ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1412
ਸਭਨੀ ਘਟੀ ਸਹੁ ਵਸੈ ਸਹ ਬਿਨੁ ਘਟੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabhanee ghattee sahu vasai sah bin ghatt na koe |ભગવાન કોસ્મિક પતિ બધા હૃદયમાં વસે છે; તેના વિના, ત્યાં કોઈ હૃદય નથી.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧੯॥
naanak te sohaaganee jinaa guramukh paragatt hoe |19|ઓ નાનક, ગુરુમુખો સુખી, સદાચારી આત્મા-વધુ છે; ભગવાન તેઓને પ્રગટ થાય છે. ||19||
ਜਉ ਤਉ ਪ੍ਰੇਮ ਖੇਲਣ ਕਾ ਚਾਉ ॥
jau tau prem khelan kaa chaau |જો તમે મારી સાથે પ્રેમની આ રમત રમવા માંગતા હો,
ਸਿਰੁ ਧਰਿ ਤਲੀ ਗਲੀ ਮੇਰੀ ਆਉ ॥
sir dhar talee galee meree aau |પછી તમારા માથાને હાથમાં રાખીને મારા માર્ગ પર જાઓ.
ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਪੈਰੁ ਧਰੀਜੈ ॥
eit maarag pair dhareejai |જ્યારે તમે આ માર્ગ પર તમારા પગ મૂકશો,
ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਕਾਣਿ ਨ ਕੀਜੈ ॥੨੦॥
sir deejai kaan na keejai |20|મને તમારું માથું આપો, અને જાહેર અભિપ્રાય પર કોઈ ધ્યાન આપશો નહીં. ||20||
ਨਾਲਿ ਕਿਰਾੜਾ ਦੋਸਤੀ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥
naal kiraarraa dosatee koorrai koorree paae |ખોટા એ ખોટા અને લોભી સાથેની મિત્રતા છે. અસત્ય તેનો પાયો છે.
ਮਰਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ਮੂਲਿਆ ਆਵੈ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ॥੨੧॥
maran na jaapai mooliaa aavai kitai thaae |21|હે મુલ્લા, મૃત્યુ ક્યાં ત્રાટકશે તે કોઈ જાણતું નથી. ||21||
ਗਿਆਨ ਹੀਣੰ ਅਗਿਆਨ ਪੂਜਾ ॥
giaan heenan agiaan poojaa |આધ્યાત્મિક જ્ઞાન વિના, લોકો અજ્ઞાનની પૂજા કરે છે.
ਅੰਧ ਵਰਤਾਵਾ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨੨॥
andh varataavaa bhaau doojaa |22|તેઓ અંધકારમાં, દ્વૈતના પ્રેમમાં ઝૂલે છે. ||22||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਧਰਮ ਬਿਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥
gur bin giaan dharam bin dhiaan |ગુરુ વિના, કોઈ આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી; ધર્મ વિના ધ્યાન નથી.
ਸਚ ਬਿਨੁ ਸਾਖੀ ਮੂਲੋ ਨ ਬਾਕੀ ॥੨੩॥
sach bin saakhee moolo na baakee |23|સત્ય વિના યશ નથી; મૂડી વિના, ત્યાં કોઈ સંતુલન નથી. ||23||
ਮਾਣੂ ਘਲੈ ਉਠੀ ਚਲੈ ॥
maanoo ghalai utthee chalai |નશ્વર વિશ્વમાં મોકલવામાં આવે છે; પછી, તેઓ ઉભા થાય છે અને પ્રયાણ કરે છે.
ਸਾਦੁ ਨਾਹੀ ਇਵੇਹੀ ਗਲੈ ॥੨੪॥
saad naahee ivehee galai |24|આમાં કોઈ આનંદ નથી. ||24||
ਰਾਮੁ ਝੁਰੈ ਦਲ ਮੇਲਵੈ ਅੰਤਰਿ ਬਲੁ ਅਧਿਕਾਰ ॥
raam jhurai dal melavai antar bal adhikaar |મનથી ઉદાસ રામચંદે પોતાની સેના અને દળોને ભેગા કર્યા.
ਬੰਤਰ ਕੀ ਸੈਨਾ ਸੇਵੀਐ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜੁਝੁ ਅਪਾਰੁ ॥
bantar kee sainaa seveeai man tan jujh apaar |વાંદરાઓની સેના તેની સેવામાં હતી; તેનું મન અને શરીર યુદ્ધ માટે ઉત્સુક બની ગયા.
