ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 311
ਸਚੁ ਸਚਾ ਰਸੁ ਜਿਨੀ ਚਖਿਆ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਈ ॥
sach sachaa ras jinee chakhiaa se tripat rahe aaghaaee |જેમણે સાચા પ્રભુના સાચા સારનો સ્વાદ ચાખ્યો છે, તેઓ તૃપ્ત અને પરિપૂર્ણ રહે છે.
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸੇਈ ਜਾਣਦੇ ਜਿਉ ਗੂੰਗੈ ਮਿਠਿਆਈ ਖਾਈ ॥
eihu har ras seee jaanade jiau goongai mitthiaaee khaaee |તેઓ પ્રભુના આ તત્વને જાણે છે, પણ તેઓ કંઈ બોલતા નથી, જેમ કે મૂંગા મીઠાઈનો સ્વાદ લે છે, અને કંઈ બોલતા નથી.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਮਨਿ ਵਜੀ ਵਾਧਾਈ ॥੧੮॥
gur poorai har prabh seviaa man vajee vaadhaaee |18|સંપૂર્ણ ગુરુ ભગવાન ભગવાનની સેવા કરે છે; તેનું સ્પંદન મનમાં સ્પંદન કરે છે અને ગુંજી ઉઠે છે. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਉਮਰਥਲ ਸੇਈ ਜਾਣਨਿ ਸੂਲੀਆ ॥
jinaa andar umarathal seee jaanan sooleea |જેમની અંદર ઉકાળો આવે છે - તેઓ જ તેની પીડા જાણે છે.
ਹਰਿ ਜਾਣਹਿ ਸੇਈ ਬਿਰਹੁ ਹਉ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਸਦ ਘੁਮਿ ਘੋਲੀਆ ॥
har jaaneh seee birahu hau tin vittahu sad ghum gholeea |જેઓ પ્રભુથી વિયોગની વેદના જાણે છે-તેમને હું સદાય ત્યાગી છું, બલિદાન છું.
ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਜਣੁ ਪੁਰਖੁ ਮੇਰਾ ਸਿਰੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਤਲ ਰੋਲੀਆ ॥
har melahu sajan purakh meraa sir tin vittahu tal roleea |હે ભગવાન, કૃપા કરીને મને ગુરુ, આદિમાનવ, મારા મિત્રને મળવા દોરી જાઓ; મારું માથું તેના પગ નીચે ધૂળમાં ભળી જશે.
ਜੋ ਸਿਖ ਗੁਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਹਉ ਗੁਲਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੋਲੀਆ ॥
jo sikh gur kaar kamaaveh hau gulam tinaa kaa goleea |હું તેમની સેવા કરનારા ગુરશિખોના દાસોનો દાસ છું.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਜੋ ਰਤੇ ਤਿਨ ਭਿਨੀ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚੋਲੀਆ ॥
har rang chaloolai jo rate tin bhinee har rang choleea |જેઓ ભગવાનના પ્રેમના ઉંડા કિરમજી રંગથી રંગાયેલા છે - તેમના વસ્ત્રો ભગવાનના પ્રેમમાં તરબોળ છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਸਿਰੁ ਵੇਚਿਆ ਮੋਲੀਆ ॥੧॥
kar kirapaa naanak mel gur peh sir vechiaa moleea |1|તમારી કૃપા આપો, અને નાનકને ગુરુને મળવા દોરી જાઓ; મેં તેને મારું માથું વેચી દીધું છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਅਉਗਣੀ ਭਰਿਆ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਕਿਉ ਸੰਤਹੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
aauganee bhariaa sareer hai kiau santahu niramal hoe |શરીર ભૂલો અને દુષ્કર્મોથી ભરેલું છે; હે સંતો, તે કેવી રીતે શુદ્ધ બને?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਵੇਹਾਝੀਅਹਿ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
guramukh gun vehaajheeeh mal haumai kadtai dhoe |ગુરુમુખ સદ્ગુણો ખરીદે છે, જે અહંકારના પાપને ધોઈ નાખે છે.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਹੋਇ ॥
sach vananjeh rang siau sach saudaa hoe |સાચો વેપાર જે સાચા પ્રભુને પ્રેમથી ખરીદે છે.
