Sri Guru Granth Sahib
Page - 1369
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਭਇਓ ਉਡਿ ਉਡਿ ਦਹ ਦਿਸ ਜਾਇ ॥
kabeer man pankhee bheio udd udd dah dis jaae |Kabeer, the mind has become a bird; it soars and flies in the ten directions.
ਜੋ ਜੈਸੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਤੈਸੋ ਫਲੁ ਖਾਇ ॥੮੬॥
jo jaisee sangat milai so taiso fal khaae |86|According to the company it keeps, so are the fruits it eats. ||86||
ਕਬੀਰ ਜਾ ਕਉ ਖੋਜਤੇ ਪਾਇਓ ਸੋਈ ਠਉਰੁ ॥
kabeer jaa kau khojate paaeio soee tthaur |Kabeer, you have found that place which you were seeking.
ਸੋਈ ਫਿਰਿ ਕੈ ਤੂ ਭਇਆ ਜਾ ਕਉ ਕਹਤਾ ਅਉਰੁ ॥੮੭॥
soee fir kai too bheaa jaa kau kahataa aaur |87|You have become that which you thought was separate from yourself. ||87||
ਕਬੀਰ ਮਾਰੀ ਮਰਉ ਕੁਸੰਗ ਕੀ ਕੇਲੇ ਨਿਕਟਿ ਜੁ ਬੇਰਿ ॥
kabeer maaree mrau kusang kee kele nikatt ju ber |Kabeer, I have been ruined and destroyed by bad company, like the banana plant near the thorn bush.
ਉਹ ਝੂਲੈ ਉਹ ਚੀਰੀਐ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਹੇਰਿ ॥੮੮॥
auh jhoolai uh cheereeai saakat sang na her |88|The thorn bush waves in the wind, and pierces the banana plant; see this, and do not associate with the faithless cynics. ||88||
ਕਬੀਰ ਭਾਰ ਪਰਾਈ ਸਿਰਿ ਚਰੈ ਚਲਿਓ ਚਾਹੈ ਬਾਟ ॥
kabeer bhaar paraaee sir charai chalio chaahai baatt |Kabeer, the mortal wants to walk on the path, carrying the load of others' sins on his head.
ਅਪਨੇ ਭਾਰਹਿ ਨਾ ਡਰੈ ਆਗੈ ਅਉਘਟ ਘਾਟ ॥੮੯॥
apane bhaareh naa ddarai aagai aaughatt ghaatt |89|He is not afraid of his own load of sins; the road ahead shall be difficult and treacherous. ||89||
ਕਬੀਰ ਬਨ ਕੀ ਦਾਧੀ ਲਾਕਰੀ ਠਾਢੀ ਕਰੈ ਪੁਕਾਰ ॥
kabeer ban kee daadhee laakaree tthaadtee karai pukaar |Kabeer, the forest is burning; the tree standing in it is crying out,
ਮਤਿ ਬਸਿ ਪਰਉ ਲੁਹਾਰ ਕੇ ਜਾਰੈ ਦੂਜੀ ਬਾਰ ॥੯੦॥
mat bas prau luhaar ke jaarai doojee baar |90|"Do not let me fall into the hands of the blacksmith, who would burn me a second time." ||90||
ਕਬੀਰ ਏਕ ਮਰੰਤੇ ਦੁਇ ਮੂਏ ਦੋਇ ਮਰੰਤਹ ਚਾਰਿ ॥
kabeer ek marante due mooe doe marantah chaar |Kabeer, when one died, two were dead. When two died, four were dead.
ਚਾਰਿ ਮਰੰਤਹ ਛਹ ਮੂਏ ਚਾਰਿ ਪੁਰਖ ਦੁਇ ਨਾਰਿ ॥੯੧॥
chaar marantah chhah mooe chaar purakh due naar |91|When four died, six were dead, four males and two females. ||91||
ਕਬੀਰ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਜਗੁ ਢੂੰਢਿਆ ਕਹੂੰ ਨ ਪਾਇਆ ਠਉਰੁ ॥
kabeer dekh dekh jag dtoondtiaa kahoon na paaeaa tthaur |Kabeer, I have seen and observed, and searched all over the world, but I have found no place of rest anywhere.
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਕਹਾ ਭੁਲਾਨੇ ਅਉਰ ॥੯੨॥
jin har kaa naam na chetio kahaa bhulaane aaur |92|Those who do not remember the Lord's Name - why do they delude themselves in other pursuits? ||92||
ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਕਰੀਐ ਸਾਧ ਕੀ ਅੰਤਿ ਕਰੈ ਨਿਰਬਾਹੁ ॥
kabeer sangat kareeai saadh kee ant karai nirabaahu |Kabeer, associate with the Holy people, who will take you to Nirvaanaa in the end.
ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਜਾ ਤੇ ਹੋਇ ਬਿਨਾਹੁ ॥੯੩॥
saakat sang na keejeeai jaa te hoe binaahu |93|Do not associate with the faithless cynics; they would bring you to ruin. ||93||
ਕਬੀਰ ਜਗ ਮਹਿ ਚੇਤਿਓ ਜਾਨਿ ਕੈ ਜਗ ਮਹਿ ਰਹਿਓ ਸਮਾਇ ॥
kabeer jag meh chetio jaan kai jag meh rahio samaae |Kabeer, I contemplate the Lord in the world; I know that He is permeating the world.
ਜਿਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਬਾਦਹਿ ਜਨਮੇਂ ਆਇ ॥੯੪॥
jin har kaa naam na chetio baadeh janamen aae |94|Those who do not contemplate the Name of the Lord - their birth into this world is useless. ||94||
ਕਬੀਰ ਆਸਾ ਕਰੀਐ ਰਾਮ ਕੀ ਅਵਰੈ ਆਸ ਨਿਰਾਸ ॥
kabeer aasaa kareeai raam kee avarai aas niraas |Kabeer, place your hopes in the Lord; other hopes lead to despair.
