ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 16
ਸੁਣਹਿ ਵਖਾਣਹਿ ਜੇਤੜੇ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
suneh vakhaaneh jetarre hau tin balihaarai jaau |જેઓ સાચા નામને સાંભળે છે અને જપ કરે છે તેમના માટે હું બલિદાન છું.
ਤਾ ਮਨੁ ਖੀਵਾ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਮਹਲੀ ਪਾਏ ਥਾਉ ॥੨॥
taa man kheevaa jaaneeai jaa mahalee paae thaau |2|ભગવાનની હાજરીની હવેલીમાં એક ઓરડો મેળવનારને જ સાચા અર્થમાં નશો ગણવામાં આવે છે. ||2||
ਨਾਉ ਨੀਰੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਸਤੁ ਪਰਮਲੁ ਤਨਿ ਵਾਸੁ ॥
naau neer changiaaeea sat paramal tan vaas |દેવતાના પાણીમાં સ્નાન કરો અને તમારા શરીર પર સત્યનું સુગંધિત તેલ લગાવો,
ਤਾ ਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਲਖ ਦਾਤੀ ਇਕ ਦਾਤਿ ॥
taa mukh hovai ujalaa lakh daatee ik daat |અને તમારો ચહેરો તેજસ્વી બની જશે. આ 100,000 ભેટની ભેટ છે.
ਦੂਖ ਤਿਸੈ ਪਹਿ ਆਖੀਅਹਿ ਸੂਖ ਜਿਸੈ ਹੀ ਪਾਸਿ ॥੩॥
dookh tisai peh aakheeeh sookh jisai hee paas |3|તમારી મુશ્કેલીઓ તેને કહો જે બધા આરામનો સ્ત્રોત છે. ||3||
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਣ ॥
so kiau manahu visaareeai jaa ke jeea paraan |તમે કેવી રીતે ભૂલી શકો છો જેણે તમારા આત્માને બનાવ્યો છે, અને પ્રાણ, જીવનનો શ્વાસ?
ਤਿਸੁ ਵਿਣੁ ਸਭੁ ਅਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ॥
tis vin sabh apavitru hai jetaa painan khaan |તેના વિના, આપણે જે પહેરીએ છીએ અને ખાઈએ છીએ તે બધું અશુદ્ધ છે.
ਹੋਰਿ ਗਲਾਂ ਸਭਿ ਕੂੜੀਆ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੫॥
hor galaan sabh koorreea tudh bhaavai paravaan |4|5|બાકી બધું ખોટું છે. તમારી ઇચ્છાને જે ગમે તે સ્વીકાર્ય છે. ||4||5||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲੁ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਜਾਲਿ ਮੋਹੁ ਘਸਿ ਮਸੁ ਕਰਿ ਮਤਿ ਕਾਗਦੁ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥
jaal mohu ghas mas kar mat kaagad kar saar |ભાવનાત્મક જોડાણને બાળી નાખો, અને તેને શાહીમાં પીસી દો. તમારી બુદ્ધિને સૌથી શુદ્ધ કાગળમાં રૂપાંતરિત કરો.
ਭਾਉ ਕਲਮ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲੇਖਾਰੀ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਲਿਖੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
bhaau kalam kar chit lekhaaree gur puchh likh beechaar |પ્રભુના પ્રેમને તમારી કલમ બનાવો, અને તમારી ચેતનાને લેખક બનવા દો. પછી, ગુરુની સૂચનાઓ શોધો, અને આ ચર્ચાઓને રેકોર્ડ કરો.
ਲਿਖੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਲਿਖੁ ਲਿਖੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੧॥
likh naam saalaah likh likh ant na paaraavaar |1|ભગવાનના નામના ગુણગાન લખો; ફરીથી અને ફરીથી લખો કે તેમની પાસે કોઈ અંત અથવા મર્યાદા નથી. ||1||
ਬਾਬਾ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿ ਜਾਣੁ ॥
baabaa ehu lekhaa likh jaan |હે બાબા, આવો હિસાબ લખો.