ਸੀਤਾ ਲੈ ਗਇਆ ਦਹਸਿਰੋ ਲਛਮਣੁ ਮੂਓ ਸਰਾਪਿ ॥
seetaa lai geaa dahasiro lachhaman mooo saraap |રાવણે તેની પત્ની સીતાને બંદી બનાવી લીધી, અને લછમણને મૃત્યુનો શ્રાપ મળ્યો.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥੨੫॥
naanak karataa karanahaar kar vekhai thaap uthaap |25|ઓ નાનક, સર્જનહાર ભગવાન બધાનો કર્તા છે; તે બધા પર નજર રાખે છે, અને તેણે જે બનાવ્યું છે તેનો નાશ કરે છે. ||25||
ਮਨ ਮਹਿ ਝੂਰੈ ਰਾਮਚੰਦੁ ਸੀਤਾ ਲਛਮਣ ਜੋਗੁ ॥
man meh jhoorai raamachand seetaa lachhaman jog |તેમના મનમાં રામચંદે સીતા અને લછમણ માટે શોક વ્યક્ત કર્યો.
ਹਣਵੰਤਰੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਇਆ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hanavantar aaraadhiaa aaeaa kar sanjog |પછી, તેને વાનર-દેવતા હનુમાન યાદ આવ્યા, જે તેની પાસે આવ્યા.
ਭੂਲਾ ਦੈਤੁ ਨ ਸਮਝਈ ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਕਾਮ ॥
bhoolaa dait na samajhee tin prabh kee kaam |ભ્રામક રાક્ષસ સમજી શક્યો નહીં કે ભગવાન કર્મો કરનાર છે.
ਨਾਨਕ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਰਾਮ ॥੨੬॥
naanak veparavaahu so kirat na mittee raam |26|હે નાનક, સ્વયં-અસ્તિત્વ ધરાવતા ભગવાનની ક્રિયાઓ ભૂંસી શકાતી નથી. ||26||
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਜਹਰੁ ਕਹਰੁ ਸਵਾ ਪਹਰੁ ॥੨੭॥
laahauar sahar jahar kahar savaa pahar |27|લાહોર શહેરમાં ચાર કલાક સુધી ભયંકર વિનાશ સર્જાયો હતો. ||27||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰੁ ਸਿਫਤੀ ਦਾ ਘਰੁ ॥੨੮॥
laahauar sahar amritasar sifatee daa ghar |28|લાહોર શહેર એમ્બ્રોસિયલ અમૃતનું પૂલ છે, જે પ્રશંસાનું ઘર છે. ||28||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਉਦੋਸਾਹੈ ਕਿਆ ਨੀਸਾਨੀ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਅੰਨੀ ॥
audosaahai kiaa neesaanee tott na aavai anee |સમૃદ્ધ વ્યક્તિના ચિહ્નો શું છે? તેના ખોરાકનો ભંડાર ક્યારેય ખતમ થતો નથી.
ਉਦੋਸੀਅ ਘਰੇ ਹੀ ਵੁਠੀ ਕੁੜਿੲਂੀ ਰੰਨੀ ਧੰਮੀ ॥
audoseea ghare hee vutthee kurrienee ranee dhamee |કન્યાઓ અને સ્ત્રીઓના નાદ સાથે તેના ઘરમાં સમૃદ્ધિ વાસ કરે છે.
ਸਤੀ ਰੰਨੀ ਘਰੇ ਸਿਆਪਾ ਰੋਵਨਿ ਕੂੜੀ ਕੰਮੀ ॥
satee ranee ghare siaapaa rovan koorree kamee |તેના ઘરની બધી સ્ત્રીઓ નકામી વસ્તુઓ પર બૂમો પાડે છે અને રડે છે.
ਜੋ ਲੇਵੈ ਸੋ ਦੇਵੈ ਨਾਹੀ ਖਟੇ ਦੰਮ ਸਹੰਮੀ ॥੨੯॥
jo levai so devai naahee khatte dam sahamee |29|તે જે લે છે, તે પાછું આપતો નથી. વધુ ને વધુ કમાવાની શોધમાં, તે પરેશાન અને અસ્વસ્થ છે. ||29||
ਪਬਰ ਤੂੰ ਹਰੀਆਵਲਾ ਕਵਲਾ ਕੰਚਨ ਵੰਨਿ ॥
pabar toon hareeaavalaa kavalaa kanchan van |હે કમળ, તારાં પાંદડાં લીલાં હતાં અને તારાં ફૂલો સોનાનાં હતાં.
