ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1369
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਭਇਓ ਉਡਿ ਉਡਿ ਦਹ ਦਿਸ ਜਾਇ ॥
kabeer man pankhee bheio udd udd dah dis jaae |کبیر، عقل پرنده شده است. اوج می گیرد و در ده جهت پرواز می کند.
ਜੋ ਜੈਸੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਤੈਸੋ ਫਲੁ ਖਾਇ ॥੮੬॥
jo jaisee sangat milai so taiso fal khaae |86|طبق گفته شرکتی که نگه می دارد، میوه هایی که می خورد نیز همینطور است. ||86||
ਕਬੀਰ ਜਾ ਕਉ ਖੋਜਤੇ ਪਾਇਓ ਸੋਈ ਠਉਰੁ ॥
kabeer jaa kau khojate paaeio soee tthaur |کبیر، جایی را که در جستجوی آن بودی، یافتی.
ਸੋਈ ਫਿਰਿ ਕੈ ਤੂ ਭਇਆ ਜਾ ਕਉ ਕਹਤਾ ਅਉਰੁ ॥੮੭॥
soee fir kai too bheaa jaa kau kahataa aaur |87|شما تبدیل به چیزی شده اید که فکر می کردید جدا از خودتان است. ||87||
ਕਬੀਰ ਮਾਰੀ ਮਰਉ ਕੁਸੰਗ ਕੀ ਕੇਲੇ ਨਿਕਟਿ ਜੁ ਬੇਰਿ ॥
kabeer maaree mrau kusang kee kele nikatt ju ber |کبیر، مثل گیاه موز در نزدیکی بوته خار، من را خراب و نابود کرده است.
ਉਹ ਝੂਲੈ ਉਹ ਚੀਰੀਐ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਹੇਰਿ ॥੮੮॥
auh jhoolai uh cheereeai saakat sang na her |88|بوته خار در باد موج می زند و گیاه موز را سوراخ می کند. این را ببینید و با بدبینان بی ایمان معاشرت نکنید. ||88||
ਕਬੀਰ ਭਾਰ ਪਰਾਈ ਸਿਰਿ ਚਰੈ ਚਲਿਓ ਚਾਹੈ ਬਾਟ ॥
kabeer bhaar paraaee sir charai chalio chaahai baatt |کبیر، فانی می خواهد در راه راه برود و بار گناه دیگران را بر سر ببرد.
ਅਪਨੇ ਭਾਰਹਿ ਨਾ ਡਰੈ ਆਗੈ ਅਉਘਟ ਘਾਟ ॥੮੯॥
apane bhaareh naa ddarai aagai aaughatt ghaatt |89|او از بار گناهان خود نمی ترسد. راه پیش رو سخت و خائنانه خواهد بود. ||89||
ਕਬੀਰ ਬਨ ਕੀ ਦਾਧੀ ਲਾਕਰੀ ਠਾਢੀ ਕਰੈ ਪੁਕਾਰ ॥
kabeer ban kee daadhee laakaree tthaadtee karai pukaar |کبیر، جنگل در حال سوختن است. درختی که در آن ایستاده فریاد میزند،
ਮਤਿ ਬਸਿ ਪਰਉ ਲੁਹਾਰ ਕੇ ਜਾਰੈ ਦੂਜੀ ਬਾਰ ॥੯੦॥
mat bas prau luhaar ke jaarai doojee baar |90|نگذار به دست آهنگری بیفتم که برای بار دوم مرا بسوزاند. ||90||
ਕਬੀਰ ਏਕ ਮਰੰਤੇ ਦੁਇ ਮੂਏ ਦੋਇ ਮਰੰਤਹ ਚਾਰਿ ॥
kabeer ek marante due mooe doe marantah chaar |کبیر، وقتی یکی مرد، دو نفر مرده بودند. وقتی دو نفر مردند، چهار نفر مرده بودند.
