ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 302
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥
sabh jeea tere too sabhas daa too sabh chhaddaahee |4|બધા જીવો તમારા છે; તમે બધાના છો. તમે બધા પહોંચાડો. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥
sun saajan prem sandesaraa akhee taar lagan |હે મારા મિત્ર, મારો પ્રેમ સંદેશ સાંભળ; મારી આંખો તમારા પર સ્થિર છે.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵੰਨਿ ॥੧॥
gur tutthai sajan meliaa jan naanak sukh savan |1|ગુરુ પ્રસન્ન થયા - તેમણે નોકર નાનકને તેમના મિત્ર સાથે જોડ્યા, અને હવે તે શાંતિથી સૂઈ રહ્યો છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
satigur daataa deaal hai jis no deaa sadaa hoe |સાચા ગુરુ દયાળુ દાતા છે; તે હંમેશા દયાળુ છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਦਰਹੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥
satigur andarahu niravair hai sabh dekhai braham ik soe |સાચા ગુરુને તેમની અંદર કોઈ દ્વેષ નથી; તે સર્વત્ર એક ભગવાનને જુએ છે.
ਨਿਰਵੈਰਾ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਚਲਾਇਦੇ ਤਿਨ ਵਿਚਹੁ ਤਿਸਟਿਆ ਨ ਕੋਇ ॥
niravairaa naal ji vair chalaaeide tin vichahu tisattiaa na koe |જે કોઈ દ્વેષ નથી તેની સામે નફરત ફેલાવે છે, તે ક્યારેય અંદરથી સંતુષ્ટ થશે નહીં.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਦਾ ਭਲਾ ਮਨਾਇਦਾ ਤਿਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
satigur sabhanaa daa bhalaa manaaeidaa tis daa buraa kiau hoe |સાચા ગુરુ દરેકને શુભકામનાઓ આપે છે; તેને કઈ રીતે ખરાબ થઈ શકે?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛਦਾ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥
satigur no jehaa ko ichhadaa tehaa fal paae koe |જેમ વ્યક્તિ સાચા ગુરુ પ્રત્યે લાગણી અનુભવે છે, તેમ તેને જે પુરસ્કારો મળે છે.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak karataa sabh kichh jaanadaa jidoo kichh gujhaa na hoe |2|ઓ નાનક, સર્જનહાર બધું જાણે છે; તેમનાથી કશું છુપાવી શકાતું નથી. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਵਡ ਜਾਣੀ ॥
jis no saahib vaddaa kare soee vadd jaanee |જેને તેના ભગવાન અને ગુરુએ મહાન બનાવ્યો છે - તેને મહાન સમજો!
ਜਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੋ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
jis saahib bhaavai tis bakhas le so saahib man bhaanee |તેમની ખુશીથી, ભગવાન અને માસ્ટર તેમના મનને પ્રસન્ન કરનારાઓને માફ કરે છે.
ਜੇ ਕੋ ਓਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਸੋ ਮੂੜ ਅਜਾਣੀ ॥
je ko os dee rees kare so moorr ajaanee |જે તેની સાથે સ્પર્ધા કરવાનો પ્રયાસ કરે છે તે મૂર્ખ મૂર્ખ છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
jis no satigur mele su gun ravai gun aakh vakhaanee |જે સાચા ગુરુ દ્વારા ભગવાન સાથે એકરૂપ થાય છે, તે તેમના ગુણગાન ગાય છે અને તેમનો મહિમા બોલે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੫॥
naanak sachaa sach hai bujh sach samaanee |5|હે નાનક, સાચા પ્રભુ સાચા છે; જે તેને સમજે છે તે સત્યમાં સમાઈ જાય છે. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਹਰਿ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
har sat niranjan amar hai nirbhau niravair nirankaar |ભગવાન સાચા, નિષ્કલંક અને શાશ્વત છે; તેને કોઈ ભય, દ્વેષ કે સ્વરૂપ નથી.
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤਿਨ ਲਥਾ ਹਉਮੈ ਭਾਰੁ ॥
jin japiaa ik man ik chit tin lathaa haumai bhaar |જેઓ તેમનું જપ કરે છે અને તેનું ધ્યાન કરે છે, જેઓ એકલા મનથી તેમની ચેતના તેમના પર કેન્દ્રિત કરે છે, તેઓ તેમના અહંકારના ભારથી મુક્ત થાય છે.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
jin guramukh har aaraadhiaa tin sant janaa jaikaar |તે ગુરુમુખો જેઓ ભગવાનની ભક્તિ કરે છે અને આરાધના કરે છે - તે સંત માણસોને નમસ્કાર!
ਕੋਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸ ਨੋ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koee nindaa kare poore satiguroo kee tis no fitt fitt kahai sabh sansaar |જો કોઈ વ્યક્તિ સંપૂર્ણ સાચા ગુરુની નિંદા કરે છે, તો તે સમગ્ર વિશ્વ દ્વારા ઠપકો અને નિંદા કરશે.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
satigur vich aap varatadaa har aape rakhanahaar |ભગવાન પોતે સાચા ગુરુની અંદર રહે છે; તે પોતે જ તેનો રક્ષક છે.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
dhan dhan guroo gun gaavadaa tis no sadaa sadaa namasakaar |ધન્ય છે, ધન્ય છે તે ગુરુ, જે ભગવાનનો મહિમા ગાય છે. તેમને, હું હંમેશ માટે અને હંમેશ માટે ઊંડો આદર સાથે નમન કરું છું.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੧॥
jan naanak tin kau vaariaa jin japiaa sirajanahaar |1|સેવક નાનક એ બલિદાન છે જેમણે સર્જનહાર ભગવાનનું ધ્યાન કર્યું છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਆਕਾਸੁ ॥
aape dharatee saajeean aape aakaas |તેણે પોતે જ પૃથ્વી બનાવી છે; તેણે જ આકાશ બનાવ્યું છે.
ਵਿਚਿ ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਗਿਰਾਸੁ ॥
vich aape jant upaaeian mukh aape dee giraas |તેણે પોતે જ જીવોને ત્યાં બનાવ્યા છે, અને તે પોતે જ તેમના મોંમાં ખોરાક મૂકે છે.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
sabh aape aap varatadaa aape hee gunataas |તે પોતે સર્વ-વ્યાપી છે; તે પોતે જ શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਤਾਸੁ ॥੨॥
jan naanak naam dhiaae too sabh kilavikh katte taas |2|હે સેવક નાનક, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો; તે તમારી બધી પાપી ભૂલો દૂર કરશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sache bhaavai |તમે, હે સાચા ભગવાન અને માસ્ટર, સાચા છો; સત્ય સત્યને પ્રસન્ન કરે છે.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਦੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
jo tudh sach salaahade tin jam kankar nerr na aavai |હે સાચા ભગવાન, જેઓ તમારી પ્રશંસા કરે છે તેમની પાસે મૃત્યુનો દૂત પણ આવતો નથી.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਦਰਿ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਚਾ ਭਾਵੈ ॥
tin ke mukh dar ujale jin har hiradai sachaa bhaavai |તેમના ચહેરા ભગવાનના દરબારમાં તેજસ્વી છે; પ્રભુ તેઓના હૃદયને પ્રસન્ન કરે છે.
ਕੂੜਿਆਰ ਪਿਛਾਹਾ ਸਟੀਅਨਿ ਕੂੜੁ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
koorriaar pichhaahaa satteean koorr hiradai kapatt mahaa dukh paavai |ખોટા પાછળ રહી ગયા છે; તેમના હૃદયમાં જૂઠાણા અને કપટને લીધે, તેઓ ભયંકર પીડા સહન કરે છે.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕੂੜਿਆਰੀਆ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥੬॥
muh kaale koorriaareea koorriaar koorro hoe jaavai |6|ખોટાના ચહેરા કાળા છે; ખોટા માત્ર ખોટા જ રહે છે. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਧਰਤੀ ਧਰਮ ਹੈ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
satigur dharatee dharam hai tis vich jehaa ko beeje tehaa fal paae |સાચા ગુરુ એ ધર્મનું ક્ષેત્ર છે; જેમ ત્યાં બીજ રોપવામાં આવે છે, તેમ ફળ મળે છે.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਤਿਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
gurasikhee amrit beejiaa tin amrit fal har paae |ગુરુશિખો અમૃતનું વાવેતર કરે છે, અને ભગવાનને તેમના અમૃત ફળ તરીકે મેળવે છે.
ਓਨਾ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਓਇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੀ ਪੈਨਾਏ ॥
onaa halat palat mukh ujale oe har daragah sachee painaae |તેમના ચહેરા આ જગત અને પરલોકમાં તેજસ્વી છે; ભગવાનના દરબારમાં, તેઓ સન્માનથી સજ્જ છે.
ਇਕਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਖੋਟੁ ਨਿਤ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਓਹੁ ਜੇਹਾ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਖਾਏ ॥
eikanaa andar khott nit khott kamaaveh ohu jehaa beeje tehaa fal khaae |કેટલાકના હૃદયમાં ક્રૂરતા હોય છે - તેઓ સતત ક્રૂરતામાં વર્તે છે; જેમ તેઓ રોપણી કરે છે, તેમ ફળો પણ તેઓ ખાય છે.