ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 418
ਥਾਨ ਮੁਕਾਮ ਜਲੇ ਬਿਜ ਮੰਦਰ ਮੁਛਿ ਮੁਛਿ ਕੁਇਰ ਰੁਲਾਇਆ ॥
thaan mukaam jale bij mandar muchh muchh kueir rulaaeaa |Hann brenndi hvíldarhúsin og hin fornu hof; hann skar höfðingjana lim frá limum og kastaði þeim í moldina.
ਕੋਈ ਮੁਗਲੁ ਨ ਹੋਆ ਅੰਧਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਰਚਾ ਲਾਇਆ ॥੪॥
koee mugal na hoaa andhaa kinai na parachaa laaeaa |4|Enginn múgalanna varð blindur og enginn gerði kraftaverk. ||4||
ਮੁਗਲ ਪਠਾਣਾ ਭਈ ਲੜਾਈ ਰਣ ਮਹਿ ਤੇਗ ਵਗਾਈ ॥
mugal patthaanaa bhee larraaee ran meh teg vagaaee |Baráttan geisaði milli Mugals og Pat'haans og sverðin skullu saman á vígvellinum.
ਓਨੑੀ ਤੁਪਕ ਤਾਣਿ ਚਲਾਈ ਓਨੑੀ ਹਸਤਿ ਚਿੜਾਈ ॥
onaee tupak taan chalaaee onaee hasat chirraaee |Þeir tóku mark og skutu af byssum sínum og réðust á með fílum sínum.
ਜਿਨੑ ਕੀ ਚੀਰੀ ਦਰਗਹ ਪਾਟੀ ਤਿਨੑਾ ਮਰਣਾ ਭਾਈ ॥੫॥
jina kee cheeree daragah paattee tinaa maranaa bhaaee |5|Þeir menn, sem bréf þeirra voru rifin í Drottins hirð, áttu að deyja, ó örlagasystkini. ||5||
ਇਕ ਹਿੰਦਵਾਣੀ ਅਵਰ ਤੁਰਕਾਣੀ ਭਟਿਆਣੀ ਠਕੁਰਾਣੀ ॥
eik hindavaanee avar turakaanee bhattiaanee tthakuraanee |Hindúakonur, múslimakonur, Bhattis og Rajputs
ਇਕਨੑਾ ਪੇਰਣ ਸਿਰ ਖੁਰ ਪਾਟੇ ਇਕਨੑਾ ਵਾਸੁ ਮਸਾਣੀ ॥
eikanaa peran sir khur paatte ikanaa vaas masaanee |sumir létu rífa skikkju sína frá toppi til fóta, en aðrir komu til að dvelja í brennunni.
ਜਿਨੑ ਕੇ ਬੰਕੇ ਘਰੀ ਨ ਆਇਆ ਤਿਨੑ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੬॥
jina ke banke gharee na aaeaa tina kiau rain vihaanee |6|Eiginmenn þeirra komu ekki heim - hvernig létu þeir nóttina? ||6||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥
aape kare karaae karataa kis no aakh sunaaeeai |Skaparinn sjálfur bregst við og lætur aðra gera. Við hvern eigum við að kvarta?
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਹੋਵੈ ਕਿਸ ਥੈ ਜਾਇ ਰੂਆਈਐ ॥
dukh sukh terai bhaanai hovai kis thai jaae rooaaeeai |Ánægja og sársauki kemur af vilja þínum; til hvers ættum við að fara og gráta?
ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਵਿਗਸੈ ਨਾਨਕ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ॥੭॥੧੨॥
hukamee hukam chalaae vigasai naanak likhiaa paaeeai |7|12|Foringinn gefur út skipun sína og er ánægður. Ó Nanak, við fáum það sem skrifað er í örlögum okkar. ||7||12||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Einn alheimssköpunarguð. Með náð hins sanna sérfræðingur:
ਆਸਾ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੮ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
aasaa kaafee mahalaa 1 ghar 8 asattapadeea |Aasaa, Kaafee, First Mehl, Eighth House, Ashtpadheeyaa:
ਜੈਸੇ ਗੋਇਲਿ ਗੋਇਲੀ ਤੈਸੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
jaise goeil goeilee taise sansaaraa |Eins og hirðirinn er á akrinum í stuttan tíma, svo er einn í heiminum.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਆਦਮੀ ਬਾਂਧਹਿ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥੧॥
koorr kamaaveh aadamee baandheh ghar baaraa |1|Þeir iðka lygar og byggja heimili sín. ||1||
ਜਾਗਹੁ ਜਾਗਹੁ ਸੂਤਿਹੋ ਚਲਿਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaagahu jaagahu sootiho chaliaa vanajaaraa |1| rahaau |Vaknaðu! Vaknaðu! O sofandi, sjáið að farandkaupmaðurinn er að fara. ||1||Hlé||
ਨੀਤ ਨੀਤ ਘਰ ਬਾਂਧੀਅਹਿ ਜੇ ਰਹਣਾ ਹੋਈ ॥
neet neet ghar baandheeeh je rahanaa hoee |Farðu á undan og reistu hús þín, ef þú heldur að þú munt dvelja hér að eilífu.
ਪਿੰਡੁ ਪਵੈ ਜੀਉ ਚਲਸੀ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥੨॥
pindd pavai jeeo chalasee je jaanai koee |2|Líkaminn mun falla og sálin skal hverfa; bara ef þeir vissu þetta. ||2||
ਓਹੀ ਓਹੀ ਕਿਆ ਕਰਹੁ ਹੈ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥
ohee ohee kiaa karahu hai hosee soee |Hvers vegna hrópar þú og syrgir hina dánu? Drottinn er og mun alltaf vera.
ਤੁਮ ਰੋਵਹੁਗੇ ਓਸ ਨੋ ਤੁਮੑ ਕਉ ਕਉਣੁ ਰੋਈ ॥੩॥
tum rovahuge os no tuma kau kaun roee |3|Þú syrgir þá manneskju, en hver mun syrgja þig? ||3||
ਧੰਧਾ ਪਿਟਿਹੁ ਭਾਈਹੋ ਤੁਮੑ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹੁ ॥
dhandhaa pittihu bhaaeeho tuma koorr kamaavahu |Þið eruð uppteknir af veraldlegum flækjum, ó örlagasystkini, og þið eruð að iðka lygar.
ਓਹੁ ਨ ਸੁਣਈ ਕਤ ਹੀ ਤੁਮੑ ਲੋਕ ਸੁਣਾਵਹੁ ॥੪॥
ohu na sunee kat hee tuma lok sunaavahu |4|Hinn látni heyrir alls ekki neitt; grátur þín heyrast aðeins af öðru fólki. ||4||
ਜਿਸ ਤੇ ਸੁਤਾ ਨਾਨਕਾ ਜਾਗਾਏ ਸੋਈ ॥
jis te sutaa naanakaa jaagaae soee |Aðeins Drottinn, sem lætur hinn dauðlega sofna, ó Nanak, getur vakið hann aftur.
ਜੇ ਘਰੁ ਬੂਝੈ ਆਪਣਾ ਤਾਂ ਨੀਦ ਨ ਹੋਈ ॥੫॥
je ghar boojhai aapanaa taan need na hoee |5|Sá sem skilur sitt rétta heimili, sefur ekki. ||5||
ਜੇ ਚਲਦਾ ਲੈ ਚਲਿਆ ਕਿਛੁ ਸੰਪੈ ਨਾਲੇ ॥
je chaladaa lai chaliaa kichh sanpai naale |Ef hinn brottfarandi dauðlegi getur tekið auð sinn með sér,
ਤਾ ਧਨੁ ਸੰਚਹੁ ਦੇਖਿ ਕੈ ਬੂਝਹੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੬॥
taa dhan sanchahu dekh kai boojhahu beechaare |6|farðu þá á undan og safnaðu sjálfum þér auði. Sjáðu þetta, hugleiddu það og skildu. ||6||
ਵਣਜੁ ਕਰਹੁ ਮਖਸੂਦੁ ਲੈਹੁ ਮਤ ਪਛੋਤਾਵਹੁ ॥
vanaj karahu makhasood laihu mat pachhotaavahu |Gerðu samninga þína og fáðu hinn sanna varning, annars munt þú sjá eftir því síðar.