ਚਾਰਿ ਮਰੰਤਹ ਛਹ ਮੂਏ ਚਾਰਿ ਪੁਰਖ ਦੁਇ ਨਾਰਿ ॥੯੧॥
chaar marantah chhah mooe chaar purakh due naar |91|وقتی چهار نفر مردند، شش نفر مرده بودند، چهار مرد و دو زن. ||91||
ਕਬੀਰ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਜਗੁ ਢੂੰਢਿਆ ਕਹੂੰ ਨ ਪਾਇਆ ਠਉਰੁ ॥
kabeer dekh dekh jag dtoondtiaa kahoon na paaeaa tthaur |کبیر، همه جای دنیا را دیدم و دیدم و گشتم، اما جایی برای استراحت پیدا نکردم.
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਕਹਾ ਭੁਲਾਨੇ ਅਉਰ ॥੯੨॥
jin har kaa naam na chetio kahaa bhulaane aaur |92|کسانی که نام خداوند را به خاطر نمی آورند - چرا خود را در کارهای دیگر فریب می دهند؟ ||92||
ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਕਰੀਐ ਸਾਧ ਕੀ ਅੰਤਿ ਕਰੈ ਨਿਰਬਾਹੁ ॥
kabeer sangat kareeai saadh kee ant karai nirabaahu |کبیر، با قوم مقدّس معاشرت کن که در پایان تو را به نیروانا خواهند برد.
ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਜਾ ਤੇ ਹੋਇ ਬਿਨਾਹੁ ॥੯੩॥
saakat sang na keejeeai jaa te hoe binaahu |93|با بدبینان بی ایمان معاشرت نکنید. آنها شما را به تباهی می کشانند. ||93||
ਕਬੀਰ ਜਗ ਮਹਿ ਚੇਤਿਓ ਜਾਨਿ ਕੈ ਜਗ ਮਹਿ ਰਹਿਓ ਸਮਾਇ ॥
kabeer jag meh chetio jaan kai jag meh rahio samaae |کبیر، من در جهان خداوند را می اندیشم. من می دانم که او در جهان نفوذ می کند.
ਜਿਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਬਾਦਹਿ ਜਨਮੇਂ ਆਇ ॥੯੪॥
jin har kaa naam na chetio baadeh janamen aae |94|کسانی که به نام خداوند فکر نمی کنند - تولد آنها در این جهان بی فایده است. ||94||
ਕਬੀਰ ਆਸਾ ਕਰੀਐ ਰਾਮ ਕੀ ਅਵਰੈ ਆਸ ਨਿਰਾਸ ॥
kabeer aasaa kareeai raam kee avarai aas niraas |کبیر، امید خود را به خداوند بسپار. امیدهای دیگر منجر به ناامیدی می شود.
ਨਰਕਿ ਪਰਹਿ ਤੇ ਮਾਨਈ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮ ਉਦਾਸ ॥੯੫॥
narak pareh te maanee jo har naam udaas |95|کسانی که خود را از نام خداوند جدا می کنند - هنگامی که به جهنم می افتند، ارزش آن را می دانند. ||95||
ਕਬੀਰ ਸਿਖ ਸਾਖਾ ਬਹੁਤੇ ਕੀਏ ਕੇਸੋ ਕੀਓ ਨ ਮੀਤੁ ॥
kabeer sikh saakhaa bahute kee keso keeo na meet |کبیر شاگردان و شاگردان بسیاری ساخته، اما خدا را دوست خود قرار نداده است.
ਚਾਲੇ ਥੇ ਹਰਿ ਮਿਲਨ ਕਉ ਬੀਚੈ ਅਟਕਿਓ ਚੀਤੁ ॥੯੬॥
chaale the har milan kau beechai attakio cheet |96|او برای ملاقات با خداوند راهی سفر شد، اما هوشیاری او در نیمه راه از کار افتاد. ||96||
ਕਬੀਰ ਕਾਰਨੁ ਬਪੁਰਾ ਕਿਆ ਕਰੈ ਜਉ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰੈ ਸਹਾਇ ॥
kabeer kaaran bapuraa kiaa karai jau raam na karai sahaae |کبیر، آن بیچاره اگر خداوند او را یاری نکند، چه می تواند بکند؟
ਜਿਹ ਜਿਹ ਡਾਲੀ ਪਗੁ ਧਰਉ ਸੋਈ ਮੁਰਿ ਮੁਰਿ ਜਾਇ ॥੯੭॥
jih jih ddaalee pag dhrau soee mur mur jaae |97|هر شاخه ای که پا بگذارد می شکند و فرو می ریزد. ||97||
ਕਬੀਰ ਅਵਰਹ ਕਉ ਉਪਦੇਸਤੇ ਮੁਖ ਮੈ ਪਰਿ ਹੈ ਰੇਤੁ ॥
kabeer avarah kau upadesate mukh mai par hai ret |کبیر، کسانی که فقط به دیگران موعظه می کنند - شن در دهانشان می افتد.
