ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 488
ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਾਟਰੋ ਉਠਿ ਭਗਤੀ ਲਾਗਾ ॥
eih bidh sun kai jaattaro utth bhagatee laagaa |اها ڳالهه ٻڌي، ڌن جي ذات پاڻ کي عقيدت جي پوڄا ۾ لاڳو ڪيو.
ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਤਖਿ ਗੁਸਾਈਆ ਧੰਨਾ ਵਡਭਾਗਾ ॥੪॥੨॥
mile pratakh gusaaeea dhanaa vaddabhaagaa |4|2|رب العالمين ساڻس ذاتي طور تي ملاقات ڪئي. دانا ڏاڍو خوش ٿيو. ||4||2||
ਰੇ ਚਿਤ ਚੇਤਸਿ ਕੀ ਨ ਦਯਾਲ ਦਮੋਦਰ ਬਿਬਹਿ ਨ ਜਾਨਸਿ ਕੋਈ ॥
re chit chetas kee na dayaal damodar bibeh na jaanas koee |اي منھنجا شعور، تون ٻاجھاري رب جو ھوش ڇو نٿو رکين؟ توهان ڪنهن ٻئي کي ڪيئن سڃاڻي سگهو ٿا؟
ਜੇ ਧਾਵਹਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਖੰਡ ਕਉ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
je dhaaveh brahamandd khandd kau karataa karai su hoee |1| rahaau |توهان شايد سڄي ڪائنات جي چوڌاري ڊوڙندا، پر اهو اڪيلو ٿئي ٿو جيڪو خالق رب ڪري ٿو. ||1||روڪ||
ਜਨਨੀ ਕੇਰੇ ਉਦਰ ਉਦਕ ਮਹਿ ਪਿੰਡੁ ਕੀਆ ਦਸ ਦੁਆਰਾ ॥
jananee kere udar udak meh pindd keea das duaaraa |ماءُ جي پيٽ جي پاڻيءَ ۾، ڏهن دروازن سان جسم ٺاهيائين.
ਦੇਇ ਅਹਾਰੁ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਰਾਖੈ ਐਸਾ ਖਸਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥੧॥
dee ahaar agan meh raakhai aaisaa khasam hamaaraa |1|ان کي روزي ڏيندو آھي ۽ ان کي باھ ۾ بچائيندو آھي، اھو ئي منھنجو پالڻھار آھي. ||1||
ਕੁੰਮੀ ਜਲ ਮਾਹਿ ਤਨ ਤਿਸੁ ਬਾਹਰਿ ਪੰਖ ਖੀਰੁ ਤਿਨ ਨਾਹੀ ॥
kunmee jal maeh tan tis baahar pankh kheer tin naahee |ماءُ ڪڇي پاڻيءَ ۾ آهي، ۽ هن جا ٻار پاڻيءَ کان ٻاهر آهن. هن وٽ انهن جي حفاظت لاءِ نه پر آهن ۽ نه انهن کي کارائڻ لاءِ کير آهي.
ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦ ਮਨੋਹਰ ਸਮਝਿ ਦੇਖੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੨॥
pooran paramaanand manohar samajh dekh man maahee |2|ڪامل رب، عظيم نعمتن جو مجسمو، دلگير رب انهن جي سنڀال ڪندو آهي. ھي ڏسو ۽ سمجھو پنھنجي دماغ ۾ ||2||
ਪਾਖਣਿ ਕੀਟੁ ਗੁਪਤੁ ਹੋਇ ਰਹਤਾ ਤਾ ਚੋ ਮਾਰਗੁ ਨਾਹੀ ॥
paakhan keett gupat hoe rahataa taa cho maarag naahee |ڪيڙو پٿر جي هيٺان لڪيل آهي - هن لاءِ فرار ٿيڻ جو ڪو رستو ناهي.
ਕਹੈ ਧੰਨਾ ਪੂਰਨ ਤਾਹੂ ਕੋ ਮਤ ਰੇ ਜੀਅ ਡਰਾਂਹੀ ॥੩॥੩॥
kahai dhanaa pooran taahoo ko mat re jeea ddaraanhee |3|3|ڌن چوي ٿو، پورو پالڻهار سندس سنڀال ڪري ٿو. نه ڊڄ، اي منهنجي جان. ||3||3||
ਆਸਾ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਜੀਉ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
aasaa sekh fareed jeeo kee baanee |آسا، شيخ فريد جي ڪلام:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਦਿਲਹੁ ਮੁਹਬਤਿ ਜਿੰਨੑ ਸੇਈ ਸਚਿਆ ॥
dilahu muhabat jina seee sachiaa |اُهي ئي سچا آهن، جن جي خدا لاءِ محبت عميق ۽ دل سان ڀريل آهي.
ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਸਿ ਕਾਂਢੇ ਕਚਿਆ ॥੧॥
jina man hor mukh hor si kaandte kachiaa |1|جن جي دل ۾ هڪڙي ڳالهه آهي ۽ وات ۾ ٻي شيءِ، تن کي ڪوڙو سمجهيو وڃي ٿو. ||1||
ਰਤੇ ਇਸਕ ਖੁਦਾਇ ਰੰਗਿ ਦੀਦਾਰ ਕੇ ॥
rate isak khudaae rang deedaar ke |جيڪي رب جي محبت ۾ رڱيل آهن، سي سندس نظر ۾ خوش ٿين ٿا.
ਵਿਸਰਿਆ ਜਿਨੑ ਨਾਮੁ ਤੇ ਭੁਇ ਭਾਰੁ ਥੀਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
visariaa jina naam te bhue bhaar thee |1| rahaau |جيڪي رب جي نالي کي وسارين ٿا، سي زمين تي بار آهن. ||1||روڪ||
ਆਪਿ ਲੀਏ ਲੜਿ ਲਾਇ ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਸੇ ॥
aap lee larr laae dar daraves se |جن کي رب پنهنجي چادر سان ڳنڍي ٿو، اهي ئي درويش آهن سچا درويش.
ਤਿਨ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਉ ਆਏ ਸਫਲੁ ਸੇ ॥੨॥
tin dhan janedee maau aae safal se |2|برڪت وارا آهن اهي مائرون جن انهن کي جنم ڏنو، ۽ انهن جو دنيا ۾ اچڻ ثمر آهي. ||2||
ਪਰਵਦਗਾਰ ਅਪਾਰ ਅਗਮ ਬੇਅੰਤ ਤੂ ॥
paravadagaar apaar agam beant too |اي پالڻھار، پالڻھار ۽ پالڻھار، تون لامحدود، اڻڄاتل ۽ لامحدود آھين.
ਜਿਨਾ ਪਛਾਤਾ ਸਚੁ ਚੁੰਮਾ ਪੈਰ ਮੂੰ ॥੩॥
jinaa pachhaataa sach chunmaa pair moon |3|جيڪي سچي رب کي سڃاڻن ٿا- مان انهن جا پير چمي ٿو. ||3||
ਤੇਰੀ ਪਨਹ ਖੁਦਾਇ ਤੂ ਬਖਸੰਦਗੀ ॥
teree panah khudaae too bakhasandagee |مان توھان جي حفاظت گھران ٿو - تون بخشڻھار پالڻھار آھين.
ਸੇਖ ਫਰੀਦੈ ਖੈਰੁ ਦੀਜੈ ਬੰਦਗੀ ॥੪॥੧॥
sekh fareedai khair deejai bandagee |4|1|مهرباني ڪري شيخ فريد کي پنهنجي مراقبي عبادت جي فضل سان نوازيو. ||4||1||
ਆਸਾ ॥
aasaa |آسا:
ਬੋਲੈ ਸੇਖ ਫਰੀਦੁ ਪਿਆਰੇ ਅਲਹ ਲਗੇ ॥
bolai sekh fareed piaare alah lage |شيخ فريد فرمائي ٿو، اي منهنجا پيارا دوست، پاڻ کي رب سان ڳنڍ.
ਇਹੁ ਤਨੁ ਹੋਸੀ ਖਾਕ ਨਿਮਾਣੀ ਗੋਰ ਘਰੇ ॥੧॥
eihu tan hosee khaak nimaanee gor ghare |1|هي جسم مٽي ٿي ويندو، ۽ ان جو گهر هڪ نظر انداز قبرستان ٿيندو. ||1||
ਆਜੁ ਮਿਲਾਵਾ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਟਾਕਿਮ ਕੂੰਜੜੀਆ ਮਨਹੁ ਮਚਿੰਦੜੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aaj milaavaa sekh fareed ttaakim koonjarreea manahu machindarreea |1| rahaau |اي شيخ فريد، تون اڄ رب سان ملي سگهين ٿو، جيڪڏهن تون پنهنجي پکين جهڙين خواهشن کي روڪين، جيڪي تنهنجي ذهن کي بگاڙين ٿيون. ||1||روڪ||
ਜੇ ਜਾਣਾ ਮਰਿ ਜਾਈਐ ਘੁਮਿ ਨ ਆਈਐ ॥
je jaanaa mar jaaeeai ghum na aaeeai |جيڪڏھن مون کي خبر ھجي ھا ته مون کي مرڻو آھي، ۽ وري نه موٽندس،
ਝੂਠੀ ਦੁਨੀਆ ਲਗਿ ਨ ਆਪੁ ਵਞਾਈਐ ॥੨॥
jhootthee duneea lag na aap vayaaeeai |2|ڪُوڙ جي دنيا ۾ جڪڙجي پاڻ کي برباد نه ڪريان ها. ||2||
ਬੋਲੀਐ ਸਚੁ ਧਰਮੁ ਝੂਠੁ ਨ ਬੋਲੀਐ ॥
boleeai sach dharam jhootth na boleeai |تنھنڪري سچ ڳالھايو، سچائيءَ سان، ۽ ڪوڙ نه ڳالهايو.
