ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 301
ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
sabh kaaraj tin ke sidh heh jin guramukh kirapaa dhaar |ગુરુમુખની તમામ બાબતો સંપૂર્ણ પૂર્ણ થાય છે; ભગવાન તેની દયા સાથે વરસાવ્યો છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥
naanak jo dhur mile se mil rahe har mele sirajanahaar |2|હે નાનક, જે આદિમ ભગવાનને મળે છે તે ભગવાન, સર્જનહાર ભગવાન સાથે ભળી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਗੋਸਾਈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sachaa gosaaee |તમે સાચા છો, હે સાચા ભગવાન અને માસ્ટર. તમે સાચાના સાચા છો, હે વિશ્વના ભગવાન.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸਭ ਲਗੈ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee sabh lagai teree paaee |દરેક વ્યક્તિ તમારું ધ્યાન કરે છે; દરેક વ્યક્તિ તમારા પગ પર પડે છે.
ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸਰੂਪ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਲਘਾਈ ॥
teree sifat suaaliau saroop hai jin keetee tis paar laghaaee |તમારી સ્તુતિ મનોહર અને સુંદર છે; જેઓ બોલે છે તેમને તમે બચાવો.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥
guramukhaa no fal paaeidaa sach naam samaaee |તમે ગુરુમુખોને પુરસ્કાર આપો છો, જે સાચા નામમાં લીન છે.
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
vadde mere saahibaa vaddee teree vaddiaaee |1|હે મારા મહાન ભગવાન અને માસ્ટર, તમારી ભવ્ય મહાનતા મહાન છે. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥
vin naavai hor salaahanaa sabh bolan fikaa saad |નામ વિના, અન્ય તમામ વખાણ અને વાણી અસ્પષ્ટ અને સ્વાદહીન છે.
ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥
manamukh ahankaar salaahade haumai mamataa vaad |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો પોતાના અહંકારની પ્રશંસા કરે છે; અહંકાર પ્રત્યેનો તેમનો લગાવ નકામો છે.
ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥
jin saalaahan se mareh khap jaavai sabh apavaad |તેઓ જેની પ્રશંસા કરે છે, તેઓ મૃત્યુ પામે છે; તેઓ બધા સંઘર્ષમાં દૂર બગાડે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥
jan naanak guramukh ubare jap har har paramaanaad |1|હે સેવક નાનક, પરમ આનંદના મૂર્ત સ્વરૂપ ભગવાન, હર, હરના નામનો જપ કરીને ગુરુમુખોનો ઉદ્ધાર થાય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਨਿ ਹਰੀ ॥
satigur har prabh das naam dhiaaee man haree |હે સાચા ગુરુ, મને મારા ભગવાન ભગવાન વિશે કહો, જેથી હું મારા મનમાં નામનું ધ્યાન કરી શકું.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
naanak naam pavit har mukh bolee sabh dukh paraharee |2|ઓ નાનક, ભગવાનનું નામ પવિત્ર અને શુદ્ધ છે; તેનો જાપ કરવાથી મારી બધી પીડા દૂર થઈ ગઈ છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
too aape aap nirankaar hai niranjan har raaeaa |તમે પોતે જ નિરાકાર ભગવાન, નિષ્કલંક ભગવાન, અમારા સાર્વભૌમ રાજા છો.
ਜਿਨੀ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇਆ ॥
jinee too ik man sach dhiaaeaa tin kaa sabh dukh gavaaeaa |હે સાચા પ્રભુ, એકાગ્ર ચિત્તે જેઓ તમારું ધ્યાન કરે છે, તેઓના સર્વ દુઃખોમાંથી મુક્તિ મળે છે.
ਤੇਰਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸ ਨੋ ਲਵੈ ਲਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥
teraa sareek ko naahee jis no lavai laae sunaaeaa |તમારી સમકક્ષ કોઈ નથી, જેની બાજુમાં હું બેસીને તમારા વિશે વાત કરી શકું.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਤੂਹੈ ਨਿਰੰਜਨਾ ਤੂਹੈ ਸਚੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
tudh jevadd daataa toohai niranjanaa toohai sach merai man bhaaeaa |તમે જ તમારા જેવા મહાન દાતા છો. તમે નિષ્કલંક છો; હે સાચા પ્રભુ, તમે મારા મનને પ્રસન્ન કરો છો.
ਸਚੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਸਚੁ ਨਾਇਆ ॥੨॥
sache mere saahibaa sache sach naaeaa |2|હે મારા સાચા પ્રભુ અને માલિક, તમારું નામ સાચાનું સત્ય છે. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖ ਦੁਰਜਨਾ ॥
man antar haumai rog hai bhram bhoole manamukh durajanaa |મનની અંદર અહંકારનો રોગ છે; સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો, દુષ્ટ માણસો, શંકાથી ભ્રમિત થાય છે.
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥
naanak rog gavaae mil satigur saadhoo sajanaa |1|હે નાનક, આ રોગ ત્યારે જ નાબૂદ થાય છે જ્યારે વ્યક્તિ સાચા ગુરુ, આપણા પવિત્ર મિત્રને મળે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
man tan rataa rang siau guramukh har gunataas |ગુરુમુખનું મન અને શરીર સદ્ગુણોના ભંડાર ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલા છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
jan naanak har saranaagatee har mele gur saabaas |2|સેવક નાનક ભગવાનના ધામમાં લઈ ગયા છે. ગુરુને નમસ્કાર, જેમણે મને પ્રભુ સાથે જોડ્યો છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਤੂ ਵੜੀਐ ॥
too karataa purakh agam hai kis naal too varreeai |તમે સર્જનાત્મકતાના અવતાર છો, દુર્ગમ ભગવાન. મારે તારી સરખામણી કોની સાથે કરવી?
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਇ ਸੁ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਹਾ ਤੂਹੈ ਪੜੀਐ ॥
tudh jevadd hoe su aakheeai tudh jehaa toohai parreeai |જો તમારા જેવો મહાન બીજો કોઈ હોત, તો હું તેનું નામ રાખું; તમે એકલા તમારા જેવા છો.
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗੜੀਐ ॥
too ghatt ghatt ik varatadaa guramukh paragarreeai |તમે એક છો, દરેક અને દરેક હૃદયમાં પ્રસારિત; તમે ગુરુમુખને પ્રગટ થયા છો.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਭਸ ਦਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂ ਤੂ ਚੜੀਐ ॥
too sachaa sabhas daa khasam hai sabh doo too charreeai |તમે બધાના સાચા ભગવાન અને માસ્ટર છો; તમે બધામાં સર્વોચ્ચ છો.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਹੋਇਸੀ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਕੜੀਐ ॥੩॥
too kareh su sache hoeisee taa kaaeit karreeai |3|હે સાચા ભગવાન, તમે જે કરો છો - તે જ થાય છે, તો આપણે શા માટે શોક કરીએ? ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਗੰਨਿ ॥
mai man tan prem piram kaa atthe pahar lagan |મારું મન અને શરીર દિવસના ચોવીસ કલાક મારા પ્રિયતમના પ્રેમથી રંગાયેલા છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖਿ ਵਸੰਨਿ ॥੧॥
jan naanak kirapaa dhaar prabh satigur sukh vasan |1|હે ભગવાન, સેવક નાનક પર તમારી કૃપા વરસાવો, જેથી તેઓ સાચા ગુરુ સાથે શાંતિમાં રહે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਜਿਉ ਬੋਲਨਿ ਤਿਵੈ ਸੋਹੰਨਿ ॥
jin andar preet piram kee jiau bolan tivai sohan |જેમનું અંતર તેમના પ્રિયતમના પ્રેમથી ભરેલું હોય છે, તેઓ બોલતાં સુંદર દેખાય છે.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਨਿ ॥੨॥
naanak har aape jaanadaa jin laaee preet piran |2|હે નાનક, પ્રભુ પોતે સર્વ જાણે છે; પ્યારું ભગવાને તેમનો પ્રેમ ભેળવ્યો છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਨਾਹੀ ॥
too karataa aap abhul hai bhulan vich naahee |હે સર્જનહાર પ્રભુ, તમે પોતે અચૂક છો; તમે ક્યારેય ભૂલો કરતા નથી.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਭਲਾ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
too kareh su sache bhalaa hai gur sabad bujhaahee |તમે જે કરો છો તે સારું છે, હે સાચા ભગવાન; આ સમજ ગુરુના શબ્દ દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
too karan kaaran samarath hai doojaa ko naahee |તમે કારણોના કારણ છો, સર્વશક્તિમાન પ્રભુ; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਹੀ ॥
too saahib agam deaal hai sabh tudh dhiaahee |હે ભગવાન અને માસ્ટર, તમે દુર્ગમ અને દયાળુ છો. દરેક વ્યક્તિ તમારું ધ્યાન કરે છે.