ਨਰਕਿ ਪਰਹਿ ਤੇ ਮਾਨਈ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮ ਉਦਾਸ ॥੯੫॥
narak pareh te maanee jo har naam udaas |95|Those who dissociate themselves from the Lord's Name - when they fall into hell, then they will appreciate its value. ||95||
ਕਬੀਰ ਸਿਖ ਸਾਖਾ ਬਹੁਤੇ ਕੀਏ ਕੇਸੋ ਕੀਓ ਨ ਮੀਤੁ ॥
kabeer sikh saakhaa bahute kee keso keeo na meet |Kabeer has made many students and disciples, but he has not made God his friend.
ਚਾਲੇ ਥੇ ਹਰਿ ਮਿਲਨ ਕਉ ਬੀਚੈ ਅਟਕਿਓ ਚੀਤੁ ॥੯੬॥
chaale the har milan kau beechai attakio cheet |96|He set out on a journey to meet the Lord, but his consciousness failed him half-way. ||96||
ਕਬੀਰ ਕਾਰਨੁ ਬਪੁਰਾ ਕਿਆ ਕਰੈ ਜਉ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰੈ ਸਹਾਇ ॥
kabeer kaaran bapuraa kiaa karai jau raam na karai sahaae |Kabeer, what can the poor creature do, if the Lord does not give him assistance?
ਜਿਹ ਜਿਹ ਡਾਲੀ ਪਗੁ ਧਰਉ ਸੋਈ ਮੁਰਿ ਮੁਰਿ ਜਾਇ ॥੯੭॥
jih jih ddaalee pag dhrau soee mur mur jaae |97|Whatever branch he steps on breaks and collapses. ||97||
ਕਬੀਰ ਅਵਰਹ ਕਉ ਉਪਦੇਸਤੇ ਮੁਖ ਮੈ ਪਰਿ ਹੈ ਰੇਤੁ ॥
kabeer avarah kau upadesate mukh mai par hai ret |Kabeer, those who only preach to others - sand falls into their mouths.
ਰਾਸਿ ਬਿਰਾਨੀ ਰਾਖਤੇ ਖਾਯਾ ਘਰ ਕਾ ਖੇਤੁ ॥੯੮॥
raas biraanee raakhate khaayaa ghar kaa khet |98|They keep their eyes on the property of others, while their own farm is being eaten up. ||98||
ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਰਹਉ ਜਉ ਕੀ ਭੂਸੀ ਖਾਉ ॥
kabeer saadhoo kee sangat rhau jau kee bhoosee khaau |Kabeer, I will remain in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, even if I have only coarse bread to eat.
ਹੋਨਹਾਰੁ ਸੋ ਹੋਇਹੈ ਸਾਕਤ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਉ ॥੯੯॥
honahaar so hoeihai saakat sang na jaau |99|Whatever will be, will be. I will not associate with the faithless cynics. ||99||
ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਕੀ ਦਿਨ ਦਿਨ ਦੂਨਾ ਹੇਤੁ ॥
kabeer sangat saadh kee din din doonaa het |Kabeer, in the Saadh Sangat, love for the Lord doubles day by day.
ਸਾਕਤ ਕਾਰੀ ਕਾਂਬਰੀ ਧੋਏ ਹੋਇ ਨ ਸੇਤੁ ॥੧੦੦॥
saakat kaaree kaanbaree dhoe hoe na set |100|The faithless cynic is like a black blanket, which does not become white by being washed. ||100||
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮੂੰਡਿਆ ਨਹੀ ਕੇਸ ਮੁੰਡਾਏ ਕਾਂਇ ॥
kabeer man moonddiaa nahee kes munddaae kaane |Kabeer, you have not shaved your mind, so why do you shave your head?
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨ ਕੀਆ ਮੂੰਡਾ ਮੂੰਡੁ ਅਜਾਂਇ ॥੧੦੧॥
jo kichh keea so man keea moonddaa moondd ajaane |101|Whatever is done, is done by the mind; it is useless to shave your head. ||101||
ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਾਇ ਤ ਜਾਉ ॥
kabeer raam na chhoddeeai tan dhan jaae ta jaau |Kabeer, do not abandon the Lord; your body and wealth shall go, so let them go.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਿਤੁ ਬੇਧਿਆ ਰਾਮਹਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਉ ॥੧੦੨॥
charan kamal chit bedhiaa raameh naam samaau |102|My consciousness is pierced by the Lord's Lotus Feet; I am absorbed in the Name of the Lord. ||102||
ਕਬੀਰ ਜੋ ਹਮ ਜੰਤੁ ਬਜਾਵਤੇ ਟੂਟਿ ਗਈਂ ਸਭ ਤਾਰ ॥
kabeer jo ham jant bajaavate ttoott geen sabh taar |Kabeer, all the strings of the instrument I played are broken.
ਜੰਤੁ ਬਿਚਾਰਾ ਕਿਆ ਕਰੈ ਚਲੇ ਬਜਾਵਨਹਾਰ ॥੧੦੩॥
jant bichaaraa kiaa karai chale bajaavanahaar |103|What can the poor instrument do, when the player has departed as well. ||103||
ਕਬੀਰ ਮਾਇ ਮੂੰਡਉ ਤਿਹ ਗੁਰੂ ਕੀ ਜਾ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥
kabeer maae moonddau tih guroo kee jaa te bharam na jaae |Kabeer, shave the mother of that guru, who does not take away one's doubt.