ਰਾਸਿ ਬਿਰਾਨੀ ਰਾਖਤੇ ਖਾਯਾ ਘਰ ਕਾ ਖੇਤੁ ॥੯੮॥
raas biraanee raakhate khaayaa ghar kaa khet |98|چشمشان به اموال دیگران است در حالی که مزرعه خودشان را می خورد. ||98||
ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਰਹਉ ਜਉ ਕੀ ਭੂਸੀ ਖਾਉ ॥
kabeer saadhoo kee sangat rhau jau kee bhoosee khaau |کبیر، من در صعد سنگات، گروه مقدس، خواهم ماند، حتی اگر فقط نان درشت برای خوردن داشته باشم.
ਹੋਨਹਾਰੁ ਸੋ ਹੋਇਹੈ ਸਾਕਤ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਉ ॥੯੯॥
honahaar so hoeihai saakat sang na jaau |99|هر چه خواهد بود، خواهد بود. من با بدبینان بی ایمان همراهی نخواهم کرد. ||99||
ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਕੀ ਦਿਨ ਦਿਨ ਦੂਨਾ ਹੇਤੁ ॥
kabeer sangat saadh kee din din doonaa het |کبیر، در سعد سنگات، عشق به پروردگار روز به روز دو چندان می شود.
ਸਾਕਤ ਕਾਰੀ ਕਾਂਬਰੀ ਧੋਏ ਹੋਇ ਨ ਸੇਤੁ ॥੧੦੦॥
saakat kaaree kaanbaree dhoe hoe na set |100|بدبین بی ایمان مانند پتوی سیاه است که با شستن سفید نمی شود. ||100||
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮੂੰਡਿਆ ਨਹੀ ਕੇਸ ਮੁੰਡਾਏ ਕਾਂਇ ॥
kabeer man moonddiaa nahee kes munddaae kaane |کبیر تو عقلت را نتراشیدی پس چرا سرت را میتراشی؟
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨ ਕੀਆ ਮੂੰਡਾ ਮੂੰਡੁ ਅਜਾਂਇ ॥੧੦੧॥
jo kichh keea so man keea moonddaa moondd ajaane |101|هر کاری که انجام می شود توسط ذهن انجام می شود. تراشیدن سر بی فایده است ||101||
ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਾਇ ਤ ਜਾਉ ॥
kabeer raam na chhoddeeai tan dhan jaae ta jaau |کبیر، خداوند را رها مکن. بدن و ثروت شما از بین خواهد رفت، پس آنها را رها کنید.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਿਤੁ ਬੇਧਿਆ ਰਾਮਹਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਉ ॥੧੦੨॥
charan kamal chit bedhiaa raameh naam samaau |102|آگاهی من توسط پاهای نیلوفر آبی خداوند سوراخ شده است. من غرق در نام خداوند هستم. ||102||
ਕਬੀਰ ਜੋ ਹਮ ਜੰਤੁ ਬਜਾਵਤੇ ਟੂਟਿ ਗਈਂ ਸਭ ਤਾਰ ॥
kabeer jo ham jant bajaavate ttoott geen sabh taar |کبیر تمام سیم های ساز که زدم شکسته است.
ਜੰਤੁ ਬਿਚਾਰਾ ਕਿਆ ਕਰੈ ਚਲੇ ਬਜਾਵਨਹਾਰ ॥੧੦੩॥
jant bichaaraa kiaa karai chale bajaavanahaar |103|ساز بیچاره چه کند که نوازنده هم رفته است. ||103||
ਕਬੀਰ ਮਾਇ ਮੂੰਡਉ ਤਿਹ ਗੁਰੂ ਕੀ ਜਾ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥
kabeer maae moonddau tih guroo kee jaa te bharam na jaae |کبیر، مادر آن مرشد را بتراش که شک انسان را از بین نمی برد.