اي نانڪ، اهي اکيون نه آهن، جيڪي منهنجي محبوب مڙس کي ڏسي سگهن. ||3||
پورو:
اهو عاجز، جيڪو، گرومخ جي حيثيت ۾، رب جي خدمت ڪري ٿو، تمام آرام ۽ خوشي حاصل ڪري ٿو.
هو پاڻ به بچائيندو آهي، پنهنجي خاندان سميت، ۽ سڄي دنيا کي به بچائيندو آهي.
هو رب جي نالي جي دولت گڏ ڪري ٿو، ۽ سندس سڀ اُڃ ٽُٽي ٿي وڃي ٿي.
هو دنياوي لالچ کي ڇڏي ڏئي ٿو، ۽ هن جو باطن رب سان محبت سان جڙيل آهي.
ھميشه ۽ ھميشه، سندس دل جو گھر نعمتن سان ڀريل آھي. رب سندس ساٿي، مدد ۽ مدد آهي.
هو دشمن ۽ دوست کي هڪجهڙو ڏسندو آهي ۽ سڀني لاءِ نيڪ خواهشن جو اظهار ڪندو آهي.
هن دنيا ۾ اڪيلو اهو پورو ٿئي ٿو، جيڪو گرو جي روحاني حڪمت تي غور ڪري ٿو.
هو حاصل ڪري ٿو جيڪو هن لاءِ اڳواٽ مقرر ڪيو ويو آهي ، رب جي مطابق. ||16||
دخاني، پنجين مهل:
سچي ماڻهوءَ کي چئبو آهي سهڻو. ڪوڙ ڪوڙ جي شهرت آهي.
اي نانڪ، نادر اهي آهن جن جي گود ۾ سچ آهي. ||1||
پنجين مهل:
منهنجي دوست رب جو چهرو بي مثال خوبصورت آهي. مان هن کي ڏسندو هوس، روزانو چوويهه ڪلاڪ.
ننڊ ۾، مون پنهنجي مڙس کي ڏٺو. مان ان خواب تي قربان آهيان. ||2||
پنجين مهل:
اي منهنجا دوست، سچي رب کي سڃاڻ. صرف هن جي باري ۾ ڳالهائڻ بيڪار آهي.
هن کي پنهنجي ذهن ۾ ڏسو؛ تنهنجو محبوب پري ناهي. ||3||
پورو:
زمين، آسمان جا آڪاش ايٿرز، هيٺيون زمينون، چنڊ ۽ سج ختم ٿي ويندا.
شهنشاهه، بينڪ وارا، حڪمران ۽ اڳواڻ هليا ويندا، ۽ انهن جا گهر ڊاهي ويندا.
غريب ۽ امير، عاجز ۽ شرابي، هي سڀ ماڻهو گذري ويندا.
قاضي، شيخ ۽ مبلغ سڀ اٿي کڙا ٿيندا.
روحاني استاد، نبي ۽ شاگرد - انهن مان ڪو به مستقل نه رهندو.
روزو، دعا لاء سڏ ۽ مقدس صحيفن - بغير سمجھڻ جي، اهي سڀ غائب ٿي ويندا.
ڌرتيءَ جي 8.4 ملين جاندارن جون نسلون سڀ وري جنم وٺنديون ۽ اينديون رهنديون.
ھڪڙو سچو خداوند خدا ابدي ۽ بدلجندڙ آھي. رب جو ٻانهو به ابدي آهي. ||17||
دخاني، پنجين مهل:
مون سڀني کي ڏٺو ۽ جانچيو؛ هڪ رب کان سواءِ، ڪو به ڪونهي.
اچو ۽ مون کي پنهنجو منهن ڏيکاريو، اي منهنجا دوست، ته جيئن منهنجو جسم ۽ دماغ ٿڌو ۽ آرام سان هجي. ||1||
پنجين مهل:
عاشق بي اميد آهي، پر منهنجي ذهن ۾، وڏي اميد آهي.
اميد جي وچ ۾، صرف تون، اي پالڻھار، اميد کان آزاد رھ. مان توکان قربان آهيان، قربان آهيان، قربان آهيان. ||2||
پنجين مهل:
جيتوڻيڪ مون کي توکان جدا ٿيڻ جي خبر ٻڌي، مون کي ڏک آهي. تو کي ڏسڻ کان سواءِ، اي منهنجا مالڪ، مان مري ويندس.
محبوب کان سواءِ، جدا ٿيل عاشق ڪو به آرام نٿو وٺي. ||3||
پورو:
نديءَ جا ڪنارا، مقدس مزارون، بت، مندر ۽ زيارت جا هنڌ جهڙوڪ ڪيدرناٿ، متهورا ۽ بنارس،
ٽي سؤ ٽيهه ڪروڙ ديوتا، اندرا سميت، سڀ مري ويندا.
سمرتيون، شاستر، چار ويد ۽ ڇهه نظام فلسفو ختم ٿي ويندا.
دعائون ڪتاب، پنڊت، ديني عالم، گيت، نظم ۽ شاعر به روانا ٿيندا.
جيڪي برهمچاري، سچا ۽ پرهيزگار آهن ۽ سنياسي پرهيزگار آهن، اهي سڀ موت جي تابع آهن.
خاموش سياڻا، يوگي ۽ نجومي، موت جي رسولن سان گڏ، مري ويندا.
جيڪي ڏٺا سو ناس ٿيندو. سڀ ختم ٿي ويندا ۽ غائب ٿي ويندا.
صرف عظيم رب خدا، مٿاهون رب، مستقل آهي. سندس ٻانهو به مستقل ٿي ويندو آهي. ||18||
سالڪ دکني، پنجين مهل:
سوين ڀيرا ننگا انسان کي ننگا نٿو ڪري. هزارين بکون کيس بکيو نه ٿيون ڏين.
لکين درد کيس تڪليف نه ڏيندا آهن. اي نانڪ، مڙس رب کيس پنهنجي فضل جي نظر سان نوازيو. ||1||