ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 524
ਮਥੇ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥
mathe vaal pachhaarrian jam maarag mute |خداوند با چنگ زدن به موهای سرشان، آنها را به زمین می اندازد و در راه مرگ رها می کند.
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਬਿਲਲਾਣਿਆ ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਸੁਤੇ ॥
dukh lagai bilalaaniaa narak ghor sute |آنها در تاریک ترین جهنم ها از درد فریاد می زنند.
ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਦਾਸ ਰਖਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥੨੦॥
kantth laae daas rakhian naanak har sate |20|امّا غلامانش را به قلب خود در آغوش میکشد، ای نانک، پروردگار حقیقی آنها را نجات میدهد. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |سالوک، مهل پنجم:
ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਵਡਭਾਗੀਹੋ ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਨੁ ਸੋਇ ॥
raam japahu vaddabhaageeho jal thal pooran soe |ای خوشبختان، در خداوند تفکر کنید. او در آب ها و زمین نفوذ می کند.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਧਿਆਇਐ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak naam dhiaaeaai bighan na laagai koe |1|ای نانک، در نعم، نام خداوند تعمق کن و هیچ بدبختی به تو نخواهد رسید. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਤਿਸੁ ਲਾਗਤੇ ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
kott bighan tis laagate jis no visarai naau |میلیون ها بدبختی راه را بر کسی می بندد که نام خداوند را فراموش کند.
ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਲਪਤੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੨॥
naanak anadin bilapate jiau sunyai ghar kaau |2|ای نانک، مثل کلاغ در خانه ی متروک، شب و روز فریاد می زند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਿਆ ॥
simar simar daataar manorath pooriaa |تعمق، مراقبه به یاد مولای بزرگ، خواسته های قلبی برآورده می شود.
ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਮਨਿ ਆਸ ਗਏ ਵਿਸੂਰਿਆ ॥
eichh punee man aas ge visooriaa |امیدها و آرزوهای ذهن محقق می شود و غم ها فراموش می شوند.
ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਲਦਾ ॥
paaeaa naam nidhaan jis no bhaaladaa |گنجینه نعم، نام خداوند، به دست می آید. خیلی وقته دنبالش گشتم
ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਸੰਗਿ ਜੋਤਿ ਰਹਿਆ ਘਾਲਦਾ ॥
jot milee sang jot rahiaa ghaaladaa |نور من در نور ادغام شد و کار من به پایان رسید.
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਵੁਠੇ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ॥
sookh sahaj aanand vutthe tith ghar |من در آن خانه صلح، آرامش و سعادت می مانم.
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਜਨਮੁ ਨ ਤਹਾ ਮਰਿ ॥
aavan jaan rahe janam na tahaa mar |آمدن و رفتن من به پایان رسیده است - در آنجا تولد و مرگ وجود ندارد.
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਕੁ ਇਕੁ ਇਕੁ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥
saahib sevak ik ik drisattaaeaa |ارباب و بنده یکی شده اند، بدون هیچ حس جدایی.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੧॥੧॥੨॥ ਸੁਧੁ
guraprasaad naanak sach samaaeaa |21|1|2| sudhuبه لطف گورو، ناناک در خداوند واقعی جذب می شود. ||21||1||2||سود||
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
raag goojaree bhagataa kee baanee |راگ گوجری، سخنان فدائیان:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕਾ ਚਉਪਦਾ ਘਰੁ ੨ ਦੂਜਾ ॥
sree kabeer jeeo kaa chaupadaa ghar 2 doojaa |Chau-Padhay Of Kabeer Jee، خانه دوم:
ਚਾਰਿ ਪਾਵ ਦੁਇ ਸਿੰਗ ਗੁੰਗ ਮੁਖ ਤਬ ਕੈਸੇ ਗੁਨ ਗਈਹੈ ॥
chaar paav due sing gung mukh tab kaise gun geehai |با چهار پا، دو شاخ و یک دهان لال، چگونه توانستی ستایش خداوند را بخوانی؟
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਠੇਗਾ ਪਰਿਹੈ ਤਬ ਕਤ ਮੂਡ ਲੁਕਈਹੈ ॥੧॥
aootthat baitthat tthegaa parihai tab kat moodd lukeehai |1|بایستید و بنشینید، چوب همچنان روی شما خواهد افتاد، پس سرتان را کجا پنهان خواهید کرد؟ ||1||
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬੈਲ ਬਿਰਾਨੇ ਹੁਈਹੈ ॥
har bin bail biraane hueehai |بدون خداوند شما مانند گاو ولگردی هستید.
