ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 434
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਸਾਰੀ ਕੀਤੇ ਪਾਸਾ ਢਾਲਣਿ ਆਪਿ ਲਗਾ ॥੨੬॥
jeea jant sabh saaree keete paasaa dtaalan aap lagaa |26|તેણે તમામ જીવો અને જીવોને તેના ચેસમેન બનાવ્યા, અને તેણે પોતે જ પાસો ફેંક્યો. ||26||
ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਸੇ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੑ ਕਉ ਭਉ ਪਇਆ ॥
bhabhai bhaaleh se fal paaveh guraparasaadee jina kau bhau peaa |ભાભા: જેઓ શોધે છે, તેઓ તેમના પુરસ્કારોનું ફળ શોધે છે; ગુરુની કૃપાથી, તેઓ ભગવાનના ભયમાં રહે છે.
ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਹਿ ਨ ਚੇਤਹਿ ਮੂੜੇ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ॥੨੭॥
manamukh fireh na cheteh moorre lakh chauraaseeh fer peaa |27|સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભટકે છે, અને તેઓ પ્રભુને યાદ કરતા નથી; મૂર્ખોને 8.4 મિલિયન અવતારોના ચક્રમાં મોકલવામાં આવે છે. ||27||
ਮੰਮੈ ਮੋਹੁ ਮਰਣੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਤਬ ਚੇਤਵਿਆ ॥
mamai mohu maran madhusoodan maran bheaa tab chetaviaa |મમ્મા: ભાવનાત્મક જોડાણમાં, તે મૃત્યુ પામે છે; જ્યારે તે મૃત્યુ પામે છે ત્યારે તે ફક્ત ભગવાન, અમૃતના પ્રેમ વિશે જ વિચારે છે.
ਕਾਇਆ ਭੀਤਰਿ ਅਵਰੋ ਪੜਿਆ ਮੰਮਾ ਅਖਰੁ ਵੀਸਰਿਆ ॥੨੮॥
kaaeaa bheetar avaro parriaa mamaa akhar veesariaa |28|જ્યાં સુધી શરીર જીવંત છે, તે અન્ય વસ્તુઓ વાંચે છે, અને 'm' અક્ષર ભૂલી જાય છે, જે મર્ના - મૃત્યુ માટે વપરાય છે. ||28||
ਯਯੈ ਜਨਮੁ ਨ ਹੋਵੀ ਕਦ ਹੀ ਜੇ ਕਰਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
yayai janam na hovee kad hee je kar sach pachhaanai |યયા: જો તે સાચા ભગવાનને ઓળખે તો તે ફરી ક્યારેય પુનર્જન્મ પામતો નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੨੯॥
guramukh aakhai guramukh boojhai guramukh eko jaanai |29|ગુરુમુખ બોલે છે, ગુરુમુખ સમજે છે, અને ગુરુમુખ ફક્ત એક ભગવાનને જ જાણે છે. ||29||
ਰਾਰੈ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਜੇਤੇ ਕੀਏ ਜੰਤਾ ॥
raarai rav rahiaa sabh antar jete kee jantaa |Rarra: ભગવાન બધા વચ્ચે સમાયેલ છે; તેણે તમામ જીવોનું સર્જન કર્યું.
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਧੰਧੈ ਸਭ ਲਾਏ ਕਰਮੁ ਹੋਆ ਤਿਨ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥੩੦॥
jant upaae dhandhai sabh laae karam hoaa tin naam leaa |30|પોતાના માણસોનું સર્જન કરીને, તેણે તે બધાને કામે લગાડ્યા છે; તેઓ એકલા નામને યાદ કરે છે, જેના પર તે તેમની કૃપા કરે છે. ||30||
ਲਲੈ ਲਾਇ ਧੰਧੈ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਕੀਆ ॥
lalai laae dhandhai jin chhoddee meetthaa maaeaa mohu keea |લલ્લા: તેણે લોકોને તેમના કાર્યો સોંપ્યા છે, અને માયાનો પ્રેમ તેમને મીઠો લાગ્યો છે.
ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹਣਾ ਭਾਣੈ ਤਾ ਕੈ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ॥੩੧॥
khaanaa peenaa sam kar sahanaa bhaanai taa kai hukam peaa |31|આપણે ખાઈએ છીએ અને પીશું; આપણે તેમની ઈચ્છાથી, તેમની આજ્ઞા દ્વારા જે કંઈ પણ થાય છે તે સમાન રીતે સહન કરવું જોઈએ. ||31||
ਵਵੈ ਵਾਸੁਦੇਉ ਪਰਮੇਸਰੁ ਵੇਖਣ ਕਉ ਜਿਨਿ ਵੇਸੁ ਕੀਆ ॥
vavai vaasudeo paramesar vekhan kau jin ves keea |વાવ: સર્વ-વ્યાપી ગુણાતીત ભગવાન વિશ્વને જુએ છે; તેણે જે સ્વરૂપ ધારણ કર્યું તે બનાવ્યું.
ਵੇਖੈ ਚਾਖੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ॥੩੨॥
vekhai chaakhai sabh kichh jaanai antar baahar rav rahiaa |32|તે બધું જુએ છે, ચાખે છે અને જાણે છે; તે અંદર અને બહાર વ્યાપી અને વ્યાપી રહ્યો છે. ||32||
ੜਾੜੈ ਰਾੜਿ ਕਰਹਿ ਕਿਆ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਜਿ ਅਮਰੁ ਹੋਆ ॥
rraarrai raarr kareh kiaa praanee tiseh dhiaavahu ji amar hoaa |રર: હે નશ્વર, તું કેમ ઝઘડો કરે છે? અવિનાશી પ્રભુનું ધ્યાન કરો,
ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਓਸੁ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਆ ॥੩੩॥
tiseh dhiaavahu sach samaavahu os vittahu kurabaan keea |33|અને સાચામાં સમાઈ જાઓ. તેના માટે બલિદાન બનો. ||33||
ਹਾਹੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜਿਨਿ ਰਿਜਕੁ ਦੀਆ ॥
haahai hor na koee daataa jeea upaae jin rijak deea |હાહા: તેના સિવાય અન્ય કોઈ આપનાર નથી; જીવોને બનાવ્યા પછી, તે તેમને પોષણ આપે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਹੁ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੀਆ ॥੩੪॥
har naam dhiaavahu har naam samaavahu anadin laahaa har naam leea |34|ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો, ભગવાનના નામમાં લીન થાઓ, અને રાત દિવસ ભગવાનના નામનો લાભ લો. ||34||
ਆਇੜੈ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥
aaeirrai aap kare jin chhoddee jo kichh karanaa su kar rahiaa |Airaa: તેણે પોતે જ વિશ્વનું સર્જન કર્યું છે; તેણે જે કંઈ કરવાનું છે, તે કરવાનું ચાલુ રાખે છે.
ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕ ਸਾਇਰ ਇਵ ਕਹਿਆ ॥੩੫॥੧॥
kare karaae sabh kichh jaanai naanak saaeir iv kahiaa |35|1|તે કાર્ય કરે છે, અને અન્યને કાર્ય કરવા માટેનું કારણ બને છે, અને તે બધું જાણે છે; આમ કવિ નાનક કહે છે. ||35||1||
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਪਟੀ ॥
raag aasaa mahalaa 3 pattee |રાગ આસા, ત્રીજી મહેલ, પતી - મૂળાક્ષર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਅਯੋ ਅੰਙੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਆਇਆ ਕਾਖੈ ਘੰਙੈ ਕਾਲੁ ਭਇਆ ॥
ayo angai sabh jag aaeaa kaakhai ghangai kaal bheaa |આયો, અંગાઈ: આખું વિશ્વ જે બનાવવામાં આવ્યું હતું - કાહકાઈ, ઘનગાઈ: તે પસાર થશે.
