ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 754
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
har kaa naam sat kar jaanai gur kai bhaae piaare |પ્રિય ગુરુના પ્રેમથી પ્રભુનું નામ સાચું કહેવાય છે.
ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
sachee vaddiaaee gur te paaee sachai naae piaare |પ્રિય સાચા નામ દ્વારા, ગુરુ પાસેથી સાચી ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਏਕੋ ਸਚਾ ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਵੀਚਾਰੇ ॥
eko sachaa sabh meh varatai viralaa ko veechaare |એક સાચો ભગવાન બધામાં વ્યાપી રહ્યો છે અને વ્યાપી રહ્યો છે; આનો વિચાર કરનાર કેટલો દુર્લભ છે.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਤਾ ਬਖਸੇ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
aape mel le taa bakhase sachee bhagat savaare |7|ભગવાન પોતે અમને સંઘમાં જોડે છે, અને અમને માફ કરે છે; તે આપણને સાચી ભક્તિથી શણગારે છે. ||7||
ਸਭੋ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ॥
sabho sach sach sach varatai guramukh koee jaanai |બધું સત્ય છે; સત્ય, અને સત્ય જ સર્વવ્યાપી છે; આ જાણનાર ગુરુમુખ કેટલો દુર્લભ છે.
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਹੁਕਮੋ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
jaman maranaa hukamo varatai guramukh aap pachhaanai |જન્મ અને મૃત્યુ તેમની આજ્ઞાના હુકમથી થાય છે; ગુરુમુખ પોતાની જાતને સમજે છે.
ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਾਏ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
naam dhiaae taa satigur bhaae jo ichhai so fal paae |તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે અને તેથી સાચા ગુરુને પ્રસન્ન કરે છે. તે જે કંઈ ઈનામ ઈચ્છે છે તે મેળવે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ਜਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥੮॥੧॥
naanak tis daa sabh kichh hovai ji vichahu aap gavaae |8|1|હે નાનક, જે આત્મ-અહંકારને અંદરથી નાબૂદ કરે છે, તેની પાસે બધું જ છે. ||8||1||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |સૂહી, ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਪਿਰੁ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲੇ ॥
kaaeaa kaaman at suaaliau pir vasai jis naale |દેહ-કન્યા અતિ સુંદર છે; તેણી તેના પતિ ભગવાન સાથે રહે છે.
ਪਿਰ ਸਚੇ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੇ ॥
pir sache te sadaa suhaagan gur kaa sabad samaale |તે ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને, તેના સાચા પતિ ભગવાનની સુખી આત્મા-વધૂ બની જાય છે.
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਲੇ ॥੧॥
har kee bhagat sadaa rang raataa haumai vichahu jaale |1|ભગવાનનો ભક્ત હંમેશ માટે ભગવાનના પ્રેમમાં સંગત રહે છે; તેનો અહંકાર અંદરથી બળી જાય છે. ||1||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
vaahu vaahu poore gur kee baanee |વાહ! વાહ! ધન્ય છે, ધન્ય છે સંપૂર્ણ ગુરુની બાની શબ્દ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੀ ਸਾਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur te upajee saach samaanee |1| rahaau |તે પરફેક્ટ ગુરુ પાસેથી ઉછરે છે અને બહાર આવે છે, અને સત્યમાં ભળી જાય છે. ||1||થોભો ||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਵਸੈ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਪਾਤਾਲਾ ॥
kaaeaa andar sabh kichh vasai khandd manddal paataalaa |બધું ભગવાનની અંદર છે - ખંડો, વિશ્વો અને નીચેના પ્રદેશો.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਵਸੈ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
kaaeaa andar jagajeevan daataa vasai sabhanaa kare pratipaalaa |વિશ્વના જીવન, મહાન દાતા, શરીરની અંદર વસે છે; તે બધાનો પાલનહાર છે.
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਾ ॥੨॥
kaaeaa kaaman sadaa suhelee guramukh naam samaalaa |2|શરીર-કન્યા સનાતન સુંદર છે; ગુરુમુખ નામનું ચિંતન કરે છે. ||2||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪੇ ਵਸੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਿਆ ਜਾਈ ॥
kaaeaa andar aape vasai alakh na lakhiaa jaaee |ભગવાન પોતે શરીરની અંદર વસે છે; તે અદ્રશ્ય છે અને જોઈ શકાતો નથી.
