انهن جا جسم ۽ ذهن پاڪ ٿي ويندا آهن، جيئن اهي سچي رب کي پنهنجي شعور ۾ سمائي ويندا آهن.
اي نانڪ، هر روز رب تي غور ڪريو. ||8||2||
گوري گوارايري، پهرين مهل:
عقل نه مرندو آهي، تنهنڪري ڪم پورو نه ٿيندو آهي.
ذهن برائي عقل ۽ دوئي جي شيطانن جي طاقت هيٺ آهي.
پر جڏهن ذهن تسليم ڪري ٿو، گرو جي ذريعي، اهو هڪ ٿي وڃي ٿو. ||1||
رب بي صفات آهي. صفتون سندس قبضي ۾ آهن.
جيڪو خود غرضيءَ کي ختم ڪري ٿو، اُن تي غور ڪري ٿو. ||1||روڪ||
منحوس ذهن هر قسم جي فساد جو سوچي ٿو.
جڏهن ذهن گمراهه ٿئي ٿو، تڏهن بڇڙائيءَ جو بار سر تي پوي ٿو.
پر جڏهن ذهن رب کي تسليم ڪري ٿو، اهو هڪ ۽ واحد رب کي محسوس ڪري ٿو. ||2||
منحوس ذهن مايا جي گهر ۾ داخل ٿئي ٿو.
جنسي خواهش ۾ مشغول، اهو ثابت نه رهي.
اي انسان، پنهنجي زبان سان رب جي نالي کي پيار سان وڄايو. ||3||
هاٿي، گهوڙا، سون، ٻار ۽ زالون
انهن مڙني پريشانين ۾ ماڻهو راند وڃائي ويهندا آهن.
شطرنج جي راند ۾ انهن جا ٽڪرا پنهنجي منزل تي نه پهچندا آهن. ||4||
اهي دولت گڏ ڪن ٿا، پر ان مان صرف برائي اچي ٿي.
خوشي ۽ درد دروازي ۾ بيٺا آهن.
دل ۾ رب جي ياد ڪرڻ سان ئي سڪون اچي ٿو. ||5||
جڏهن رب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، تڏهن هو اسان کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو.
لفظ لفظ جي ذريعي، خوبيون گڏ ڪيون وينديون آهن، ۽ خرابيون سڙي وينديون آهن.
گرومخ کي رب جي نالي جو خزانو ملي ٿو. ||6||
نالي کان سواءِ، سڀ ڏک ۾ رهن ٿا.
بيوقوف، خود ارادي واري انسان جو شعور، مايا جي جاءِ آهي.
گرومخ روحاني حڪمت حاصل ڪري ٿو، اڳ ۾ مقرر ڪيل تقدير جي مطابق. ||7||
منجهيل دماغ مسلسل هلندي هلندي هلندي هلندي هلندي رهي.
خالص سچو رب، گندگي سان راضي ناهي.
اي نانڪ، گرو مُخ رب جي شان ۾ ڳائي ٿو. ||8||3||
گوري گوارايري، پهرين مهل:
خود غرضيءَ ۾ ڪم ڪرڻ سان سڪون نٿو ملي.
عقل جي عقل ڪوڙي آهي. صرف رب سچو آهي.
سڀ جيڪي دوئي سان پيار ڪن ٿا، تباهه ٿي ويا آهن.
ماڻهو عمل ڪن ٿا جيئن اهي اڳ ۾ ترتيب ڏنل آهن. ||1||
مون دنيا کي اهڙو جواري ٿيندي ڏٺو آهي.
سڀ امن لاءِ دعائون گهرندا آهن، پر هو رب جي نالي کي وساري ڇڏيندا آهن. ||1||روڪ||
جيڪڏهن غائب رب کي ڏسي سگهجي ٿو، ته پوء هن کي بيان ڪري سگهجي ٿو.
کيس ڏسڻ کان سواءِ، سڀ بيان بيڪار آهن.
گرومخ هن کي آسانيءَ سان ڏسي ٿو.
تنهن ڪري هڪ رب جي خدمت ڪريو، محبت جي شعور سان. ||2||
ماڻهو امن جي دعا گهرن ٿا، پر انهن کي سخت درد ملي ٿو.
اهي سڀ ڪرپشن جا گل وڍي رهيا آهن.
تون ڪوڙو آهين - هڪ کان سواءِ، ڪا به آزادي ناهي.
خلقيندڙ مخلوق کي پيدا ڪيو، ۽ هو ان کي سنڀاليندو آهي. ||3||
شبد جي ڪلام سان خواهش جي باهه ٻري ٿي.
دوئي ۽ شڪ پاڻ ئي ختم ٿي ويندا آهن.
گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، نالو دل ۾ رهي ٿو.
سندس باني جي سچي ڪلام ذريعي، رب جي شان ۾ ڳايو. ||4||
سچو پالڻھار ان گرومخ جي جسم ۾ رھي ٿو، جيڪو سندس لاءِ محبت رکي ٿو.
نالي کان سواءِ، ڪنهن کي به پنهنجي جاءِ نٿي ملي.
محبوب رب بادشاهه، محبت سان سرشار آهي.
جيڪڏهن هو پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، ته اسان کي سندس نالو محسوس ٿئي ٿو. ||5||
مايا سان جذباتي لاڳاپو مڪمل الجھن آهي.
خود ارادي وارو انسان گندو، لعنتي ۽ خوفناڪ هوندو آهي.
سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، اهي مشڪلاتون ختم ٿي وينديون آهن.
نام جي امرت ۾، توهان کي دائمي امن ۾ رهڻو پوندو. ||6||
گرومخ هڪ رب کي سمجهن ٿا، ۽ ان لاءِ محبت جو اظهار ڪن ٿا.
اهي پنهنجي اندر جي گهرن ۾ رهن ٿا ۽ سچي رب ۾ ضم ٿي وڃن ٿا.
ڄمڻ ۽ مرڻ جو سلسلو ختم ٿي ويو آهي.
اها سمجھ ڪامل گروءَ کان حاصل ٿئي ٿي. ||7||
تقرير ڪرڻ سان، ان جي ڪا به پڄاڻي ناهي.