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਹੋਇ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jithai lekhaa mangeeai tithai hoe sachaa neesaan |1| rahaau |કે જ્યારે તે માટે પૂછવામાં આવે છે, તે સત્યનું ચિહ્ન લાવશે. ||1||થોભો ||
ਜਿਥੈ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਸਦ ਖੁਸੀਆ ਸਦ ਚਾਉ ॥
jithai mileh vaddiaaeea sad khuseea sad chaau |ત્યાં, જ્યાં મહાનતા, શાશ્વત શાંતિ અને શાશ્વત આનંદ આપવામાં આવે છે,
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਟਿਕੇ ਨਿਕਲਹਿ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
tin mukh ttike nikaleh jin man sachaa naau |જેમના મન સાચા નામ સાથે જોડાયેલા છે તેમના ચહેરાને ગ્રેસના માર્કથી અભિષિક્ત કરવામાં આવે છે.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਗਲੀ ਵਾਉ ਦੁਆਉ ॥੨॥
karam milai taa paaeeai naahee galee vaau duaau |2|જો કોઈને ભગવાનની કૃપા પ્રાપ્ત થાય છે, તો આવા સન્માનો પ્રાપ્ત થાય છે, માત્ર શબ્દોથી નહીં. ||2||
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਹਿ ਉਠਿ ਰਖੀਅਹਿ ਨਾਵ ਸਲਾਰ ॥
eik aaveh ik jaeh utth rakheeeh naav salaar |કેટલાક આવે છે, અને કેટલાક ઉભા થાય છે અને જતા રહે છે. તેઓ પોતાને ઉચ્ચ નામો આપે છે.
ਇਕਿ ਉਪਾਏ ਮੰਗਤੇ ਇਕਨਾ ਵਡੇ ਦਰਵਾਰ ॥
eik upaae mangate ikanaa vadde daravaar |કેટલાક જન્મજાત ભિખારી છે, અને કેટલાક વિશાળ કોર્ટ ધરાવે છે.
ਅਗੈ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਵੇਕਾਰ ॥੩॥
agai geaa jaaneeai vin naavai vekaar |3|પરલોકમાં જતાં દરેકને સમજાશે કે નામ વિના એ બધું નકામું છે. ||3||
ਭੈ ਤੇਰੈ ਡਰੁ ਅਗਲਾ ਖਪਿ ਖਪਿ ਛਿਜੈ ਦੇਹ ॥
bhai terai ddar agalaa khap khap chhijai deh |હું તમારા ભયથી ગભરાઈ ગયો છું, ભગવાન. પરેશાન અને અસ્વસ્થ, મારું શરીર નષ્ટ થઈ રહ્યું છે.
ਨਾਵ ਜਿਨਾ ਸੁਲਤਾਨ ਖਾਨ ਹੋਦੇ ਡਿਠੇ ਖੇਹ ॥
naav jinaa sulataan khaan hode dditthe kheh |જેઓ સુલતાન અને બાદશાહો તરીકે ઓળખાય છે તેઓ અંતમાં ધૂળમાં ઓછા થઈ જશે.
ਨਾਨਕ ਉਠੀ ਚਲਿਆ ਸਭਿ ਕੂੜੇ ਤੁਟੇ ਨੇਹ ॥੪॥੬॥
naanak utthee chaliaa sabh koorre tutte neh |4|6|હે નાનક, ઉદભવ અને પ્રસ્થાન, બધા ખોટા આસક્તિ દૂર થાય છે. ||4||6||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਸਭਿ ਰਸ ਮਿਠੇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਣਿਐ ਸਾਲੋਣੇ ॥
sabh ras mitthe maniaai suniaai saalone |માનીએ તો બધા સ્વાદ મીઠા હોય છે. શ્રવણ, ખારી સ્વાદ ચાખી છે;
ਖਟ ਤੁਰਸੀ ਮੁਖਿ ਬੋਲਣਾ ਮਾਰਣ ਨਾਦ ਕੀਏ ॥
khatt turasee mukh bolanaa maaran naad kee |મોં વડે જપ કરવાથી મસાલેદાર સ્વાદો ચાખવામાં આવે છે. આ તમામ મસાલા નાદના ધ્વનિ-પ્રવાહમાંથી બનાવવામાં આવ્યા છે.
ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਉ ਏਕੁ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
chhateeh amrit bhaau ek jaa kau nadar karee |1|અમૃતના છત્રીસ સ્વાદો એક ભગવાનના પ્રેમમાં છે; તેનો સ્વાદ ફક્ત તે જ વ્યક્તિ દ્વારા લેવામાં આવે છે જેને તેની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ મળે છે. ||1||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor khaanaa khusee khuaar |હે બાબા, બીજા ખોરાકનો આનંદ મિથ્યા છે.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit khaadhai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |તેમને ખાવાથી શરીર બરબાદ થાય છે અને મનમાં દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચાર પ્રવેશે છે. ||1||થોભો ||
ਰਤਾ ਪੈਨਣੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਸੁਪੇਦੀ ਸਤੁ ਦਾਨੁ ॥
rataa painan man rataa supedee sat daan |મારું મન પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલું છે; તેને ઊંડા કિરમજી રંગથી રંગવામાં આવે છે. સત્ય અને દાન મારા સફેદ વસ્ત્રો છે.
ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਕਦਾ ਕਰਣੀ ਪਹਿਰਣੁ ਪੈਰ ਧਿਆਨੁ ॥
neelee siaahee kadaa karanee pahiran pair dhiaan |પાપની કાળાશને ભૂંસી નાખવી એ મારા વાદળી વસ્ત્રો પહેરવા છે, અને ભગવાનના કમળ ચરણનું ધ્યાન એ મારું સન્માન છે.
ਕਮਰਬੰਦੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਨੁ ਜੋਬਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ॥੨॥
kamaraband santokh kaa dhan joban teraa naam |2|સંતોષ મારું કમરબંધ છે, તમારું નામ મારી સંપત્તિ અને યુવાની છે. ||2||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਪੈਨਣੁ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor painan khusee khuaar |હે બાબા, બીજાં કપડાંનો આનંદ મિથ્યા છે.
ਜਿਤੁ ਪੈਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit paidhai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |તેમને પહેરવાથી શરીર બરબાદ થઈ જાય છે અને મનમાં દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચાર પ્રવેશે છે. ||1||થોભો ||
ਘੋੜੇ ਪਾਖਰ ਸੁਇਨੇ ਸਾਖਤਿ ਬੂਝਣੁ ਤੇਰੀ ਵਾਟ ॥
ghorre paakhar sueine saakhat boojhan teree vaatt |ભગવાન, તમારા માર્ગની સમજ મારા માટે ઘોડા, કાઠી અને સોનાની થેલીઓ છે.
ਤਰਕਸ ਤੀਰ ਕਮਾਣ ਸਾਂਗ ਤੇਗਬੰਦ ਗੁਣ ਧਾਤੁ ॥
tarakas teer kamaan saang tegaband gun dhaat |સદ્ગુણની શોધ એ મારું ધનુષ્ય અને તીર, મારું તરંગ, તલવાર અને સ્કેબાર્ડ છે.
ਵਾਜਾ ਨੇਜਾ ਪਤਿ ਸਿਉ ਪਰਗਟੁ ਕਰਮੁ ਤੇਰਾ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ॥੩॥
vaajaa nejaa pat siau paragatt karam teraa meree jaat |3|સન્માન સાથે અલગ થવું એ મારું ડ્રમ અને બેનર છે. તમારી દયા મારી સામાજિક સ્થિતિ છે. ||3||
ਬਾਬਾ ਹੋਰੁ ਚੜਣਾ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰੁ ॥
baabaa hor charranaa khusee khuaar |ઓ બાબા, બીજી સવારીનો આનંદ ખોટો છે.
ਜਿਤੁ ਚੜਿਐ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit charriaai tan peerreeai man meh chaleh vikaar |1| rahaau |આવી સવારીથી શરીર બરબાદ થાય છે અને મનમાં દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચાર પ્રવેશે છે. ||1||થોભો ||
ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀ ਨਾਮ ਕੀ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਪਰਵਾਰੁ ॥
ghar mandar khusee naam kee nadar teree paravaar |ભગવાનનું નામ, ઘર અને હવેલીઓનો આનંદ છે. તમારી કૃપાની ઝલક એ મારો પરિવાર છે, પ્રભુ.