ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Page - 1045
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
giaanee dhiaanee aakh sunaae |The spiritual teachers and meditators proclaim this.
ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਹੋਰ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੨॥
sabhanaa rijak samaahe aape keemat hor na hoee he |2|He Himself nourishes all; no one else can estimate His value. ||2||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
maaeaa mohu andh andhaaraa |Love and attachment to Maya are utter darkness.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
haumai meraa pasariaa paasaaraa |Egotism and possessiveness have spread throughout the expanse of the universe.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੩॥
anadin jalat rahai din raatee gur bin saant na hoee he |3|Night and day, they burn, day and night; without the Guru, there is no peace or tranquility. ||3||
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਆਪੇ ॥
aape jorr vichhorre aape |He Himself unites, and He Himself separates.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
aape thaap uthaape aape |He Himself establishes, and He Himself disestablishes.
ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਪਾਸਾਰਾ ਹੋਰਨਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੪॥
sachaa hukam sachaa paasaaraa horan hukam na hoee he |4|True is the Hukam of His Command, and True is the expanse of His universe. No one else can issue any Command. ||4||
ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥
aape laae le so laagai |He alone is attached to the Lord, whom the Lord attaches to Himself.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
guraparasaadee jam kaa bhau bhaagai |By Guru's Grace, the fear of death runs away.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹੇ ॥੫॥
antar sabad sadaa sukhadaataa guramukh boojhai koee he |5|The Shabad, the Giver of peace, dwells forever deep within the nucleus of the self. One who is Gurmukh understands. ||5||
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |God Himself unites those united in His Union.
ਪੁਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
purab likhiaa so mettanaa na jaae |Whatever is pre-ordained by destiny, cannot be erased.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਹੇ ॥੬॥
anadin bhagat kare din raatee guramukh sevaa hoee he |6|Night and day, His devotees worship Him, day and night; one who becomes Gurmukh serves Him. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਾਤਾ ॥
satigur sev sadaa sukh jaataa |Serving the True Guru, lasting peace is experienced.
ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
aape aae miliaa sabhanaa kaa daataa |He Himself, the Giver of all, has come and met me.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੭॥
haumai maar trisanaa agan nivaaree sabad cheen sukh hoee he |7|Subduing egotism, the fire of thirst has been extinguished; contemplating the Word of the Shabad, peace is found. ||7||
ਕਾਇਆ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹੁ ਨ ਬੂਝੈ ॥
kaaeaa kuttanb mohu na boojhai |One who is attached to his body and family, does not understand.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
guramukh hovai ta aakhee soojhai |But one who becomes Gurmukh, sees the Lord with his eyes.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੮॥
anadin naam ravai din raatee mil preetam sukh hoee he |8|Night and day, he chants the Naam, day and night; meeting with his Beloved, he finds peace. ||8||
ਮਨਮੁਖ ਧਾਤੁ ਦੂਜੈ ਹੈ ਲਾਗਾ ॥
manamukh dhaat doojai hai laagaa |The self-willed manmukh wanders distracted, attached to duality.
ਜਨਮਤ ਕੀ ਨ ਮੂਓ ਆਭਾਗਾ ॥
janamat kee na mooo aabhaagaa |That unfortunate wretch - why didn't he just die as soon as he was born?
ਆਵਤ ਜਾਤ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੯॥
aavat jaat birathaa janam gavaaeaa bin gur mukat na hoee he |9|Coming and going, he wastes away his life in vain. Without the Guru, liberation is not obtained. ||9||
ਕਾਇਆ ਕੁਸੁਧ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥
kaaeaa kusudh haumai mal laaee |That body which is stained with the filth of egotism is false and impure.
ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਹਿ ਤਾ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥
je sau dhoveh taa mail na jaaee |It may be washed a hundred times, but its filth is still not removed.
ਸਬਦਿ ਧੋਪੈ ਤਾ ਹਛੀ ਹੋਵੈ ਫਿਰਿ ਮੈਲੀ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੦॥
sabad dhopai taa hachhee hovai fir mailee mool na hoee he |10|But if it is washed with the Word of the Shabad, then it is truly cleansed, and it shall never be soiled again. ||10||
ਪੰਚ ਦੂਤ ਕਾਇਆ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
panch doot kaaeaa sanghaareh |The five demons destroy the body.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
mar mar jameh sabad na veechaareh |He dies and dies again, only to be reincarnated; he does not contemplate the Shabad.
ਅੰਤਰਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ਜਿਉ ਸੁਪਨੈ ਸੁਧਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੧॥
antar maaeaa moh gubaaraa jiau supanai sudh na hoee he |11|The darkness of emotional attachment to Maya is within his inner being; as if in a dream, he does not understand. ||11||
ਇਕਿ ਪੰਚਾ ਮਾਰਿ ਸਬਦਿ ਹੈ ਲਾਗੇ ॥
eik panchaa maar sabad hai laage |Some conquer the five demons, by being attached to the Shabad.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਵਡਭਾਗੇ ॥
satigur aae miliaa vaddabhaage |They are blessed and very fortunate; the True Guru comes to meet them.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਰਵਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੨॥
antar saach raveh rang raate sahaj samaavai soee he |12|Within the nucleus of their inner being, they dwell upon the Truth; attuned to the Lord's Love, they intuitively merge in Him. ||12||
ਗੁਰ ਕੀ ਚਾਲ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਪੈ ॥
gur kee chaal guroo te jaapai |The Guru's Way is known through the Guru.
ਪੂਰਾ ਸੇਵਕੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
pooraa sevak sabad siyaapai |His perfect servant attains realization through the Shabad.
ਸਦਾ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੩॥
sadaa sabad ravai ghatt antar rasanaa ras chaakhai sach soee he |13|Deep within his heart, he dwells forever upon the Shabad; he tastes the sublime essence of the True Lord with his tongue. ||13||
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
haumai maare sabad nivaare |Egotism is conquered and subdued by the Shabad.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
har kaa naam rakhai ur dhaare |I have enshrined the Name of the Lord within my heart.
ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਹਉ ਹੋਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੪॥
ekas bin hau hor na jaanaa sahaje hoe su hoee he |14|Other than the One Lord, I know nothing at all. Whatever will be, will automatically be. ||14||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਹਜੁ ਕਿਨੈ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥
bin satigur sahaj kinai nahee paaeaa |Without the True Guru, no one obtains intuitive wisdom.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
guramukh boojhai sach samaaeaa |The Gurmukh understands, and is immersed in the True Lord.
ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਸਬਦਿ ਸਚ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ਹੇ ॥੧੫॥
sachaa sev sabad sach raate haumai sabade khoee he |15|He serves the True Lord, and is attuned to the True Shabad. The Shabad banishes egotism. ||15||
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਬੀਚਾਰੀ ॥
aape gunadaataa beechaaree |He Himself is the Giver of virtue, the Contemplative Lord.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵਹਿ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
guramukh deveh pakee saaree |The Gurmukh is given the winning dice.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
naanak naam samaaveh saachai saache te pat hoee he |16|2|O Nanak, immersed in the Naam, the Name of the Lord, one becomes true; from the True Lord, honor is obtained. ||16||2||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |Maaroo, Third Mehl:
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥
jagajeevan saachaa eko daataa |One One True Lord is the Life of the World, the Great Giver.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
gur sevaa te sabad pachhaataa |Serving the Guru, through the Word of the Shabad, He is realized.