ਅਉਗਣ ਛੋਡਹੁ ਗੁਣ ਕਰਹੁ ਐਸੇ ਤਤੁ ਪਰਾਵਹੁ ॥੭॥
aaugan chhoddahu gun karahu aaise tat paraavahu |7|Yfirgefa lesti þína og stunda dyggð, og þú munt öðlast kjarna raunveruleikans. ||7||
ਧਰਮੁ ਭੂਮਿ ਸਤੁ ਬੀਜੁ ਕਰਿ ਐਸੀ ਕਿਰਸ ਕਮਾਵਹੁ ॥
dharam bhoom sat beej kar aaisee kiras kamaavahu |Gróðursettu fræ sannleikans í jarðvegi dharmískrar trúar og stundaðu slíkan búskap.
ਤਾਂ ਵਾਪਾਰੀ ਜਾਣੀਅਹੁ ਲਾਹਾ ਲੈ ਜਾਵਹੁ ॥੮॥
taan vaapaaree jaaneeahu laahaa lai jaavahu |8|Aðeins þá verður þú þekktur sem kaupmaður, ef þú tekur hagnað þinn með þér. ||8||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਬੂਝੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
karam hovai satigur milai boojhai beechaaraa |Ef Drottinn sýnir miskunn sína, hittir maður hinn sanna sérfræðingur; þegar maður hugleiðir hann, skilur maður.
ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਸੁਣੇ ਨਾਮੁ ਨਾਮੇ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੯॥
naam vakhaanai sune naam naame biauhaaraa |9|Þá syngur maður Naam, heyrir Naam og fjallar aðeins um Naam. ||9||
ਜਿਉ ਲਾਹਾ ਤੋਟਾ ਤਿਵੈ ਵਾਟ ਚਲਦੀ ਆਈ ॥
jiau laahaa tottaa tivai vaatt chaladee aaee |Eins og hagnaðurinn er, svo er tapið; þetta er háttur heimsins.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਵਡਿਆਈ ॥੧੦॥੧੩॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee vaddiaaee |10|13|Allt sem þóknast vilja hans, ó Nanak, er mér dýrð. ||10||13||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, First Mehl:
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਢੂਢੀਆ ਕੋ ਨੀਮੑੀ ਮੈਡਾ ॥
chaare kunddaa dtoodteea ko neemaee maiddaa |Ég hef leitað í fjórar áttir, en enginn er minn.
ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਹਿਬਾ ਤੂ ਮੈ ਹਉ ਤੈਡਾ ॥੧॥
je tudh bhaavai saahibaa too mai hau taiddaa |1|Ef það þóknast þér, Drottinn meistari, þá ert þú minn og ég þinn. ||1||
ਦਰੁ ਬੀਭਾ ਮੈ ਨੀਮਿੑ ਕੋ ਕੈ ਕਰੀ ਸਲਾਮੁ ॥
dar beebhaa mai neemi ko kai karee salaam |Það er engin önnur hurð fyrir mig; hvert á ég að fara að tilbiðja?
ਹਿਕੋ ਮੈਡਾ ਤੂ ਧਣੀ ਸਾਚਾ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hiko maiddaa too dhanee saachaa mukh naam |1| rahaau |Þú ert minn eini Drottinn; Þitt rétta nafn er í mínum munni. ||1||Hlé||
ਸਿਧਾ ਸੇਵਨਿ ਸਿਧ ਪੀਰ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ॥
sidhaa sevan sidh peer maageh ridh sidh |Sumir þjóna Siddha, verum andlegrar fullkomnunar, og sumir þjóna andlegum kennurum; þeir biðja um auð og kraftaverk.
ਮੈ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ॥੨॥
mai ik naam na veesarai saache gur budh |2|Má ég aldrei gleyma Naam, nafni hins eina Drottins. Þetta er speki hins sanna sérfræðingur. ||2||