Sri Guru Granth Sahib
Page - 134
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਹੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
naanak kee prabh benatee prabh milahu paraapat hoe |Nanak makes this prayer to God: "Please, come and unite me with Yourself."
ਵੈਸਾਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਤਾਂ ਲਗੈ ਜਾ ਸੰਤੁ ਭੇਟੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੩॥
vaisaakh suhaavaa taan lagai jaa sant bhettai har soe |3|The month of Vaisaakh is beautiful and pleasant, when the Saint causes me to meet the Lord. ||3||
ਹਰਿ ਜੇਠਿ ਜੁੜੰਦਾ ਲੋੜੀਐ ਜਿਸੁ ਅਗੈ ਸਭਿ ਨਿਵੰਨਿ ॥
har jetth jurrandaa lorreeai jis agai sabh nivan |In the month of Jayt'h, the bride longs to meet with the Lord. All bow in humility before Him.
ਹਰਿ ਸਜਣ ਦਾਵਣਿ ਲਗਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਈ ਬੰਨਿ ॥
har sajan daavan lagiaa kisai na deee ban |One who has grasped the hem of the robe of the Lord, the True Friend-no one can keep him in bondage.
ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਉਨ ਲਗੈ ਨਾਹੀ ਸੰਨਿ ॥
maanak motee naam prabh un lagai naahee san |God's Name is the Jewel, the Pearl. It cannot be stolen or taken away.
ਰੰਗ ਸਭੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਜੇਤੇ ਮਨਿ ਭਾਵੰਨਿ ॥
rang sabhe naaraaeinai jete man bhaavan |In the Lord are all pleasures which please the mind.
ਜੋ ਹਰਿ ਲੋੜੇ ਸੋ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜੀਅ ਕਰੰਨਿ ॥
jo har lorre so kare soee jeea karan |As the Lord wishes, so He acts, and so His creatures act.
ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਸੇਈ ਕਹੀਅਹਿ ਧੰਨਿ ॥
jo prabh keete aapane seee kaheeeh dhan |They alone are called blessed, whom God has made His Own.
ਆਪਣ ਲੀਆ ਜੇ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੜਿ ਕਿਉ ਰੋਵੰਨਿ ॥
aapan leea je milai vichhurr kiau rovan |If people could meet the Lord by their own efforts, why would they be crying out in the pain of separation?
ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੇ ਨਾਨਕ ਰੰਗ ਮਾਣੰਨਿ ॥
saadhoo sang paraapate naanak rang maanan |Meeting Him in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, O Nanak, celestial bliss is enjoyed.
ਹਰਿ ਜੇਠੁ ਰੰਗੀਲਾ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ਜਿਸ ਕੈ ਭਾਗੁ ਮਥੰਨਿ ॥੪॥
har jetth rangeelaa tis dhanee jis kai bhaag mathan |4|In the month of Jayt'h, the playful Husband Lord meets her, upon whose forehead such good destiny is recorded. ||4||
ਆਸਾੜੁ ਤਪੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਹਰਿ ਨਾਹੁ ਨ ਜਿੰਨਾ ਪਾਸਿ ॥
aasaarr tapandaa tis lagai har naahu na jinaa paas |The month of Aasaarh seems burning hot, to those who are not close to their Husband Lord.
ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥
jagajeevan purakh tiaag kai maanas sandee aas |They have forsaken God the Primal Being, the Life of the World, and they have come to rely upon mere mortals.
ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥
duyai bhaae vigucheeai gal pees jam kee faas |In the love of duality, the soul-bride is ruined; around her neck she wears the noose of Death.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
jehaa beejai so lunai mathai jo likhiaas |As you plant, so shall you harvest; your destiny is recorded on your forehead.
ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥
rain vihaanee pachhutaanee utth chalee gee niraas |The life-night passes away, and in the end, one comes to regret and repent, and then depart with no hope at all.
ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥
jin kau saadhoo bhetteeai so daragah hoe khalaas |Those who meet with the Holy Saints are liberated in the Court of the Lord.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥
kar kirapaa prabh aapanee tere darasan hoe piaas |Show Your Mercy to me, O God; I am thirsty for the Blessed Vision of Your Darshan.
ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
prabh tudh bin doojaa ko nahee naanak kee aradaas |Without You, God, there is no other at all. This is Nanak's humble prayer.
ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥
aasaarr suhandaa tis lagai jis man har charan nivaas |5|The month of Aasaarh is pleasant, when the Feet of the Lord abide in the mind. ||5||
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥
saavan sarasee kaamanee charan kamal siau piaar |In the month of Saawan, the soul-bride is happy, if she falls in love with the Lotus Feet of the Lord.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
man tan rataa sach rang iko naam adhaar |Her mind and body are imbued with the Love of the True One; His Name is her only Support.
ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥
bikhiaa rang koorraaviaa disan sabhe chhaar |The pleasures of corruption are false. All that is seen shall turn to ashes.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
har amrit boond suhaavanee mil saadhoo peevanahaar |The drops of the Lord's Nectar are so beautiful! Meeting the Holy Saint, we drink these in.
ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥
van tin prabh sang mauliaa samrath purakh apaar |The forests and the meadows are rejuvenated and refreshed with the Love of God, the All-powerful, Infinite Primal Being.
ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
har milanai no man lochadaa karam milaavanahaar |My mind yearns to meet the Lord. If only He would show His Mercy, and unite me with Himself!
ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥
jinee sakhee prabh paaeaa hnau tin kai sad balihaar |Those brides who have obtained God-I am forever a sacrifice to them.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
naanak har jee meaa kar sabad savaaranahaar |O Nanak, when the Dear Lord shows kindness, He adorns His bride with the Word of His Shabad.
ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥
saavan tinaa suhaaganee jin raam naam ur haar |6|Saawan is delightful for those happy soul-brides whose hearts are adorned with the Necklace of the Lord's Name. ||6||
ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
bhaadue bharam bhulaaneea doojai lagaa het |In the month of Bhaadon, she is deluded by doubt, because of her attachment to duality.
ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥
lakh seegaar banaaeaa kaaraj naahee ket |She may wear thousands of ornaments, but they are of no use at all.
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥
jit din deh binasasee tith velai kahasan pret |On that day when the body perishes-at that time, she becomes a ghost.
ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਨਿ ਦੂਤ ਜਮ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਨੀ ਭੇਤੁ ॥
pakarr chalaaein doot jam kisai na denee bhet |The Messenger of Death seizes and holds her, and does not tell anyone his secret.
ਛਡਿ ਖੜੋਤੇ ਖਿਨੈ ਮਾਹਿ ਜਿਨ ਸਿਉ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
chhadd kharrote khinai maeh jin siau lagaa het |And her loved ones-in an instant, they move on, leaving her all alone.
ਹਥ ਮਰੋੜੈ ਤਨੁ ਕਪੇ ਸਿਆਹਹੁ ਹੋਆ ਸੇਤੁ ॥
hath marorrai tan kape siaahahu hoaa set |She wrings her hands, her body writhes in pain, and she turns from black to white.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤੁ ॥
jehaa beejai so lunai karamaa sandarraa khet |As she has planted, so does she harvest; such is the field of karma.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਚਰਣ ਬੋਹਿਥ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੁ ॥
naanak prabh saranaagatee charan bohith prabh det |Nanak seeks God's Sanctuary; God has given him the Boat of His Feet.
ਸੇ ਭਾਦੁਇ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਗੁਰੁ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੇਤੁ ॥੭॥
se bhaadue narak na paaeeeh gur rakhan vaalaa het |7|Those who love the Guru, the Protector and Savior, in Bhaadon, shall not be thrown down into hell. ||7||
ਅਸੁਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾਹੜਾ ਕਿਉ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਜਾਇ ॥
asun prem umaaharraa kiau mileeai har jaae |In the month of Assu, my love for the Lord overwhelms me. How can I go and meet the Lord?