ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 16
ਸੁਣਹਿ ਵਖਾਣਹਿ ਜੇਤੜੇ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
suneh vakhaaneh jetarre hau tin balihaarai jaau |Ég er fórn þeim sem heyra og syngja hið sanna nafn.
ਤਾ ਮਨੁ ਖੀਵਾ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਮਹਲੀ ਪਾਏ ਥਾਉ ॥੨॥
taa man kheevaa jaaneeai jaa mahalee paae thaau |2|Aðeins sá sem fær herbergi í höfðingjasetri nærveru Drottins er talinn vera raunverulega ölvaður. ||2||
ਨਾਉ ਨੀਰੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਸਤੁ ਪਰਮਲੁ ਤਨਿ ਵਾਸੁ ॥
naau neer changiaaeea sat paramal tan vaas |Baðaðu þig í vötnum gæsku og berðu ilmandi olíu sannleikans á líkama þinn,
ਤਾ ਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਲਖ ਦਾਤੀ ਇਕ ਦਾਤਿ ॥
taa mukh hovai ujalaa lakh daatee ik daat |og andlit þitt mun verða geislandi. Þetta er gjöfin upp á 100.000 gjafir.
ਦੂਖ ਤਿਸੈ ਪਹਿ ਆਖੀਅਹਿ ਸੂਖ ਜਿਸੈ ਹੀ ਪਾਸਿ ॥੩॥
dookh tisai peh aakheeeh sookh jisai hee paas |3|Segðu vandræðum þínum þeim sem er uppspretta allrar huggunar. ||3||
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਣ ॥
so kiau manahu visaareeai jaa ke jeea paraan |Hvernig geturðu gleymt þeim sem skapaði sál þína og praanaa, lífsandanum?
ਤਿਸੁ ਵਿਣੁ ਸਭੁ ਅਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ॥
tis vin sabh apavitru hai jetaa painan khaan |Án hans er allt sem við klæðumst og borðum óhreint.
ਹੋਰਿ ਗਲਾਂ ਸਭਿ ਕੂੜੀਆ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੫॥
hor galaan sabh koorreea tudh bhaavai paravaan |4|5|Allt annað er rangt. Allt sem þóknast vilji þinn er ásættanlegt. ||4||5||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲੁ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |Siree Raag, First Mehl:
ਜਾਲਿ ਮੋਹੁ ਘਸਿ ਮਸੁ ਕਰਿ ਮਤਿ ਕਾਗਦੁ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥
jaal mohu ghas mas kar mat kaagad kar saar |Brenndu tilfinningalegu viðhengi og malaðu það í blek. Umbreyttu greind þinni í hreinasta pappír.
ਭਾਉ ਕਲਮ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲੇਖਾਰੀ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਲਿਖੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
bhaau kalam kar chit lekhaaree gur puchh likh beechaar |Gerðu ást Drottins að penna þínum og láttu vitund þína vera ritara. Leitaðu síðan eftir leiðbeiningum gúrúsins og skráðu þessar yfirlýsingar.
ਲਿਖੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਲਿਖੁ ਲਿਖੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੧॥
likh naam saalaah likh likh ant na paaraavaar |1|Skrifaðu lof nafnsins, nafns Drottins; skrifaðu aftur og aftur að hann eigi sér engan enda eða takmarkanir. ||1||
ਬਾਬਾ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿ ਜਾਣੁ ॥
baabaa ehu lekhaa likh jaan |Ó Baba, skrifaðu slíkan reikning,
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਹੋਇ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jithai lekhaa mangeeai tithai hoe sachaa neesaan |1| rahaau |að þegar það er beðið um það mun það færa merki sannleikans. ||1||Hlé||
ਜਿਥੈ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਸਦ ਖੁਸੀਆ ਸਦ ਚਾਉ ॥
jithai mileh vaddiaaeea sad khuseea sad chaau |Þar, þar sem mikilleiki, eilífur friður og eilíf gleði er veitt,
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਟਿਕੇ ਨਿਕਲਹਿ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
tin mukh ttike nikaleh jin man sachaa naau |andlit þeirra sem hafa hugann að hinu sanna nafni eru smurð með náðarmerki.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਗਲੀ ਵਾਉ ਦੁਆਉ ॥੨॥
karam milai taa paaeeai naahee galee vaau duaau |2|Ef maður fær náð Guðs, þá er slíkur heiður móttekinn, en ekki með orðum einum saman. ||2||
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਹਿ ਉਠਿ ਰਖੀਅਹਿ ਨਾਵ ਸਲਾਰ ॥
eik aaveh ik jaeh utth rakheeeh naav salaar |Sumir koma og sumir standa upp og fara. Þeir gefa sjálfum sér háleit nöfn.
ਇਕਿ ਉਪਾਏ ਮੰਗਤੇ ਇਕਨਾ ਵਡੇ ਦਰਵਾਰ ॥
eik upaae mangate ikanaa vadde daravaar |Sumir eru fæddir betlarar og sumir halda víðáttumikla dómstóla.