ਰੀਰੀ ਲਲੀ ਪਾਪ ਕਮਾਣੇ ਪੜਿ ਅਵਗਣ ਗੁਣ ਵੀਸਰਿਆ ॥੧॥
reeree lalee paap kamaane parr avagan gun veesariaa |1|રેરી, લાલી: લોકો પાપ કરે છે, અને દુર્ગુણોમાં પડીને, પુણ્ય ભૂલી જાય છે. ||1||
ਮਨ ਐਸਾ ਲੇਖਾ ਤੂੰ ਕੀ ਪੜਿਆ ॥
man aaisaa lekhaa toon kee parriaa |હે નશ્વર, તેં આવો હિસાબ કેમ ભણ્યો છે,
ਲੇਖਾ ਦੇਣਾ ਤੇਰੈ ਸਿਰਿ ਰਹਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
lekhaa denaa terai sir rahiaa |1| rahaau |જે તમને ચુકવણી માટે જવાબ આપવા માટે બોલાવશે? ||1||થોભો ||
ਸਿਧੰਙਾਇਐ ਸਿਮਰਹਿ ਨਾਹੀ ਨੰਨੈ ਨਾ ਤੁਧੁ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥
sidhangaaeaai simareh naahee nanai naa tudh naam leaa |સિધન, નગૈયાઃ તમે પ્રભુને યાદ કરતા નથી. નાના: તમે પ્રભુનું નામ લેતા નથી.
ਛਛੈ ਛੀਜਹਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਮੂੜੇ ਕਿਉ ਛੂਟਹਿ ਜਮਿ ਪਾਕੜਿਆ ॥੨॥
chhachhai chheejeh ahinis moorre kiau chhootteh jam paakarriaa |2|છછ: તમે પહેર્યા છો દૂર, રોજ રાત-દિવસ; મૂર્ખ, તને કેવી રીતે મુક્તિ મળશે? તમે મૃત્યુની પકડમાં છો. ||2||
ਬਬੈ ਬੂਝਹਿ ਨਾਹੀ ਮੂੜੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤੇਰਾ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ॥
babai boojheh naahee moorre bharam bhule teraa janam geaa |બાબા: તું સમજતો નથી, મૂર્ખ; શંકાથી ભ્રમિત થઈને તમે તમારું જીવન બગાડો છો.
ਅਣਹੋਦਾ ਨਾਉ ਧਰਾਇਓ ਪਾਧਾ ਅਵਰਾ ਕਾ ਭਾਰੁ ਤੁਧੁ ਲਇਆ ॥੩॥
anahodaa naau dharaaeio paadhaa avaraa kaa bhaar tudh leaa |3|વાજબીપણું વિના, તમે તમારી જાતને શિક્ષક કહો છો; આમ તમે બીજાનો ભાર ઉઠાવો છો. ||3||
ਜਜੈ ਜੋਤਿ ਹਿਰਿ ਲਈ ਤੇਰੀ ਮੂੜੇ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹਿਗਾ ॥
jajai jot hir lee teree moorre ant geaa pachhutaavahigaa |જજ્જા: તું તારો પ્રકાશ છીનવાઈ ગયો છે, મૂર્ખ; અંતે, તમારે વિદાય લેવી પડશે, અને તમારે પસ્તાવો કરવો પડશે અને પસ્તાવો કરવો પડશે.
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਤੂੰ ਚੀਨਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਆਵਹਿਗਾ ॥੪॥
ek sabad toon cheeneh naahee fir fir joonee aavahigaa |4|તમે શબ્દનો એક શબ્દ યાદ રાખ્યો નથી, અને તેથી તમારે વારંવાર ગર્ભમાં પ્રવેશ કરવો પડશે. ||4||
ਤੁਧੁ ਸਿਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਪੜੁ ਪੰਡਿਤ ਅਵਰਾ ਨੋ ਨ ਸਿਖਾਲਿ ਬਿਖਿਆ ॥
tudh sir likhiaa so parr panddit avaraa no na sikhaal bikhiaa |હે પંડિત, તારા કપાળ પર જે લખેલું છે તે વાંચો અને બીજાને દુષ્ટતા ન શીખવો.