ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 947
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Einn alheimssköpunarguð. Með náð hins sanna sérfræðingur:
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋਧੈ ਵੀਰੈ ਪੂਰਬਾਣੀ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
raamakalee kee vaar mahalaa 3 | jodhai veerai poorabaanee kee dhunee |Vaar Of Raamkalee, Third Mehl, To Be Sung við lag 'Jodha And Veera Poorbaanee':
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੈ ਦਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ॥
satigur sahajai daa khet hai jis no laae bhaau |Hinn sanni sérfræðingur er svið innsæis visku. Sá sem er innblásinn til að elska hann,
ਨਾਉ ਬੀਜੇ ਨਾਉ ਉਗਵੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
naau beeje naau ugavai naame rahai samaae |gróðursetur fræ nafnsins þar. Nafnið sprettur upp og hann er áfram niðursokkinn í nafninu.
ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਬੀਜੁ ਹੈ ਸਹਸਾ ਗਇਆ ਵਿਲਾਇ ॥
haumai eho beej hai sahasaa geaa vilaae |En þessi egóismi er fræ efahyggjunnar; það hefur verið rifið upp með rótum.
ਨਾ ਕਿਛੁ ਬੀਜੇ ਨ ਉਗਵੈ ਜੋ ਬਖਸੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥
naa kichh beeje na ugavai jo bakhase so khaae |Það er ekki gróðursett þar, og það spírar ekki; hvað sem Guð gefur okkur, við borðum.
ਅੰਭੈ ਸੇਤੀ ਅੰਭੁ ਰਲਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਨਿਕਸਿਆ ਜਾਇ ॥
anbhai setee anbh raliaa bahurr na nikasiaa jaae |Þegar vatn blandast vatni er ekki hægt að aðskilja það aftur.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥
naanak guramukh chalat hai vekhahu lokaa aae |Ó Nanak, Gurmukh er dásamlegur; komdu, fólk, og sjáðu!
ਲੋਕੁ ਕਿ ਵੇਖੈ ਬਪੁੜਾ ਜਿਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਨਾਹਿ ॥
lok ki vekhai bapurraa jis no sojhee naeh |En hvað getur fátæka fólkið séð? Þeir skilja ekki.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥
jis vekhaale so vekhai jis vasiaa man maeh |1|Hann einn sér, sem Drottinn lætur sjá; Drottinn kemur til að búa í huga hans. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਮਨਮੁਖੁ ਦੁਖ ਕਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਬੀਜੇ ਦੁਖੁ ਖਾਇ ॥
manamukh dukh kaa khet hai dukh beeje dukh khaae |Hinn eigingjarni manmukh er vettvangur sorgar og þjáningar. Hann lýsir sorg og etur sorg.
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥
dukh vich jamai dukh marai haumai karat vihaae |Í sorg fæðist hann og í sorg deyr hann. Líf hans hverfur í eigingirni.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
aavan jaan na sujhee andhaa andh kamaae |Hann skilur ekki komu og fara endurholdgunar; blindi maðurinn hegðar sér í blindni.
ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਦਿਤੇ ਕਉ ਲਪਟਾਇ ॥
jo devai tisai na jaanee dite kau lapattaae |Hann þekkir ekki þann sem gefur, en hann er bundinn því sem gefið er.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak poorab likhiaa kamaavanaa avar na karanaa jaae |2|Ó Nanak, hann hagar sér í samræmi við fyrirfram ákveðin örlög sín. Hann getur ekki gert neitt annað. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥
satigur miliaai sadaa sukh jis no aape mele soe |Með því að hitta hinn sanna sérfræðingur fæst eilífur friður. Hann sjálfur leiðir okkur til móts við sig.
ਸੁਖੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
sukhai ehu bibek hai antar niramal hoe |Þetta er hin sanna merking friðar, að maður verður flekklaus innra með sjálfum sér.
ਅਗਿਆਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟੀਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
agiaan kaa bhram katteeai giaan paraapat hoe |Efanum um fáfræði er eytt og andleg viska fæst.
ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak eko nadaree aaeaa jah dekhaa tah soe |3|Nanak kemur til að horfa á einn Drottin einn; hvert sem hann lítur, þar er hann. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸਚੈ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ਬੈਸਣ ਕਉ ਜਾਂਈ ॥
sachai takhat rachaaeaa baisan kau jaanee |Hinn sanni Drottinn skapaði hásæti sitt, sem hann situr á.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥
sabh kichh aape aap hai gur sabad sunaaee |Hann sjálfur er allt; þetta er það sem orð gúrúsins Shabad segir.
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਕਰਿ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ॥
aape kudarat saajeean kar mahal saraaee |Með almáttugum sköpunarkrafti sínum skapaði og mótaði hann hýbýlin og hótelin.
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਚਾਨਣੇ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
chand sooraj due chaanane pooree banat banaaee |Hann gjörði lampana tvo, sólina og tunglið; Hann myndaði hið fullkomna form.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥
aape vekhai sune aap gur sabad dhiaaee |1|Hann sér sjálfur, og hann sjálfur heyrir; hugleiða orð Shabad Guru. ||1||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਤੂ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vaahu vaahu sache paatisaah too sachee naaee |1| rahaau |Vá! Vá! Heil, sæl, ó sanni konungur! Satt er nafn þitt. ||1||Hlé||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |Salok:
ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥
kabeer mahidee kar kai ghaaliaa aap peesaae peesaae |Kabeer, ég hef malað mig í henna-mauk.
ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੁਛੀਆ ਕਬਹੂ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੧॥
tai sah baat na puchheea kabahoo na laaee paae |1|Ó, maðurinn minn, Drottinn, þú tókst ekkert mark á mér; Þú lagðir mig aldrei á fætur þína. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਨਾਨਕ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਰਖਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak mahidee kar kai rakhiaa so sahu nadar karee |Ó Nanak, maðurinn minn Drottinn geymir mig eins og henna-deig; Hann blessar mig með náðarblikinu sínu.
ਆਪੇ ਪੀਸੈ ਆਪੇ ਘਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਲਾਇ ਲਏਇ ॥
aape peesai aape ghasai aape hee laae lee |Hann malar mig sjálfur, og hann sjálfur nuddar mig; Hann sjálfur ber mig á fætur.
ਇਹੁ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
eihu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dee |2|Þetta er kærleiksbikar Drottins míns og meistara; Hann gefur það eins og hann kýs. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਵੇਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਸਭ ਹੁਕਮਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹੀ ॥
vekee srisatt upaaeean sabh hukam aavai jaae samaahee |Þú skapaðir heiminn með fjölbreytni hans; með Hukam boðorðs þíns kemur það, fer og sameinast aftur í þér.
ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
aape vekh vigasadaa doojaa ko naahee |Þú sjálfur sérð og blómstrar; það er enginn annar.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
jiau bhaavai tiau rakh too gur sabad bujhaahee |Eins og þér þóknast, geymir þú mig. Í gegnum orð Shabads gúrúsins skil ég þig.
ਸਭਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ਹੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਹੀ ॥
sabhanaa teraa jor hai jiau bhaavai tivai chalaahee |Þú ert styrkur allra. Eins og þér þóknast, leiðir þú okkur áfram.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨॥
tudh jevadd mai naeh ko kis aakh sunaaee |2|Það er enginn annar eins mikill og þú; Við hvern á ég að tala og tala? ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਫਾਵੀ ਹੋਈ ਭਾਲਿ ॥
bharam bhulaaee sabh jag firee faavee hoee bhaal |Ég var blekktur af vafa og reikaði um allan heiminn. Leitandi varð ég svekktur.