ڪيترائي اچن ٿا ۽ وڃن ٿا. اهي مرندا آهن، ۽ وري مرندا آهن، ۽ ٻيهر جنم وٺندا آهن.
سمجھڻ کان سواء، اھي بلڪل بيڪار آھن، ۽ اھي وري جنم ۾ ڀڄندا آھن. ||5||
اهي ئي ساد سنگت ۾ شامل ٿين ٿا، جن تي رب مهربان ٿئي ٿو.
اُهي رب جي اُبتڙ نالي جو جپ ۽ غور ڪن ٿا. ||6||
اڻ ڳڻيا لکين، ايترا گهڻا آهن اهي لامحدود آهن، هن جي ڳولا ڪريو.
پر فقط اهو ئي آهي، جيڪو پنهنجي نفس کي سمجهي، خدا کي پنهنجي ويجهو ڏسي ٿو. ||7||
اي عظيم عطا ڪندڙ، مون کي ڪڏهن به نه وساريو - مهرباني ڪري مون کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪر.
ڏينهن رات تنهنجي شان ۾ ڳائڻ لاءِ - اي نانڪ، اها منهنجي دل جي خواهش آهي. ||8||2||5||16||
راگ سوهي، پهرين مهل، ڪچيجي ~ بي رحم دلہن:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مان بيوقوف ۽ بد اخلاق آهيان، لامحدود عيب سان ڀريل آهيان. مان ڪيئن وڃي سگهان ٿو پنهنجي مڙس جي لطف اندوز ٿيڻ لاء؟
هن جي روح جي هر هڪ دلہن باقي کان بهتر آهي - ڪير منهنجو نالو به ڄاڻي ٿو؟
اهي ڪنوارون جيڪي پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿين ٿيون، اهي وڏيون نعمتون آهن، جيڪي آم جي وڻ جي ڇانو ۾ آرام ڪن ٿيون.
مون وٽ سندن فضيلت نه آهي- ان لاءِ آئون ڪنهن کي الزام ڏيان؟
اي منهنجا مالڪ، تنهنجي ڪهڙين خوبين جي ڳالهه ڪريان؟ مان تنهنجو ڪهڙو نالو ٻڌايان؟
مان تنهنجي هڪ فضيلت تائين به نه پهچي سگهان ٿو. مان توکان سدا قربان آهيان.
سون، چاندي، موتي ۽ ياقوت وڻندڙ آهن.
منهنجي مڙس رب مون کي انهن شين سان نوازيو آهي، ۽ مون انهن تي پنهنجا خيال مرکوز ڪيا آهن.
سرن ۽ مٽيءَ جا محل ٺهيل آهن ۽ پٿرن سان سينگاريا ويا آهن.
مون کي انهن سينگارن جي ڪري بيوقوف بڻايو ويو آهي، ۽ مان پنهنجي مڙس جي ويجهو نه ويٺي آهيان.
آسمان ۾ ڪنارا گوڙ ڪن ٿا، ۽ ٻڪريون آرام ۾ اچي ويا آهن.
ڪنوار پنهنجي سسر جي گهر هلي وئي آهي. آخرت ۾ ڪهڙو منهن ڏيکاريندو؟
هوءَ سمهندي رهي ته جيئن ڏينهن اُڀري. هن پنهنجي سفر جي باري ۾ سڀ وساري ڇڏيو.
هوءَ پنهنجي مڙس کان الڳ ٿي وئي، ۽ هاڻي هوءَ درد ۾ مبتلا آهي.
فضيلت تو ۾ آهي، اي پالڻهار؛ مان مڪمل طور تي فضيلت کان سواء آهيان. نانڪ جي اها ئي دعا آهي:
تون پنهنجون سموريون راتيون نيڪ نياڻين کي ڏئين ٿو. مون کي خبر آهي ته مان نااهل آهيان، پر ڇا منهنجي لاءِ به ڪا رات ناهي؟ ||1||
سوهي، پهرين مهل، سوچيجي ~ عاليشان ۽ دلڪش دلہن:
جڏهن مون وٽ تون آهين، تڏهن مون وٽ سڀ ڪجهه آهي. اي منهنجا مالڪ، تون منهنجو مال ۽ سرمايو آهين.
توهان جي اندر، مان امن ۾ رهندو آهيان. توهان جي اندر، مون کي مبارڪباد ڏني وئي آهي.
تنهنجي مرضي سان، تون تخت ۽ عظمت عطا ڪرين ٿو. ۽ تنهنجي مرضي سان، تون اسان کي فقير ۽ ڀوتار بڻائين ٿو.
تنهنجي مرضيءَ سان ريگستان ۾ سمنڊ وهي ٿو، ۽ آسمان ۾ ڪنول ڦٽي ٿو.
توهان جي مرضي سان، هڪ خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ٿو. تنهنجي مرضي سان، هو ان ۾ غرق ٿي وڃي ٿو.
ان جي رضا سان، اهو رب منهنجو مڙس ٿئي ٿو، ۽ مان رب جي حمد سان ڀريل آهيان، نيڪي جو خزانو.
تنهنجي مرضي سان، اي منهنجا مالڪ، مان توکان ڊڄان ٿو، ۽ مان اچي ٿو، وڃان ٿو ۽ مران ٿو.
تون، اي منهنجا مالڪ رب، ناقابل رسائي ۽ بيشمار آهين. تنهنجو ذڪر ڪندي، تنهنجي پيرن تي ڪري پيو آهيان.
مون کي ڇا لاءِ عرض ڪرڻ گهرجي؟ مون کي ڇا چوڻ ۽ ٻڌڻ گهرجي؟ مان تنهنجي درشن جي برڪت واري ڏيکاءَ لاءِ بکيو ۽ اڃايل آهيان.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، مون کي پنهنجي مڙس کي مليو آهي. هي نانڪ جي سچي دعا آهي. ||2||
سوهي، پنجين مهل، گنونتي ~ لائق ۽ نيڪ دلہن: