅਬਿਨਾਸੀ ਅਬਿਗਤ ਸੁਆਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ॥
abinaasee abigat suaamee pooran purakh bidhaate |منھنجو پالڻھار ۽ مالڪ ابدي ۽ بدلجندڙ، ھميشه موجود آھي. هو ڪامل خالق، مقدر جو معمار آهي.
ਉਸਤਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਤੁਮਾਰੀ ਕਉਣੁ ਕਹੈ ਤੂ ਕਦ ਕਾ ॥
ausatat kahan na jaae tumaaree kaun kahai too kad kaa |تنهنجي ساراهه بيان نه ٿي ڪري سگهجي. ڪير چئي سگهي ٿو تون ڪٿي آهين؟
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਤਾ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੀ ਮਿਲੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਨਿਮਕਾ ॥੪॥੧॥੧੧॥
naanak daas taa kai balihaaree milai naam har nimakaa |4|1|11|ٻانهو نانڪ ان تي قربان آهي، جيڪو کيس رب جي نالي سان نوازي ٿو، هڪ پل لاءِ به. ||4||1||11||