Sri Guru Granth Sahib
Page - 317
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
jo maare tin paarabraham se kisai na sande |Those who are struck down by the Supreme Lord God do not belong to anyone.
ਵੈਰੁ ਕਰਨਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮਿ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
vair karan niravair naal dharam niaae pachande |Those who hate the One who has no hatred, are destroyed by righteous justice.
ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
jo jo sant saraapiaa se fireh bhavande |Those who are cursed by the Saints wander around lost.
ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੩੧॥
pedd mundtaahoo kattiaa tis ddaal sukande |31|When the tree is cut off at its roots, the branches wither and die. ||31||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |Salok, Fifth Mehl:
ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥
gur naanak har naam drirraaeaa bhanan gharran samarath |Guru Nanak implanted the Naam, the Name of the Lord, within me; He is All-powerful, to create and destroy.
ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਹਿ ਮਿਤ੍ਰ ਤੂ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ਲਥੁ ॥੧॥
prabh sadaa samaaleh mitr too dukh sabaaeaa lath |1|Remember God forever, my friend, and all your suffering will disappear. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |Fifth Mehl:
ਖੁਧਿਆਵੰਤੁ ਨ ਜਾਣਈ ਲਾਜ ਕੁਲਾਜ ਕੁਬੋਲੁ ॥
khudhiaavant na jaanee laaj kulaaj kubol |The hungry person does not care about honor, dishonor or harsh words.
ਨਾਨਕੁ ਮਾਂਗੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥
naanak maangai naam har kar kirapaa sanjog |2|Nanak begs for the Name of the Lord; please grant Your Grace, and unite me with Yourself. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜੇਵੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦਾ ਤੇਵੇਹੇ ਫਲਤੇ ॥
jevehe karam kamaavadaa tevehe falate |According to the deeds which one does, so are the fruits one obtains.
ਚਬੇ ਤਤਾ ਲੋਹ ਸਾਰੁ ਵਿਚਿ ਸੰਘੈ ਪਲਤੇ ॥
chabe tataa loh saar vich sanghai palate |If someone chews on red-hot iron, his throat will be burned.
ਘਤਿ ਗਲਾਵਾਂ ਚਾਲਿਆ ਤਿਨਿ ਦੂਤਿ ਅਮਲ ਤੇ ॥
ghat galaavaan chaaliaa tin doot amal te |The halter is put around his neck and he is led away, because of the evil deeds he has done.
ਕਾਈ ਆਸ ਨ ਪੁੰਨੀਆ ਨਿਤ ਪਰ ਮਲੁ ਹਿਰਤੇ ॥
kaaee aas na puneea nit par mal hirate |None of his desires are fulfilled; he continually steals the filth of others.
ਕੀਆ ਨ ਜਾਣੈ ਅਕਿਰਤਘਣ ਵਿਚਿ ਜੋਨੀ ਫਿਰਤੇ ॥
keea na jaanai akirataghan vich jonee firate |The ungrateful wretch does not appreciate what he has been given; he wanders lost in reincarnation.
ਸਭੇ ਧਿਰਾਂ ਨਿਖੁਟੀਅਸੁ ਹਿਰਿ ਲਈਅਸੁ ਧਰ ਤੇ ॥
sabhe dhiraan nikhutteeas hir leeas dhar te |He loses all support, when the Support of the Lord is taken away from him.
ਵਿਝਣ ਕਲਹ ਨ ਦੇਵਦਾ ਤਾਂ ਲਇਆ ਕਰਤੇ ॥
vijhan kalah na devadaa taan leaa karate |He does not let the embers of strife die down, and so the Creator destroys him.
ਜੋ ਜੋ ਕਰਤੇ ਅਹੰਮੇਉ ਝੜਿ ਧਰਤੀ ਪੜਤੇ ॥੩੨॥
jo jo karate ahameo jharr dharatee parrate |32|Those who indulge in egotism crumble and fall to the ground. ||32||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਹੋਇ ॥
guramukh giaan bibek budh hoe |The Gurmukh is blessed with spiritual wisdom and a discerning intellect.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਿਰਦੈ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥
har gun gaavai hiradai haar paroe |He sings the Glorious Praises of the Lord, and weaves this garland into his heart.
ਪਵਿਤੁ ਪਾਵਨੁ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ॥
pavit paavan param beechaaree |He becomes the purest of the pure, a being of supreme understanding.
ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
ji os milai tis paar utaaree |Whoever he meets, he saves and carries across.
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥
antar har naam baasanaa samaanee |The fragrance of the Lord's Name permeates his being deep within.
ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਾ ਉਤਮ ਬਾਣੀ ॥
har dar sobhaa mahaa utam baanee |He is honored in the Court of the Lord, and his speech is the most sublime.
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਸੁਣੈ ਸੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ॥
ji purakh sunai su hoe nihaal |Those who hear him are delighted.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥੧॥
naanak satigur miliaai paaeaa naam dhan maal |1|O Nanak, meeting the True Guru, one obtains the wealth and property of the Naam. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਪੈ ਕਿ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
satigur ke jeea kee saar na jaapai ki poorai satigur bhaavai |The sublime state of the True Guru is not known; no one knows what pleases the Perfect True Guru.
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਰਤੈ ਜੋ ਸਿਖਾਂ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸੋ ਗੁਰ ਖੁਸੀ ਆਵੈ ॥
gurasikhaan andar satiguroo varatai jo sikhaan no lochai so gur khusee aavai |Deep within the hearts of His GurSikhs, the True Guru is pervading. The Guru is pleased with those who long for His Sikhs.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵਨਿ ਸੁ ਜਪੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕੀ ਘਾਲ ਸਚਾ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ॥
satigur aakhai su kaar kamaavan su jap kamaaveh gurasikhaan kee ghaal sachaa thaae paavai |As the True Guru directs them, they do their work and chant their prayers. The True Lord accepts the service of His GurSikhs.
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਹੁਕਮੈ ਜਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪਾਸਹੁ ਕੰਮੁ ਕਰਾਇਆ ਲੋੜੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਫਿਰਿ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
vin satigur ke hukamai ji gurasikhaan paasahu kam karaaeaa lorre tis gurasikh fir nerr na aavai |But those who want the GurSikhs to work for them, without the Order of the True Guru - the Guru's Sikhs shall not come near them again.
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕੋ ਜੀਉ ਲਾਇ ਘਾਲੈ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
gur satigur agai ko jeeo laae ghaalai tis agai gurasikh kaar kamaavai |One who works diligently for the Guru, the True Guru - the GurSikhs work for him.
ਜਿ ਠਗੀ ਆਵੈ ਠਗੀ ਉਠਿ ਜਾਇ ਤਿਸੁ ਨੇੜੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ji tthagee aavai tthagee utth jaae tis nerrai gurasikh mool na aavai |One who comes to deceive, who rises up and goes out to deceive - the GurSikhs shall never come near him.
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥ ਜਿ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ਕੰਮੁ ਕਰਾਏ ਸੋ ਜੰਤੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥
braham beechaar naanak aakh sunaavai | ji vin satigur ke man mane kam karaae so jant mahaa dukh paavai |2|Nanak proclaims and announces this wisdom of God. One who is not pleasing to the Mind of the True Guru may do his deeds, but that being will only suffer in terrible pain. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਤੁਹਿ ਜੇਵਡੁ ਤੂੰ ਵਡ ਵਡੇ ॥
toon sachaa saahib at vaddaa tuhi jevadd toon vadd vadde |O True Lord and Master, You are so very great. As great as You are, You are the greatest of the great.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਲੇਖਾ ਛਡੇ ॥
jis toon meleh so tudh milai toon aape bakhas laihi lekhaa chhadde |He alone is united with You, whom You unite with Yourself. You Yourself bless and forgive us, and tear up our accounts.
ਜਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਗਡ ਗਡੇ ॥
jis no toon aap milaaeidaa so satigur seve man gadd gadde |One whom You unite with Yourself, whole-heartedly serves the True Guru.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਚੰਮੁ ਤੇਰਾ ਹਡੇ ॥
toon sachaa saahib sach too sabh jeeo pindd cham teraa hadde |You are the True One, the True Lord and Master; my soul, body, flesh and bones are all Yours.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂੰ ਸਚਿਆ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਤੇਰੀ ਵਡ ਵਡੇ ॥੩੩॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥
jiau bhaavai tiau rakh toon sachiaa naanak man aas teree vadd vadde |33|1| sudh |If it pleases You, then save me, True Lord. Nanak places the hopes of his mind in You alone, O greatest of the great! ||33||1|| Sudh||