گوري بيراگن، چوٿين مهل:
جيئن ماءُ، پٽ کي جنم ڏئي، کيس کارائي ۽ پنهنجي نظر ۾ رکي ٿي
- اندر ۽ ٻاهر، هوء پنهنجي وات ۾ کاڌو وجهي؛ هر لمحي، هوءَ کيس پيار ڪندي آهي.
ساڳيءَ طرح، سچو گرو پنهنجي گرو سکن جي حفاظت ڪندو آهي، جيڪي پنهنجي محبوب رب سان پيار ڪندا آهن. ||1||
اي منهنجا رب، اسان صرف پنهنجي رب خدا جا جاهل ٻار آهيون.
سلام، سلام، گرو، گرو، سچو گرو، خدائي استاد، جنهن مون کي رب جي تعليمات ذريعي عقلمند ڪيو آهي. ||1||روڪ||
سفيد فليمنگو آسمان جي چوڌاري گردش ڪري ٿو،
پر هوءَ پنهنجن نوجوانن کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿي. هوءَ انهن کي پوئتي ڇڏي وئي آهي، پر هوءَ انهن کي مسلسل پنهنجي دل ۾ ياد ڪندي آهي.
ساڳئي طرح، سچو گرو پنهنجي سکن سان پيار ڪندو آهي. رب پنهنجي گرو سکن کي پالي ٿو، ۽ انهن کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو. ||2||
جهڙيءَ ريت گوشت ۽ رت مان ٺهيل زبان، بئنٽيهه ڏندن جي قينچي ۾ محفوظ رهي ٿي.
ڪير سمجهي ٿو ته طاقت گوشت ۾ آهي يا قينچي ۾؟ سڀ ڪجهه رب جي قدرت ۾ آهي.
اهڙيءَ طرح، جڏهن ڪوئي صاحب جي غيبت ڪندو آهي، ته رب پنهنجي ٻانهي جي عزت بچائيندو آهي. ||3||
اي تقدير جا ڀائرو، ڪو به اهو نه سوچي ته انهن ۾ ڪا طاقت آهي. سڀ عمل ڪندا آھن جيئن رب انھن کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائيندو آھي.
پوڙهو، موت، بخار، زهر ۽ نانگ- سڀ ڪجهه رب جي هٿ ۾ آهي. رب جي حڪم کان سواءِ ڪا به شيءِ ڪنهن کي ڇهي نٿي سگهي.
اي نوڪر نانڪ، پنهنجي شعوري دماغ ۾، هميشه لاءِ رب جي نالي تي غور ڪريو، جيڪو توهان کي آخر ۾ بچائيندو. ||4||7||13||51||
گوري بيراگن، چوٿين مهل:
هن سان ملڻ سان، ذهن خوشيءَ سان ڀرجي ويندو آهي. هن کي سچو گرو سڏيو ويندو آهي.
ٻهراڙيءَ مان نڪرندي آهي، ۽ رب جو اعليٰ درجو حاصل ٿيندو آهي. ||1||
مان پنهنجي پياري سچي گرو سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟
هر لمحي، مان هن کي عاجزي سان سجدو ڪريان ٿو. مان پنهنجي مڪمل گرو سان ڪيئن ملندس؟ ||1||روڪ||
سندس فضل عطا ڪندي، رب مون کي منهنجي مڪمل سچي گرو سان ملڻ جي هدايت ڪئي آهي.
سندس عاجز ٻانهن جي خواهش پوري ٿي. مون کي سچي گرو جي پيرن جي مٽي ملي آهي. ||2||
جيڪي سچا گروءَ سان ملن ٿا، سي رب جي عقيدت جي پوڄا ڪن ٿا، ۽ رب جي هن عقيدتمند عبادت کي ٻڌن ٿا.
انهن کي ڪڏهن به نقصان نه ٿيو؛ اهي مسلسل رب جو فائدو حاصل ڪندا آهن. ||3||
جنهن جي دل ٽهڪندي آهي، تنهن کي دوئي سان محبت ناهي.
اي نانڪ، گرو سان ملڻ، هڪ بچايو ويو آهي، رب جي شان جي ساراهه ڳائڻ. ||4||8||14||52||
چوٿين مهل، گوري پوربي:
ٻاجھارو پالڻھار خدا مون کي پنھنجي ٻاجھ سان نھاريو. ذهن، جسم ۽ وات سان، مان رب جو نالو ڳائيندو آهيان.
گرو مُخ جي حيثيت ۾، مان رب جي محبت جي گهاٽي ۽ دائمي رنگ ۾ رنگجي ويو آهيان. منهنجي بدن جو پوشاڪ هن جي پيار سان رنگجي ويو آهي. ||1||
مان پنھنجي پالڻھار جي ٻانھي آھيان.
جڏهن منهنجو ذهن رب جي حوالي ٿيو ته هن سڄي دنيا کي منهنجو غلام بڻائي ڇڏيو. ||1||روڪ||
ان ڳالهه تي چڱيءَ طرح غور ڪريو، اي اولياءَ، اي تقدير جا ڀائرو- پنهنجي دلين کي ڳوليو، ڳوليو ۽ اتي ئي کيس ڳوليو.
رب جي حسن ۽ نور، هار، هر، سڀني ۾ موجود آهي. سڀني هنڌن تي، رب جي ويجهو، هٿ جي ويجهو رهندو آهي. ||2||