Fógraíonn na múinteoirí spioradálta agus na meabhracháin seo.
Cothaíonn sé é féin go léir; ní féidir le haon duine eile a luach a mheas. ||2||
Is dorchadas iomlán iad grá agus ceangal le Maya.
Tá egotism agus possessiveness scaipthe ar fud an Fairsinge na cruinne.
Oíche agus lá, sruthán siad, lá agus oíche; gan an Gúrú, níl aon tsíocháin nó suaimhneas. ||3||
Aontaíonn sé é féin, agus scarann sé é féin.
Bunaíonn sé é féin, agus déanann sé é féin a dhícheangal.
Is fíor an Hukam a Cheannas, agus is Fíor Fairsinge a Cruinne. Ní féidir le duine ar bith eile Ordú a eisiúint. ||4||
Tá sé ceangailte leis an Tiarna amháin, a cheanglaíonn an Tiarna leis féin.
De réir Gúrú's Grace, ritheann eagla an bháis ar shiúl.
Tá an Seabad, Bronntóir na síochána, ina chónaí go deo domhain laistigh de bhuntús an duine féin. Tuigeann duine arb é Gurmukh é. ||5||
Aontaíonn Dia é féin iad siúd atá aontaithe ina Aontas.
Cibé rud atá réamhordaithe ag cinniúint, ní féidir é a scriosadh.
Oíche agus lá, adhradh a devotees E, lá agus oíche; déanann duine a thagann chun bheith ina Gurmukh freastal air. ||6||
Ag freastal ar an bhFíor-Ghúrú, tá taithí ar shíocháin bhuan.
Tá sé Féin, an Bronntóir gach duine, tagtha agus bhuail mé.
Subduing egotism, tá an tine tart múchta; ag machnamh ar Fhocal an tSabad, faightear síocháin. ||7||
An té atá ceangailte lena chorp agus lena theaghlach, ní thuigeann sé.
Ach an té a thagann chun bheith ina Gurmukh, feiceann sé an Tiarna lena shúile.
Oíche agus lá, canann sé Naam, lá agus oíche; agus é ag bualadh lena ghar, faigheann sé síocháin. ||8||
An féin-willed manmukh wanders distracted, ceangailte le duality.
An truamhéalach sin - cén fáth nach bhfuair sé bás chomh luath agus a rugadh é?
Ag teacht agus ag imeacht, cuireann sé a shaol amú go neamhbhalbh. Gan an Gúrú, ní fhaightear saoirse. ||9||
Tá an corp sin atá daite le salachar an egotism bréagach agus eisíon.
Is féidir é a nite céad uaire, ach níl a filth bhaint go fóill.
Ach má nitear é le Briathar an tSabóid, ansan glantar go fírinneach é, agus ní bheidh sé salach go brách arís. ||10||
Scriosann na cúig deamhain an corp.
Faigheann sé bás agus bás arís, ach amháin a bheith reincarnated; ní dhéanann sé machnamh ar an Seabóid.
Tá dorchadas na ceangail mhothúchánach le Maya laistigh dá bheith istigh; amhail is dá mba i aisling, ní thuigeann sé. ||11||
Tá cuid acu conquer na cúig deamhain, trí bheith ceangailte leis an Shabad.
Tá siad beannaithe agus an-ádh; tagann an Fíor-Ghúrú chun bualadh leo.
Laistigh de núicléas a bheith istigh, tá siad ina gcónaí ar an bhFírinne; i gcomhréir le Grá an Tiarna, cumasc siad go hintuigthe ann. ||12||
Tugtar Bealach an Ghúrú tríd an nGúrú.
Faigheann a sheirbhíseach foirfe réadú tríd an Shabad.
Go domhain ina chroí, tá sé ina chónaí go deo ar an Seabad; blasann sé bunús sublime an Fhíor-Thiarna lena theanga. ||13||
Is é an Shabad a ghéilleann agus a cheannaíonn an égotism.
Tá Ainm an Tiarna cumhdaithe agam i mo chroí.
Seachas an tAon Tiarna, níl aon rud ar eolas agam. Cibé rud a bheidh, beidh sé go huathoibríoch. ||14||
Gan an Fíor-Ghúrú, ní fhaigheann aon duine eagna iomasach.
Tuigeann an Gurmukh, agus tá sé tumtha sa Tiarna Fíor.
Déanann sé seirbhís don Fhíor-Thiarna, agus tá sé i gcomhréir leis an bhFíor-Shabad. Cuireann an Seabóid deireadh leis an egotism. ||15||
Is é Féin Bronntóir an bhua, an Tiarna Machnamhach.
Tugtar an dísle buaiteach don Gurmukh.
A Nanac, tumtha i Naam, Ainm an Tiarna, beidh duine fíor; ón Fhíor-Thiarna, faightear onóir. ||16||2||
Maaroo, An Tríú Mehl:
Is é an tAon Tiarna Fíor Beatha an Domhain, an Bronntóir Mór.
Ag freastal ar an Gúrú, trí Fhocal an Shabad, tuigtear é.