دایو-گندهاری، مهل پنجم:
ای مادر چه ثمربخش است ولادت کسى که جلال خدا را سرود.
و محبت به خداوند متعال را در بر می گیرد. ||1||مکث||
زیبا، دانا، شجاع و الهی کسی است که سعد سنگات، گروه مقدس را به دست آورد.
او نعم، نام خداوند را با زبان خود می خواند و مجبور نیست دوباره در تناسخ سرگردان شود. ||1||
خداوند کامل خدا بر ذهن و بدن او نفوذ می کند. او به دیگری نگاه نمی کند.
ای نانک، کسی که به گروه بندگان فروتن پروردگار بپیوندد، جهنم و بیماری را مبتلا نمی کند. خداوند او را به لبه ردای خود می چسباند. ||2||14||
دایو-گندهاری، مهل پنجم:
ذهن متزلزل او در خواب گرفتار شده است.
او حتی اینقدر درک نمی کند که روزی باید برود. او با مایا دیوانه شده است. ||1||مکث||
او غرق در لذت رنگ گل است. او فقط برای افراط در فساد تلاش می کند.
با شنیدن حرص در ذهنش احساس شادی می کند و به دنبال آن می دود. ||1||
سرگردان و پرسه در همه جا، درد سختی را تحمل کرده ام، اما اکنون، به درگاه قدیس آمده ام.
با اعطای لطف خود، استاد اعظم، نانک را با خود آمیخته است. ||2||15||
دایو-گندهاری، مهل پنجم:
تمام آرامش در پای گورو یافت می شود.
گناهانم را می رانند و ذهنم را پاک می کنند. پشتیبانی آنها مرا در سراسر جهان می برد. ||1||مکث||
این کاری است که من انجام می دهم: عبادت، نثار گل، خدمت و عبادت.
ذهن من شکوفا می شود و روشن می شود و دیگر به رحم نمی افتم. ||1||
من رویای پربار قدیس را می بینم. این مدیتیشنی است که من انجام داده ام.
خداوند استاد به نانک رحم کرده و وارد حرم اقدس شده است. ||2||16||
دایو-گندهاری، مهل پنجم:
نمازت را به درگاه پروردگارت بخوان.
شما چهار نعمت و گنجینه های سعادت، لذت، آرامش، وقار و قدرت های معنوی سیدها را به دست خواهید آورد. ||1||مکث||
از خود بزرگ بینی خود دست بردارید و پای گورو را بگیرید. لبه ردای خدا را محکم بگیر
گرمای اقیانوس آتش بر کسی که مشتاق حرم پروردگار و استاد است تأثیر نمی گذارد. ||1||
بارها و بارها خداوند میلیون ها گناه بی نهایت ناسپاسان را تحمل می کند.
مظهر رحمت، پروردگار متعال کامل - نانک در آرزوی پناهگاهش است. ||2||17||
دایو-گندهاری، مهل پنجم:
پاهای گورو را در قلب خود قرار دهید،
و تمام بیماری ها، اندوه ها و دردها برطرف خواهد شد. تمام رنج ها به پایان خواهد رسید. ||1||مکث||
گناهان تجسم های بی شمار پاک می شود، گویی در میلیون ها زیارتگاه مقدس غسل های طهارت گرفته است.
گنجینه نعم، نام خداوند، با خواندن حمد و ثنای جلال پروردگار عالم، و تمرکز ذهن در مراقبه بر او به دست می آید. ||1||
خداوند با ابراز رحمت خود مرا بنده خود قرار داده است. با شکستن بندهای من، او مرا نجات داده است.
من با ذکر و تعمق در نعم و بنی کلام تو زندگی می کنم. غلام نانک فدای توست. ||2||18|| ست سوم از شش||
دایو-گندهاری، مهل پنجم:
ای مادر، آرزوی دیدن پاهای خدا را دارم.