Sri Guru Granth Sahib

Síða - 602

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

janam janam ke kilabikh dukh kaatte aape mel milaaee | rahaau |

Syndir og sorgir ótal æviskeiða eru útrýmt; Drottinn sjálfur sameinar þá í sameiningu sinni. ||Hlé||

ਇਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨ ਭਾਈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾ ਸੈਂਸਾਰਾ ॥

eihu kuttanb sabh jeea ke bandhan bhaaee bharam bhulaa sainsaaraa |

Allir þessir ættingjar eru eins og fjötra um sálina, ó örlagasystkini; heimurinn er blekktur af vafa.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੰਧਨ ਟੂਟਹਿ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥

bin gur bandhan ttootteh naahee guramukh mokh duaaraa |

Án gúrúsins er ekki hægt að slíta hlekkina; Gurmúkharnir finna dyr hjálpræðisins.

ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥

karam kareh gurasabad na pachhaaneh mar janameh vaaro vaaraa |2|

Sá sem framkvæmir helgisiði án þess að átta sig á orði Shabad Guru, mun deyja og endurfæðast, aftur og aftur. ||2||

ਹਉ ਮੇਰਾ ਜਗੁ ਪਲਚਿ ਰਹਿਆ ਭਾਈ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਕੇਰਾ ॥

hau meraa jag palach rahiaa bhaaee koe na kis hee keraa |

Heimurinn er flæktur í eigingirni og eignarhald, ó örlagasystkini, en enginn tilheyrir neinum öðrum.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਨਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਇ ਬਸੇਰਾ ॥

guramukh mahal paaein gun gaavan nij ghar hoe baseraa |

Gurmúkharnir ná höfðingjasetri nærveru Drottins og syngja dýrð Drottins; þeir búa á heimili þeirra eigin innri veru.

ਐਥੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥੩॥

aaithai boojhai su aap pachhaanai har prabh hai tis keraa |3|

Sá sem skilur hér, áttar sig á sjálfum sér; Drottinn Guð er honum. ||3||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

satiguroo sadaa deaal hai bhaaee vin bhaagaa kiaa paaeeai |

Hinn sanni sérfræðingur er að eilífu miskunnsamur, ó örlagasystkini; án góðra örlaga, hvað getur einhver fengið?

ਏਕ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ॥

ek nadar kar vekhai sabh aoopar jehaa bhaau tehaa fal paaeeai |

Hann lítur eins á alla með náðarbliki sínu, en fólk fær ávexti verðlauna sinna í samræmi við ást sína til Drottins.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੪॥੬॥

naanak naam vasai man antar vichahu aap gavaaeeai |4|6|

Ó Nanak, þegar Naam, nafn Drottins, kemur til að búa í huganum, þá er sjálfshyggja útrýmt innan frá. ||4||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਚੌਤੁਕੇ ॥

soratth mahalaa 3 chauatuke |

Sorat'h, Third Mehl, Chau-Thukay:

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਸਚੀ ਹਿਰਦੈ ਬਾਣੀ ॥

sachee bhagat satigur te hovai sachee hiradai baanee |

Sönn hollustudýrkun fæst aðeins í gegnum hinn sanna sérfræðingur, þegar hið sanna orð Bani hans er í hjartanu.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥

satigur seve sadaa sukh paae haumai sabad samaanee |

Með því að þjóna hinum sanna sérfræðingi fæst eilífur friður; Egóismi er afmáður með orði Shabad.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥

bin gur saache bhagat na hovee hor bhoolee firai eaanee |

Án gúrúsins er engin sönn hollustu; annars flakkar fólk um, blekkt af fáfræði.

ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਪਾਣੀ ॥੧॥

manamukh fireh sadaa dukh paaveh ddoob mue vin paanee |1|

Hinir eigingjarnu manmukhs reika um, þjást af stöðugum sársauka; þeir drukkna og deyja, jafnvel án vatns. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਰਣਾਈ ॥

bhaaee re sadaa rahahu saranaaee |

Ó örlagasystkini, vertu að eilífu í helgidómi Drottins, undir vernd hans.

ਆਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

aapanee nadar kare pat raakhai har naamo de vaddiaaee | rahaau |

Með því að veita náðarsýn sinni, varðveitir hann heiður okkar og blessar okkur með dýrð nafns Drottins. ||Hlé||

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਵੀਚਾਰਾ ॥

poore gur te aap pachhaataa sabad sachai veechaaraa |

Í gegnum hinn fullkomna sérfræðingur kemst maður að því að skilja sjálfan sig, íhuga hið sanna orð Shabadsins.

ਹਿਰਦੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਦ ਵਸਿਆ ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

hiradai jagajeevan sad vasiaa taj kaam krodh ahankaaraa |

Drottinn, líf heimsins, dvelur alltaf í hjarta hans og hann afneitar kynferðislegri löngun, reiði og eigingirni.

ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

sadaa hajoor raviaa sabh tthaaee hiradai naam apaaraa |

Drottinn er alltaf til staðar, gegnsýrir og gegnsýrir alla staði; Nafn hins óendanlega Drottins er bundið í hjartað.

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀ ਨਾਉ ਮੀਠਾ ਮਨਹਿ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥

jug jug baanee sabad pachhaanee naau meetthaa maneh piaaraa |2|

Í gegnum aldirnar, í gegnum Orð Bani hans, verður Shabad hans að veruleika og nafnið verður svo ljúft og elskað í huganum. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥

satigur sev jin naam pachhaataa safal janam jag aaeaa |

Með því að þjóna Guru, áttar maður sig á Naam, nafni Drottins; frjósamt er líf hans og koma hans í heiminn.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਅਘਾਇਆ ॥

har ras chaakh sadaa man tripatiaa gun gaavai gunee aghaaeaa |

Þegar hann smakkar hið háleita elixír Drottins, er hugur hans saddur og saddur að eilífu; syngur dýrð hins dýrlega Drottins, hann er uppfylltur og ánægður.

ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥

kamal pragaas sadaa rang raataa anahad sabad vajaaeaa |

Lótus hjarta hans blómgast fram, hann er alltaf gegnsýrður kærleika Drottins og óáreitt lag Shabads hljómar innra með honum.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥

tan man niramal niramal baanee sache sach samaaeaa |3|

Líkami hans og hugur verða óaðfinnanlega hreinn; Tal hans verður líka flekklaust og hann rennur saman í hið sanna hins sanna. ||3||

ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਕੋਇ ਨ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥

raam naam kee gat koe na boojhai guramat ridai samaaee |

Enginn veit ástand Drottins nafns; í gegnum kenningar gúrúsins kemur það til að vera í hjartanu.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਮਗੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥

guramukh hovai su mag pachhaanai har ras rasan rasaaee |

Sá sem verður Gurmukh, skilur leiðina; tunga hans bragðar á háleitum kjarna nektars Drottins.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥

jap tap sanjam sabh gur te hovai hiradai naam vasaaee |

Hugleiðsla, strangur sjálfsaga og sjálfsaðhald er allt fengið frá Guru; nafnið, nafn Drottins, verður í hjartanu.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੭॥

naanak naam samaaleh se jan sohan dar saachai pat paaee |4|7|

Ó Nanak, þessar auðmjúku verur sem lofa Naamið eru fallegar; þeir eru heiðraðir í dómi hins sanna Drottins. ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥

soratth mahalaa 3 dutuke |

Sorat'h, Third Mehl, Dho-Thukay:

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਉਲਟੀ ਭਈ ਭਾਈ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਤਾ ਬੂਝ ਪਾਇ ॥

satigur miliaai ulattee bhee bhaaee jeevat marai taa boojh paae |

Þegar maður hittir hinn sanna sérfræðingur snýr maður sér frá heiminum, ó örlagasystkini; þegar hann er dáinn á meðan hann er enn á lífi, öðlast hann sannan skilning.