ਕੈ ਦੋਖੜੈ ਸੜਿਓਹਿ ਕਾਲੀ ਹੋਈਆ ਦੇਹੁਰੀ ਨਾਨਕ ਮੈ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥
kai dokharrai sarriohi kaalee hoeea dehuree naanak mai tan bhang |કઇ પીડાએ તને બાળી નાખ્યું છે, અને તારું શરીર કાળું કર્યું છે? ઓ નાનક, મારું શરીર કચડાઈ ગયું છે.
ਜਾਣਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲਹਾਂ ਜੈ ਸੇਤੀ ਮੇਰਾ ਸੰਗੁ ॥
jaanaa paanee naa lahaan jai setee meraa sang |મને તે પાણી મળ્યું નથી જે હું પ્રેમ કરું છું.
ਜਿਤੁ ਡਿਠੈ ਤਨੁ ਪਰਫੁੜੈ ਚੜੈ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੁ ॥੩੦॥
jit dditthai tan parafurrai charrai chavagan van |30|તે જોઈને મારું શરીર ખીલી ઊઠ્યું અને મને ઊંડો અને સુંદર રંગ મળ્યો. ||30||
ਰਜਿ ਨ ਕੋਈ ਜੀਵਿਆ ਪਹੁਚਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥
raj na koee jeeviaa pahuch na chaliaa koe |કોઈ પણ વ્યક્તિ પોતાની ઈચ્છા પૂરી કરવા માટે લાંબુ જીવતું નથી.
ਗਿਆਨੀ ਜੀਵੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਰਤੀ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
giaanee jeevai sadaa sadaa suratee hee pat hoe |ફક્ત આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓ જ હંમેશ માટે જીવે છે; તેઓને તેમની સાહજિક જાગૃતિ માટે સન્માનિત કરવામાં આવે છે.
ਸਰਫੈ ਸਰਫੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਏਵੈ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
sarafai sarafai sadaa sadaa evai gee vihaae |થોડી વારે, જીવન પસાર થઈ જાય છે, ભલે નશ્વર તેને પકડી રાખવાનો પ્રયત્ન કરે.
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਵਿਣੁ ਪੁਛਿਆ ਹੀ ਲੈ ਜਾਇ ॥੩੧॥
naanak kis no aakheeai vin puchhiaa hee lai jaae |31|ઓ નાનક, કોને ફરિયાદ કરવી? મૃત્યુ કોઈની સંમતિ વિના વ્યક્તિનું જીવન છીનવી લે છે. ||31||
ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਅਹੁ ਰਾਇ ਨੋ ਮਤਿ ਚਲੈ ਜਾਂ ਬੁਢਾ ਹੋਵੈ ॥
dos na deahu raae no mat chalai jaan budtaa hovai |સાર્વભૌમ ભગવાનને દોષ ન આપો; જ્યારે કોઈ વૃદ્ધ થાય છે ત્યારે તેની બુદ્ધિ તેને છોડી દે છે.
ਗਲਾਂ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਤਾਂ ਅੰਨੑੇ ਪਵਣਾ ਖਾਤੀ ਟੋਵੈ ॥੩੨॥
galaan kare ghanereea taan anae pavanaa khaatee ttovai |32|આંધળો માણસ વાતો કરે છે અને બબડાટ કરે છે, અને પછી ખાડામાં પડે છે. ||32||
ਪੂਰੇ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪੂਰਾ ਘਟਿ ਵਧਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ॥
poore kaa keea sabh kichh pooraa ghatt vadh kichh naahee |સંપૂર્ણ ભગવાન જે કરે છે તે સંપૂર્ણ છે; ત્યાં બહુ ઓછું કે ઘણું બધું નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਐਸਾ ਜਾਣੈ ਪੂਰੇ ਮਾਂਹਿ ਸਮਾਂਹੀ ॥੩੩॥
naanak guramukh aaisaa jaanai poore maanhi samaanhee |33|ઓ નાનક, આને ગુરુમુખ તરીકે જાણીને, નશ્વર સંપૂર્ણ ભગવાન ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||33||