ਅਗੈ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਵੇਕਾਰ ॥੩॥
agai geaa jaaneeai vin naavai vekaar |3|Fari til heimsins hér eftir munu allir átta sig á því að án nafnsins er það allt gagnslaust. ||3||
ਭੈ ਤੇਰੈ ਡਰੁ ਅਗਲਾ ਖਪਿ ਖਪਿ ਛਿਜੈ ਦੇਹ ॥
bhai terai ddar agalaa khap khap chhijai deh |Ég er hræddur við óttann við þig, Guð. Truflun og ráðalaus er líkami minn að eyðast.
ਨਾਵ ਜਿਨਾ ਸੁਲਤਾਨ ਖਾਨ ਹੋਦੇ ਡਿਠੇ ਖੇਹ ॥
naav jinaa sulataan khaan hode dditthe kheh |Þeir sem eru þekktir sem sultanar og keisarar verða að dufti á endanum.
ਨਾਨਕ ਉਠੀ ਚਲਿਆ ਸਭਿ ਕੂੜੇ ਤੁਟੇ ਨੇਹ ॥੪॥੬॥
naanak utthee chaliaa sabh koorre tutte neh |4|6|Ó Nanak, rís upp og fer, öll fölsk viðhengi eru skorin í burtu. ||4||6||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |Siree Raag, First Mehl:
ਸਭਿ ਰਸ ਮਿਠੇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਣਿਐ ਸਾਲੋਣੇ ॥
sabh ras mitthe maniaai suniaai saalone |Að trúa, allir bragðir eru sætir. Heyrn, saltbragðið er smakkað;
ਖਟ ਤੁਰਸੀ ਮੁਖਿ ਬੋਲਣਾ ਮਾਰਣ ਨਾਦ ਕੀਏ ॥
khatt turasee mukh bolanaa maaran naad kee |söngur með munninum, kryddaður bragði er savored. Öll þessi krydd hafa verið gerð úr hljóðstraumi Naad.
ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਉ ਏਕੁ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
chhateeh amrit bhaau ek jaa kau nadar karee |1|Þrjátíu og sex bragðtegundirnar af ambrosial nektar eru í ást hins eina Drottins; þær smakkast aðeins sá sem er blessaður af náðarsýn hans. ||1||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor khaanaa khusee khuaar |Ó Baba, ánægja annarra matvæla er fölsk.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit khaadhai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |Með því að borða þá eyðileggst líkaminn og illska og spilling koma inn í hugann. ||1||Hlé||
ਰਤਾ ਪੈਨਣੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਸੁਪੇਦੀ ਸਤੁ ਦਾਨੁ ॥
rataa painan man rataa supedee sat daan |Hugur minn er gegnsýrður kærleika Drottins; það er litað djúprauða. Sannleikur og kærleikur eru hvítu fötin mín.
ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਕਦਾ ਕਰਣੀ ਪਹਿਰਣੁ ਪੈਰ ਧਿਆਨੁ ॥
neelee siaahee kadaa karanee pahiran pair dhiaan |Að eyða myrkrinu syndarinnar er að klæðast bláum fötum og hugleiðsla á lótusfætur Drottins er heiðurssloppurinn minn.
ਕਮਰਬੰਦੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਨੁ ਜੋਬਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ॥੨॥
kamaraband santokh kaa dhan joban teraa naam |2|Ánægjusemi er söfnuðurinn minn, nafn þitt er auður minn og æska. ||2||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਪੈਨਣੁ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor painan khusee khuaar |Ó Baba, ánægjan af öðrum fötum er fölsk.
ਜਿਤੁ ਪੈਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit paidhai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |Með því að klæðast þeim eyðileggst líkaminn og illska og spilling koma inn í hugann. ||1||Hlé||
ਘੋੜੇ ਪਾਖਰ ਸੁਇਨੇ ਸਾਖਤਿ ਬੂਝਣੁ ਤੇਰੀ ਵਾਟ ॥
ghorre paakhar sueine saakhat boojhan teree vaatt |Skilningur á leið þinni, Drottinn, er hestar, hnakkar og gullpokar fyrir mig.
ਤਰਕਸ ਤੀਰ ਕਮਾਣ ਸਾਂਗ ਤੇਗਬੰਦ ਗੁਣ ਧਾਤੁ ॥
tarakas teer kamaan saang tegaband gun dhaat |Leitin að dyggð er bogi minn og ör, skjálftinn minn, sverð og slíður.
ਵਾਜਾ ਨੇਜਾ ਪਤਿ ਸਿਉ ਪਰਗਟੁ ਕਰਮੁ ਤੇਰਾ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ॥੩॥
vaajaa nejaa pat siau paragatt karam teraa meree jaat |3|Að vera aðgreindur með heiður er tromma minn og borði. Miskunn þín er félagsleg staða mín. ||3||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਚੜਣਾ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor charranaa khusee khuaar |Ó Baba, ánægja annarra reiðtúra er fölsk.
ਜਿਤੁ ਚੜਿਐ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit charriaai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |Með slíkum reiðtúrum eyðileggst líkaminn og illska og spilling koma inn í hugann. ||1||Hlé||
ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀ ਨਾਮ ਕੀ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਪਰਵਾਰੁ ॥
ghar mandar khusee naam kee nadar teree paravaar |Naam, nafn Drottins, er ánægja húsa og stórhýsa. Þín náðarsýn er fjölskylda mín, Drottinn.