ਤੋਟਾ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵਈ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋਇ ॥
tottaa mool na aavee laahaa har bhaavai soe |આનાથી કોઈ નુકસાન થશે નહીં, અને નફો ભગવાનની ઇચ્છાથી આવે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਸਚੁ ਵਣੰਜਿਆ ਜਿਨਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak tin sach vananjiaa jinaa dhur likhiaa paraapat hoe |2|ઓ નાનક, તેઓ એકલા જ સત્યને ખરીદે છે, જેમને આવા પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્યથી આશીર્વાદ મળે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਾਲੇ ॥
saalaahee sach saalaahanaa sach sachaa purakh niraale |હું સાચાની સ્તુતિ કરું છું, જે એકલા વખાણને પાત્ર છે. સાચું આદિમ અસ્તિત્વ સાચું છે - આ તેમનો અનન્ય ગુણ છે.
ਸਚੁ ਸੇਵੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਰਖਵਾਲੇ ॥
sach sevee sach man vasai sach sachaa har rakhavaale |સાચા પ્રભુની સેવા કરવાથી સત્ય મનમાં વાસ કરે છે. સાચાનો સાચો પ્રભુ મારો રક્ષક છે.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਸੇ ਜਾਇ ਰਲੇ ਸਚ ਨਾਲੇ ॥
sach sachaa jinee araadhiaa se jaae rale sach naale |જેઓ સત્યના સાચાને ભજે છે અને પૂજે છે, તેઓ જઈને સાચા પ્રભુમાં ભળી જશે.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਆ ਸੇ ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਬੇਤਾਲੇ ॥
sach sachaa jinee na seviaa se manamukh moorr betaale |જેઓ સત્યના સત્યની સેવા કરતા નથી - તે સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મૂર્ખ રાક્ષસો છે.
ਓਹ ਆਲੁ ਪਤਾਲੁ ਮੁਹਹੁ ਬੋਲਦੇ ਜਿਉ ਪੀਤੈ ਮਦਿ ਮਤਵਾਲੇ ॥੧੯॥
oh aal pataal muhahu bolade jiau peetai mad matavaale |19|તેમના મોં વડે, તેઓ આ વિશે અને તે વિશે બડબડાટ કરે છે, જેમ કે શરાબી જેણે પોતાનો દારૂ પીધો છે. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਗਉੜੀ ਰਾਗਿ ਸੁਲਖਣੀ ਜੇ ਖਸਮੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਇ ॥
gaurree raag sulakhanee je khasamai chit karee |ગૌરી રાગ શુભ છે, જો, તેના દ્વારા, કોઈને તેના ભગવાન અને ગુરુનો વિચાર આવે.
ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇਇ ॥
bhaanai chalai satiguroo kai aaisaa seegaar karee |તેણે સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલવું જોઈએ; આ તેની સજાવટ હોવી જોઈએ.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੁ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਰਾਵੇਇ ॥
sachaa sabad bhataar hai sadaa sadaa raavee |શબ્દનો સાચો શબ્દ આપણી પત્ની છે; આનંદ કરો અને તેનો આનંદ માણો, હંમેશ માટે.
ਜਿਉ ਉਬਲੀ ਮਜੀਠੈ ਰੰਗੁ ਗਹਗਹਾ ਤਿਉ ਸਚੇ ਨੋ ਜੀਉ ਦੇਇ ॥
jiau ubalee majeetthai rang gahagahaa tiau sache no jeeo dee |મેડર પ્લાન્ટના ઊંડા કિરમજી રંગની જેમ - આ રંગ છે જે તમને રંગ આપશે, જ્યારે તમે તમારા આત્માને સાચાને સમર્પિત કરશો.
ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਅਤਿ ਰਤੀ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਗਾ ਨੇਹੁ ॥
rang chaloolai at ratee sache siau lagaa nehu |જે સાચા ભગવાનને પ્રેમ કરે છે તે ખસખસના ઉંડા કિરમજી રંગની જેમ ભગવાનના પ્રેમથી સંપૂર્ણપણે રંગાયેલો છે.
ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਕੂੜੁ ਮੁਲੰਮਾ ਪਲੇਟਿ ਧਰੇਹੁ ॥
koorr tthagee gujhee naa rahai koorr mulamaa palett dharehu |જૂઠાણું અને છેતરપિંડી ખોટા થરથી ઢંકાઈ શકે છે, પરંતુ તે છુપાવી શકાતી નથી.
ਕੂੜੀ ਕਰਨਿ ਵਡਾਈਆ ਕੂੜੇ ਸਿਉ ਲਗਾ ਨੇਹੁ ॥
koorree karan vaddaaeea koorre siau lagaa nehu |મિથ્યા છે, જેઓ જૂઠને ચાહે છે તેમના દ્વારા વખાણ કરવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
naanak sachaa aap hai aape nadar karee |1|ઓ નાનક, તે જ સાચો છે; તે પોતે જ તેની કૃપાની નજર નાખે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਹੈ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
satasangat meh har usatat hai sang saadhoo mile piaariaa |સત્સંગતમાં, સાચા મંડળમાં, પ્રભુના ગુણગાન ગાવામાં આવે છે. સાધ સંગતમાં, પવિત્ર, પ્રિય ભગવાનની સંગતિ થાય છે.
ਓਇ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਾਣੀ ਧੰਨਿ ਜਨ ਹਹਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਹਿ ਪਰਉਪਕਾਰਿਆ ॥
oe purakh praanee dhan jan heh upades kareh praupakaariaa |ધન્ય છે તે નશ્વર વ્યક્તિ, જે બીજાના ભલા માટે ઉપદેશો વહેંચે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਜਗੁ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥
har naam drirraaveh har naam sunaaveh har naame jag nisataariaa |તે ભગવાનનું નામ રોપે છે, અને તે ભગવાનના નામનો ઉપદેશ આપે છે; ભગવાનના નામ દ્વારા જગતનો ઉદ્ધાર થાય છે.
ਗੁਰ ਵੇਖਣ ਕਉ ਸਭੁ ਕੋਈ ਲੋਚੈ ਨਵ ਖੰਡ ਜਗਤਿ ਨਮਸਕਾਰਿਆ ॥
gur vekhan kau sabh koee lochai nav khandd jagat namasakaariaa |દરેક વ્યક્તિ ગુરુના દર્શન કરવા ઝંખે છે; વિશ્વ અને નવ ખંડો તેને નમન કરે છે.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਗੁਰੁ ਆਪੇ ਤੁਧੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
tudh aape aap rakhiaa satigur vich gur aape tudh savaariaa |તમે પોતે જ સાચા ગુરુની સ્થાપના કરી છે; તમે પોતે જ ગુરુને શણગાર્યા છે.
ਤੂ ਆਪੇ ਪੂਜਹਿ ਪੂਜ ਕਰਾਵਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
too aape poojeh pooj karaaveh satigur kau sirajanahaariaa |તમે પોતે જ સાચા ગુરુની પૂજા અને આરાધના કરો છો; હે સર્જનહાર ભગવાન, તમે અન્ય લોકોને પણ તેમની પૂજા કરવા પ્રેરિત કરો છો.
ਕੋਈ ਵਿਛੁੜਿ ਜਾਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਸਹੁ ਤਿਸੁ ਕਾਲਾ ਮੁਹੁ ਜਮਿ ਮਾਰਿਆ ॥
koee vichhurr jaae satiguroo paasahu tis kaalaa muhu jam maariaa |જો કોઈ વ્યક્તિ પોતાને સાચા ગુરુથી અલગ કરે છે, તો તેનો ચહેરો કાળો થઈ જાય છે, અને તે મૃત્યુના દૂત દ્વારા નાશ પામે છે.