ਫਾਟੇ ਨਾਕਨ ਟੂਟੇ ਕਾਧਨ ਕੋਦਉ ਕੋ ਭੁਸੁ ਖਈਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
faatte naakan ttootte kaadhan kodau ko bhus kheehai |1| rahaau |با بینی پاره و شانه هایت زخمی، فقط یک کاه دانه درشت برای خوردن خواهی داشت. ||1||مکث||
ਸਾਰੋ ਦਿਨੁ ਡੋਲਤ ਬਨ ਮਹੀਆ ਅਜਹੁ ਨ ਪੇਟ ਅਘਈਹੈ ॥
saaro din ddolat ban maheea ajahu na pett agheehai |تمام روز در جنگل پرسه می زنی و حتی در آن صورت هم شکمت پر نمی شود.
ਜਨ ਭਗਤਨ ਕੋ ਕਹੋ ਨ ਮਾਨੋ ਕੀਓ ਅਪਨੋ ਪਈਹੈ ॥੨॥
jan bhagatan ko kaho na maano keeo apano peehai |2|تو به نصایح عابدان متواضع عمل نکردی و به ثمره اعمالت خواهی رسید. ||2||
ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਤ ਮਹਾ ਭ੍ਰਮਿ ਬੂਡੋ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮਈਹੈ ॥
dukh sukh karat mahaa bhram booddo anik jon bharameehai |با تحمل لذت و درد، غرق در اقیانوس بزرگ شک، در تناسخ های متعدد سرگردان خواهید شد.
ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਖੋਇਓ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਸਰਿਓ ਇਹੁ ਅਉਸਰੁ ਕਤ ਪਈਹੈ ॥੩॥
ratan janam khoeio prabh bisario ihu aausar kat peehai |3|با فراموشی خدا جواهر تولد انسان را از دست دادی. چه زمانی دوباره چنین فرصتی خواهید داشت؟ ||3||
ਭ੍ਰਮਤ ਫਿਰਤ ਤੇਲਕ ਕੇ ਕਪਿ ਜਿਉ ਗਤਿ ਬਿਨੁ ਰੈਨਿ ਬਿਹਈਹੈ ॥
bhramat firat telak ke kap jiau gat bin rain biheehai |چرخ تناسخ را میچرخانی، مثل گاو در ماشین پرس. شب زندگی شما بدون رستگاری می گذرد.
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੂੰਡ ਧੁਨੇ ਪਛੁਤਈਹੈ ॥੪॥੧॥
kahat kabeer raam naam bin moondd dhune pachhuteehai |4|1|کبیر می گوید، بدون نام پروردگار، سر خود را می کوبید و پشیمان می شوید و توبه می کنید. ||4||1||
ਗੂਜਰੀ ਘਰੁ ੩ ॥
goojaree ghar 3 |گوجری، خانه سوم:
ਮੁਸਿ ਮੁਸਿ ਰੋਵੈ ਕਬੀਰ ਕੀ ਮਾਈ ॥
mus mus rovai kabeer kee maaee |مادر کبیر گریه می کند، گریه می کند و ناله می کند
ਏ ਬਾਰਿਕ ਕੈਸੇ ਜੀਵਹਿ ਰਘੁਰਾਈ ॥੧॥
e baarik kaise jeeveh raghuraaee |1|- ای پروردگار، نوه های من چگونه زندگی می کنند؟ ||1||
ਤਨਨਾ ਬੁਨਨਾ ਸਭੁ ਤਜਿਓ ਹੈ ਕਬੀਰ ॥
tananaa bunanaa sabh tajio hai kabeer |کبیر تمام ریسندگی و بافندگی خود را رها کرده است.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿ ਲੀਓ ਸਰੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har kaa naam likh leeo sareer |1| rahaau |و نام خداوند را بر بدن او نوشت. ||1||مکث||
ਜਬ ਲਗੁ ਤਾਗਾ ਬਾਹਉ ਬੇਹੀ ॥
jab lag taagaa baahau behee |تا زمانی که نخ را از داخل ماسوره رد کنم،
ਤਬ ਲਗੁ ਬਿਸਰੈ ਰਾਮੁ ਸਨੇਹੀ ॥੨॥
tab lag bisarai raam sanehee |2|من خداوند را فراموش می کنم، محبوب من. ||2||
ਓਛੀ ਮਤਿ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਜੁਲਾਹਾ ॥
ochhee mat meree jaat julaahaa |عقل من پست است - من یک بافنده زاده هستم،
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਹਿਓ ਮੈ ਲਾਹਾ ॥੩॥
har kaa naam lahio mai laahaa |3|اما من سود نام خداوند را به دست آورده ام. ||3||
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥
kahat kabeer sunahu meree maaee |می گوید کبیر گوش کن ای مادرم
ਹਮਰਾ ਇਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਰਘੁਰਾਈ ॥੪॥੨॥
hamaraa in kaa daataa ek raghuraaee |4|2|- خداوند تنها روزی دهنده من و فرزندانم است. ||4||2||