ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 301
ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
sabh kaaraj tin ke sidh heh jin guramukh kirapaa dhaar |تمام امور گورمخ به کمال کامل رسیده است. خداوند رحمت خود را بر او نازل کرده است.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥
naanak jo dhur mile se mil rahe har mele sirajanahaar |2|ای ناناک، کسی که با پروردگار اولیه ملاقات می کند، با خداوند، خداوند خالق، آمیخته می ماند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਗੋਸਾਈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sachaa gosaaee |تو راستی ای پروردگار و استاد حقیقی. تو حق ترين حقيقي هستي، اي پروردگار جهان.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸਭ ਲਗੈ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee sabh lagai teree paaee |همه در مورد تو تأمل می کنند; همه به پای تو می افتند
ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸਰੂਪ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਲਘਾਈ ॥
teree sifat suaaliau saroop hai jin keetee tis paar laghaaee |ستایش های شما برازنده و زیباست. شما کسانی را که به آنها صحبت می کنند نجات می دهید.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥
guramukhaa no fal paaeidaa sach naam samaaee |شما به گورمخ ها که در نام واقعی جذب شده اند پاداش می دهید.
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
vadde mere saahibaa vaddee teree vaddiaaee |1|ای سرور و سرور بزرگ من، عظمت شکوهمندی تو بزرگ است. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥
vin naavai hor salaahanaa sabh bolan fikaa saad |بدون نام، همه مداحی ها و سخنان دیگر بی مزه و بی مزه است.
ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥
manamukh ahankaar salaahade haumai mamataa vaad |منمخ های خودخواه، نفس خود را می ستایند. دلبستگی آنها به خودپرستی بی فایده است.
ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥
jin saalaahan se mareh khap jaavai sabh apavaad |کسانی که آنها را ستایش می کنند، می میرند. همه آنها در درگیری تلف می شوند.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥
jan naanak guramukh ubare jap har har paramaanaad |1|ای بنده نانک، گورمخ ها نجات می یابند که نام خداوند را حر، حر، مظهر سعادت عالی می خوانند. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਨਿ ਹਰੀ ॥
satigur har prabh das naam dhiaaee man haree |ای گوروی راستین، از پروردگارم، خدای من، به من بگو تا بتوانم در ذهن خود در نعم تأمل کنم.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
naanak naam pavit har mukh bolee sabh dukh paraharee |2|ای نانک، نام خداوند مقدس و پاک است. با خواندن آن همه دردم برطرف شد. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
too aape aap nirankaar hai niranjan har raaeaa |شما خود خداوند بی شکل، پروردگار بی آلایش، پادشاه مقتدر ما هستید.
ਜਿਨੀ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇਆ ॥
jinee too ik man sach dhiaaeaa tin kaa sabh dukh gavaaeaa |ای پروردگار واقعی، کسانی که در تو فکر می کنند، از همه دردها خلاص می شوند.
ਤੇਰਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸ ਨੋ ਲਵੈ ਲਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥
teraa sareek ko naahee jis no lavai laae sunaaeaa |همتای تو نداری که کنارش بنشینم و از تو حرف بزنم.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਤੂਹੈ ਨਿਰੰਜਨਾ ਤੂਹੈ ਸਚੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
tudh jevadd daataa toohai niranjanaa toohai sach merai man bhaaeaa |تو تنها بخشنده ای به بزرگی خودت هستی. تو بی آلایشی؛ ای پروردگار واقعی، تو مورد پسند من هستی.
ਸਚੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਸਚੁ ਨਾਇਆ ॥੨॥
sache mere saahibaa sache sach naaeaa |2|ای پروردگار و سرور واقعی من، نام تو صادق ترین حق است. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖ ਦੁਰਜਨਾ ॥
man antar haumai rog hai bhram bhoole manamukh durajanaa |در اعماق ذهن بیماری نفس وجود دارد. منمخ های خودخواه، موجودات شیطانی، دچار توهم شک و تردید می شوند.
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥
naanak rog gavaae mil satigur saadhoo sajanaa |1|ای ناناک، این بیماری ریشه کن می شود، تنها زمانی که فرد با گورو واقعی، دوست مقدس ما ملاقات کند. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
man tan rataa rang siau guramukh har gunataas |ذهن و بدن گورموک با عشق پروردگار، گنجینه فضیلت آغشته است.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
jan naanak har saranaagatee har mele gur saabaas |2|بنده ناناک به حرم خداوند رفته است. درود بر گورو که مرا با خداوند متحد کرده است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਤੂ ਵੜੀਐ ॥
too karataa purakh agam hai kis naal too varreeai |شما شخصیت خلاقیت، پروردگار غیرقابل دسترس هستید. تو را با چه کسی مقایسه کنم؟
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਇ ਸੁ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਹਾ ਤੂਹੈ ਪੜੀਐ ॥
tudh jevadd hoe su aakheeai tudh jehaa toohai parreeai |اگر کس دیگری به بزرگی تو بود، نام او را می گذاشتم. تو به تنهایی مثل خودت هستی
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗੜੀਐ ॥
too ghatt ghatt ik varatadaa guramukh paragarreeai |تو یگانه هستی که در تمام قلبها نفوذ می کنی. تو به گورمخ نازل شدی.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਭਸ ਦਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂ ਤੂ ਚੜੀਐ ॥
too sachaa sabhas daa khasam hai sabh doo too charreeai |تو پروردگار و سرور واقعی همه هستی. تو از همه برتری.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਹੋਇਸੀ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਕੜੀਐ ॥੩॥
too kareh su sache hoeisee taa kaaeit karreeai |3|ای پروردگار واقعی، هر کاری انجام می دهی، چنین می شود، پس چرا غمگین شویم؟ ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਗੰਨਿ ॥
mai man tan prem piram kaa atthe pahar lagan |ذهن و بدن من در بیست و چهار ساعت شبانه روز با عشق معشوق آغشته است.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖਿ ਵਸੰਨਿ ॥੧॥
jan naanak kirapaa dhaar prabh satigur sukh vasan |1|رحمت خود را بر بنده ناناک نازل کن، خداوندا، تا در صلح با گوروی راستین زندگی کند. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਜਿਉ ਬੋਲਨਿ ਤਿਵੈ ਸੋਹੰਨਿ ॥
jin andar preet piram kee jiau bolan tivai sohan |کسانی که باطنشان مملو از عشق معشوقشان است، هنگام صحبت زیبا به نظر می رسند.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਨਿ ॥੨॥
naanak har aape jaanadaa jin laaee preet piran |2|ای ناناک، خود خداوند همه چیز را می داند. پروردگار عزیز محبت خود را تزریق کرده است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਨਾਹੀ ॥
too karataa aap abhul hai bhulan vich naahee |ای پروردگار خالق، تو خودت معصوم هستی. شما هرگز اشتباه نمی کنید.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਭਲਾ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
too kareh su sache bhalaa hai gur sabad bujhaahee |هر چه انجام می دهی نیکو است ای پروردگار حقیقی. این درک از طریق کلام شاباد گورو به دست می آید.
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
too karan kaaran samarath hai doojaa ko naahee |تو عامل اسباب هستی ای پروردگار توانا. اصلا دیگری وجود ندارد
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਹੀ ॥
too saahib agam deaal hai sabh tudh dhiaahee |ای پروردگار و استاد، تو غیرقابل دسترس و مهربانی. همه در مورد تو تعمق می کنند.