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਬੂਝੈ ਨਾਹੀ ਬਾਹਰਿ ਭਾਲਣਿ ਜਾਈ ॥
manamukh mugadh boojhai naahee baahar bhaalan jaaee |મૂર્ખ સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને સમજાતું નથી; તે બહારથી ભગવાનને શોધવા નીકળે છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਤਿਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਦਿਤਾ ਲਖਾਈ ॥੩॥
satigur seve sadaa sukh paae satigur alakh ditaa lakhaaee |3|જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તે હંમેશા શાંતિમાં રહે છે; સાચા ગુરુએ મને અદૃશ્ય ભગવાન બતાવ્યા છે. ||3||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
kaaeaa andar ratan padaarath bhagat bhare bhanddaaraa |શરીરની અંદર ઝવેરાત અને અમૂલ્ય ખજાનો છે, ભક્તિનો ભરપૂર ખજાનો છે.
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਨਉਖੰਡ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਹਾਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰਾ ॥
eis kaaeaa andar naukhandd prithamee haatt pattan baajaaraa |આ શરીરની અંદર પૃથ્વીના નવ ખંડો, તેના બજારો, શહેરો અને શેરીઓ છે.
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥
eis kaaeaa andar naam nau nidh paaeeai gur kai sabad veechaaraa |4|આ શરીરની અંદર નામના નવ ખજાના છે; ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરવાથી તે પ્રાપ્ત થાય છે. ||4||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਵੈ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
kaaeaa andar tol tulaavai aape tolanahaaraa |શરીરની અંદર પ્રભુ વજનનો અંદાજ કાઢે છે; તે પોતે તોલનાર છે.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਤਨੁ ਜਵਾਹਰ ਮਾਣਕੁ ਤਿਸ ਕਾ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ॥
eihu man ratan javaahar maanak tis kaa mol afaaraa |આ મન રત્ન છે, રત્ન છે, હીરા છે; તે એકદમ અમૂલ્ય છે.
ਮੋਲਿ ਕਿਤ ਹੀ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਾ ॥੫॥
mol kit hee naam paaeeai naahee naam paaeeai gur beechaaraa |5|નામ, ભગવાનનું નામ, કોઈપણ કિંમતે ખરીદી શકાતું નથી; ગુરુનું ચિંતન કરવાથી નામ પ્રાપ્ત થાય છે. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਾਇਆ ਖੋਜੈ ਹੋਰ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
guramukh hovai su kaaeaa khojai hor sabh bharam bhulaaee |જે ગુરુમુખ બને છે તે આ શરીરને શોધે છે; બાકીના બધા માત્ર મૂંઝવણમાં ફરે છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਹੋਰ ਕਿਆ ਕੋ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥
jis no dee soee jan paavai hor kiaa ko kare chaturaaee |તે નમ્ર વ્યક્તિ એકલા તેને પ્રાપ્ત કરે છે, જેને ભગવાન તે આપે છે. અન્ય કઈ ચતુર યુક્તિઓ કોઈ અજમાવી શકે?
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਭਉ ਭਾਉ ਵਸੈ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈ ॥੬॥
kaaeaa andar bhau bhaau vasai guraparasaadee paaee |6|શરીરની અંદર, ભગવાનનો ભય અને તેના માટેનો પ્રેમ રહે છે; ગુરુની કૃપાથી તેઓ પ્રાપ્ત થાય છે. ||6||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ਸਭ ਓਪਤਿ ਜਿਤੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
kaaeaa andar brahamaa bisan mahesaa sabh opat jit sansaaraa |શરીરની અંદર, બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવ છે, જેમાંથી આખું વિશ્વ ઉત્પન્ન થયું છે.
ਸਚੈ ਆਪਣਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥
sachai aapanaa khel rachaaeaa aavaa gaun paasaaraa |સાચા ભગવાને તેમનું પોતાનું નાટક મંચન અને રચના કરી છે; બ્રહ્માંડનો વિસ્તાર આવે છે અને જાય છે.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਆਪਿ ਦਿਖਾਇਆ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੭॥
poorai satigur aap dikhaaeaa sach naam nisataaraa |7|સંપૂર્ણ સાચા ગુરુએ પોતે સ્પષ્ટ કર્યું છે, કે મુક્તિ સાચા નામ દ્વારા થાય છે. ||7||
ਸਾ ਕਾਇਆ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਸਵਾਰੀ ॥
saa kaaeaa jo satigur sevai sachai aap savaaree |તે શરીર, જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, તે સાચા ભગવાન પોતે જ શોભે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦਰਿ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥
vin naavai dar dtoee naahee taa jam kare khuaaree |નામ વિના, ભગવાનના દરબારમાં મનુષ્યને આરામનું સ્થાન મળતું નથી; તેને ડેથના મેસેન્જર દ્વારા ત્રાસ આપવામાં આવશે.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥੮॥੨॥
naanak sach vaddiaaee paae jis no har kirapaa dhaaree |8|2|ઓ નાનક, જ્યારે ભગવાન તેમની દયા કરે છે ત્યારે સાચો મહિમા પ્રાપ્ત થાય છે. ||8||2||