هو ننگا جهنم ۾ وڃي ٿو، ۽ پوءِ هو لڪايل نظر اچي ٿو.
هن کي پنهنجي ڪيل گناهن تي افسوس آهي. ||14||
سالڪ، پھريون مھل:
رحم کي ڪپهه، قناعت کي ڌاڳو، نرمي کي ڳٽ ۽ سچائي کي موڙ بنايو.
هي روح جو مقدس ڌاڳو آهي؛ جيڪڏهن توهان وٽ آهي، ته اڳتي وڌو ۽ اهو مون تي رک.
اهو نه ڀڃي، ان کي گندگي سان مٽي نه ٿو سگهجي، ان کي ساڙي يا گم ٿي نه ٿو سگهي.
برڪت وارا آهن اهي فاني مخلوق، اي نانڪ، جن پنهنجي ڳچيءَ ۾ اهڙو ڌاڳو پائيندا آهن.
توھان ڌاڳو خريد ڪري ڪجھ شيلن لاءِ، ۽ پنھنجي بند ۾ ويھي، توھان ان کي وجھو.
ٻين جي ڪنن ۾ هدايتون ٻڌائڻ سان، برهمڻ گرو بڻجي ويندو آهي.
پر هو مري وڃي ٿو، ۽ مقدس ڌاڳو ٽٽي پوي ٿو، ۽ روح ان کان سواء نڪري ٿو. ||1||
پهرين مهل:
هو هزارين چوريون، هزارين زنا، هزارين ڪوڙ ۽ هزارين بدمعاشيون ڪري ٿو.
هو رات ڏينهن هزارين ٺڳيون ۽ ڳجهيون ڪارناما سرانجام ڏئي ٿو، پنهنجي ساٿين جي خلاف.
ڌاڳو ڪپهه مان ڦٽي ٿو، ۽ برهمڻ اچي ان کي موڙي ٿو.
ٻڪري کي ماريو ويندو آهي، پکا ۽ کائي ويندو آهي، ۽ پوء هرڪو چوي ٿو، "مقدس ڌاڳو وجهي."
جڏهن اهو ختم ٿي ويندو آهي، ان کي اڇلايو ويندو آهي، ۽ ٻيو هڪ لڳايو ويندو آهي.
اي نانڪ، ڌاڳو نه ٽٽندو، جيڪڏهن ان ۾ ڪا حقيقي طاقت هجي. ||2||
پهرين مهل:
نالو مڃڻ سان عزت ملي ٿي. رب جي ساراهه ئي سچو مقدس سلسلو آهي.
رب جي درٻار ۾ اهڙو مقدس ڌاڳو پائڻ آهي. اهو ڪڏهن به نه ڀڃندو. ||3||
پهرين مهل:
جنسي عضون لاءِ ڪوبه مقدس ڌاڳو ناهي ۽ نه عورت لاءِ.
ماڻهوءَ جي ڏاڙهيءَ تي روز اُڇلائبو آهي.
پيرن لاءِ مقدس ڌاڳو ناهي ۽ هٿن لاءِ ڌاڳو ناهي.
نه زبان لاءِ ڌاڳو ۽ نه اکين لاءِ ڌاڳو.
برهمڻ پاڻ بغير ڪنهن مقدس سلسلي جي دنيا ۾ وڃي ٿو.
ڌاڙن کي موڙي، ٻين تي رکي ٿو.
هو شاديون ڪرائڻ لاءِ رقم وٺندو آهي.
انهن جي نسلن کي پڙهي، هو انهن کي رستو ڏيکاري ٿو.
ٻڌو ۽ ڏسو، اي ماڻھو، ھي عجيب شيء.
هو ذهني طور انڌو آهي، پر ان جي باوجود هن جو نالو حڪمت آهي. ||4||
پورو:
جنهن تي ٻاجھارو پالڻهار پنهنجو فضل ڪري ٿو، ان جي خدمت ڪري ٿو.
اُهو ٻانهو، جنهن کي رب پنهنجي مرضيءَ جي فرمانبرداري ڪري، اُن جي خدمت ڪندو آهي.
هن جي حڪم جي فرمانبرداري ڪندي، هو قابل قبول ٿي ويندو آهي، ۽ پوء، هن کي رب جي حضور حاصل ڪري ٿو.
جيڪو پنهنجي پالڻهار کي راضي ڪرڻ لاءِ عمل ڪري ٿو، سو پنهنجي دل جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪري ٿو.
پوءِ هو رب جي درٻار ۾ وڃي، عزت جا ڪپڙا پائي. ||15||
سالڪ، پھريون مھل:
اهي ڳئون ۽ برهمڻ تي ٽيڪس ڏين ٿا، پر ڳئون جو گوبر انهن جي رڌڻي تي لاڳو نه ٿيندو.
اُھي پنھنجا ڪُنڊا ڪپڙا پائيندا آھن، پيشانيءَ تي رسم الخط جا نشان لڳندا آھن، ۽ پنھنجا گل کڻندا آھن، پر ھو مسلمانن سان گڏ کاڌو کائيندا آھن.
اي تقدير جا ڀائرو، توهان عبادت گهرن ۾ ڪريو، پر اسلامي مقدس نصوص پڙهو ۽ مسلمانن جي زندگي گذارڻ جو طريقو اختيار ڪريو.
پنهنجي منافقت کي ڇڏي ڏيو!
رب جو نالو وٺي، تون پار ٿي ويندين. ||1||
پهرين مهل:
آدم خور به دعائون گهرندا آهن.
چاقو ھلائڻ وارا پنھنجي ڳچيءَ ۾ مقدس ڌاڳو پائيندا آھن.
برهمڻ پنهنجي گهرن ۾ شنخ وڄائيندا آهن.
انهن جو پڻ ساڳيو ذائقو آهي.
ڪوڙ سندن سرمايو آهي، ۽ ڪوڙ سندن واپار آهي.
ڪوڙ ڳالهائي، سندن ماني کسي وٺندا آهن.
شرافت ۽ دھرم جو گهر هنن کان پري آهي.
اي نانڪ، اهي مڪمل طور تي ڪوڙ سان ڀريل آهن.
انهن جي پيشانين تي مقدس نشان آهن، ۽ زعفران جا ڪپڙا انهن جي کمر جي چوڌاري آهن.
انهن جي هٿن ۾ چاقو آهن - اهي دنيا جا قصاب آهن!