هن آرام گهرن ۽ قديم مندرن کي ساڙي ڇڏيو. هن شهزادن جا عضوا وڍي ڇڏيا ۽ مٽيءَ ۾ اڇلائي ڇڏيائين.
مغلن مان ڪو به انڌو نه ٿيو ۽ نه وري ڪو معجزو ڏيکاريائين. ||4||
مغلن ۽ پٺاڻن جي وچ ۾ لڙائي لڳي ۽ ميدان جنگ ۾ تلوارون پاڻ ۾ ٽڪرائجي ويون.
هنن گوليون هڻي گوليون هلايون، ۽ پنهنجن هاٿين سان حملو ڪيائون.
اُهي ماڻهو جن جا خط رب جي درٻار ۾ ڦاٽي ويا هئا، انهن جي مقدر ۾ موت آهي، اي تقدير جا ڀائرو. ||5||
هندو عورتون، مسلمان عورتون، ڀٽي ۽ راجپوت
ڪن جا ڪپڙا ڦاڙي، پيرن کان پيرن تائين، جڏهن ته ٻيا قبرستان ۾ اچي رهڻ لڳا.
سندن مڙس گهر نه موٽيا- هنن جي رات ڪيئن گذري؟ ||6||
خالق خود عمل ڪري ٿو، ۽ ٻين کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائيندو آهي. اسان کي ڪنهن کي شڪايت ڪرڻ گهرجي؟
خوشي ۽ درد تنهنجي مرضي سان ايندا آهن؛ اسان ڪنهن ڏانهن وڃو ۽ روئڻ گهرجي؟
ڪمانڊر پنهنجو حڪم جاري ڪري ٿو، ۽ راضي آهي. اي نانڪ، اسان کي ملي ٿو جيڪو اسان جي قسمت ۾ لکيل آهي. ||7||12||
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
آسا، ڪيفي، پهرين مهل، اٺين بيت، اشٽپديه:
جيئن ريڍار رڳو ٿوري وقت لاءِ ميدان ۾ هوندو آهي، تيئن دنيا ۾ هڪڙو آهي.
ڪوڙ تي عمل ڪري پنهنجا گهر ٺاهيندا آهن. ||1||
اُٿ! اُٿ! اي سمهڻ وارا، ڏس ته واپاري واپاري نڪري رهيو آهي. ||1||روڪ||
اڳتي وڌو ۽ پنھنجا گھر ٺاھيو، جيڪڏھن توھان سمجھو ٿا ته توھان ھميشه ھميشه رھندا.
جسم ڪرندو، ۽ روح روانو ٿيندو. جيڪڏھن رڳو اھي ڄاڻن ھا. ||2||
ڇو ٿا روئين ۽ مئلن تي ماتم ڪن؟ رب آهي، ۽ هميشه هوندو.
تون ان شخص لاءِ ماتم ڪر، پر تنھنجي لاءِ ماتم ڪير ڪندو؟ ||3||
اي تقدير جا ڀائرو، اوهين دنيا جي مشغولن ۾ پئجي ويا آهيو ۽ ڪوڙ تي عمل ڪري رهيا آهيو.
مئل ماڻهو ڪجهه به نه ٻڌندو آهي. توهان جي روئڻ صرف ٻين ماڻهن کي ٻڌندا آهن. ||4||
صرف رب، جيڪو انسان کي ننڊ ۾ آڻي ٿو، اي نانڪ، هن کي ٻيهر جاڳائي سگهي ٿو.
جنهن کي پنهنجو سچو گهر سمجهندو آهي، سو ننڊ نه ڪندو آهي. ||5||
جيڪڏھن وڃڻ وارو ماڻھو پنھنجو مال پاڻ سان کڻي سگھي ٿو،
پوءِ اڳتي وڌو ۽ پاڻ مال گڏ ڪريو. هي ڏسو، ان تي غور ڪريو، ۽ سمجھو. ||6||
پنهنجو سودو ڪريو، ۽ حقيقي واپار حاصل ڪريو، ٻي صورت ۾ توهان کي ان تي افسوس ٿيندو.
پنهنجون بڇڙايون ڇڏي، نيڪيءَ تي عمل ڪر، ته توکي حقيقت جو جوهر ملندو. ||7||
ڌرمي عقيدت جي مٽيءَ ۾ سچ جو ٻج پوکيو ۽ اهڙي پوکيءَ تي عمل ڪريو.
صرف پوءِ ئي توھان کي ھڪ واپاري طور سڃاتو ويندو، جيڪڏھن توھان پنھنجو نفعو پاڻ سان کڻندا. ||8||
جيڪڏهن رب پنهنجي رحمت ڏيکاري، هڪ سچو گرو سان ملندو. غور ڪرڻ سان، سمجھ ۾ اچي ٿو.
پوءِ، ڪو نالو ڳائيندو آهي، نالو ٻڌندو آهي، ۽ صرف نالي ۾ ئي معاملو ڪندو آهي. ||9||
جيئن نفعو آهي، تيئن نقصان آهي. هي دنيا جو طريقو آهي.
جيڪو به سندس مرضي، اي نانڪ، منهنجي لاءِ شان آهي. ||10||13||
آسا، پهرين مهل:
مون چارئي طرفن ۾ ڳولهيو آهي، پر منهنجو ڪو نه آهي.
جيڪڏھن اھو توھان کي راضي ٿئي، اي پالڻھار مالڪ، پوء تون منھنجو آھين، ۽ مان توھان جو آھيان. ||1||
مون لاءِ ٻيو ڪو به دروازو نه آهي. مان عبادت ڪرڻ لاءِ ڪيڏانهن وڃان؟
تون ئي منهنجو رب آهين. تنهنجو سچو نالو منهنجي وات ۾ آهي. ||1||روڪ||
ڪي سڌن جي خدمت ڪن ٿا، روحاني ڪمال جي مخلوق، ۽ ڪي روحاني استادن جي خدمت ڪن ٿا؛ اهي دولت ۽ معجزاتي طاقتن جي طلب ڪن ٿا.
مان ڪڏهن به هڪ رب جو نالو نه وساريندس. اها سچي گرو جي حڪمت آهي. ||2||