ਜੋ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ਵਾਟ ਮੁਰੀਦਾ ਜੋਲੀਐ ॥੩॥
jo gur dasai vaatt mureedaa joleeai |3|شاگرد کي رستي تي سفر ڪرڻ گهرجي، گرو طرفان اشارو ڪيو ويو آهي. ||3||
ਛੈਲ ਲੰਘੰਦੇ ਪਾਰਿ ਗੋਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਿਆ ॥
chhail langhande paar goree man dheeriaa |نوجوانن کي پار ڪندي ڏسي، سهڻي جوان روح جي دلين جون دليون حوصلا افزائي ڪن ٿيون.
ਕੰਚਨ ਵੰਨੇ ਪਾਸੇ ਕਲਵਤਿ ਚੀਰਿਆ ॥੪॥
kanchan vane paase kalavat cheeriaa |4|جيڪي سون جي چمڪ سان پاسي ڪن ٿا، تن کي آري سان ڪٽيو وڃي ٿو. ||4||
ਸੇਖ ਹੈਯਾਤੀ ਜਗਿ ਨ ਕੋਈ ਥਿਰੁ ਰਹਿਆ ॥
sekh haiyaatee jag na koee thir rahiaa |اي شيخ، هن دنيا ۾ ڪنهن جي به زندگي مستقل ناهي.
ਜਿਸੁ ਆਸਣਿ ਹਮ ਬੈਠੇ ਕੇਤੇ ਬੈਸਿ ਗਇਆ ॥੫॥
jis aasan ham baitthe kete bais geaa |5|اها سيٽ، جنهن تي اسين هاڻي ويٺا آهيون- ٻيا به ڪيترائي ان تي ويٺا ۽ تڏهن کان هليا ويا. ||5||
ਕਤਿਕ ਕੂੰਜਾਂ ਚੇਤਿ ਡਉ ਸਾਵਣਿ ਬਿਜੁਲੀਆਂ ॥
katik koonjaan chet ddau saavan bijuleean |جيئن ڪاٽڪ جي مهيني ۾ ٻليون نظر اچن ٿيون، تيئن چوٿين مهيني ۾ جنگل ۾ باهه لڳي ٿي، ۽ ساون مهيني ۾ وڄ لڳي ٿي.
ਸੀਆਲੇ ਸੋਹੰਦੀਆਂ ਪਿਰ ਗਲਿ ਬਾਹੜੀਆਂ ॥੬॥
seeaale sohandeean pir gal baaharreean |6|۽ جيئن سياري ۾ ڪنوار جي ٻانهن پنهنجي مڙس جي ڳچيءَ کي سينگاريندي آهي؛ ||6||
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਿਚਾਰਾ ਲੇਇ ਮਨੋ ॥
chale chalanahaar vichaaraa lee mano |بس ائين ئي، عارضي انساني جسم گذري ويندا آهن. پنهنجي ذهن ۾ ان تي غور ڪريو.
ਗੰਢੇਦਿਆਂ ਛਿਅ ਮਾਹ ਤੁੜੰਦਿਆ ਹਿਕੁ ਖਿਨੋ ॥੭॥
gandtediaan chhia maah turrandiaa hik khino |7|جسم کي ٺهڻ ۾ ڇهه مهينا لڳندا آهن، پر اهو هڪ ئي وقت ۾ ٽٽندو آهي. ||7||
ਜਿਮੀ ਪੁਛੈ ਅਸਮਾਨ ਫਰੀਦਾ ਖੇਵਟ ਕਿੰਨਿ ਗਏ ॥
jimee puchhai asamaan fareedaa khevatt kin ge |اي فريد، زمين آسمان کان پڇي ٿي، ”ڪيڏانهن ويا آهن ٻيڙي وارا؟
ਜਾਲਣ ਗੋਰਾਂ ਨਾਲਿ ਉਲਾਮੇ ਜੀਅ ਸਹੇ ॥੮॥੨॥
jaalan goraan naal ulaame jeea sahe |8|2|ڪي دفن ڪيا ويا آهن، ۽ ڪي قبرن ۾ آهن؛ انهن جا روح عذاب ۾ مبتلا آهن. ||8||2||