I dtaca leis an Tiarna ionúin, tá an aigne suaite, agus aimsítear an Gúrú Foirfe. ||2||
Tá cónaí orm, trí do Bhuanna Glórmhara a chothabháil; Tá tú i do chónaí go domhain ionam.
Tá tú i do chónaí i m'intinn, agus mar sin ceiliúrann sé go nádúrtha le lúcháir áthas. ||3||
O m'intinn amaideach, conas is féidir liom tú a mhúineadh agus a theagasc?
Mar Gurmukh, canaigí Moltaí Glórmhara an Tiarna, agus mar sin bí i dtaithí ar a Ghrá. ||4||
Go leanúnach, go leanúnach, cuimhnigh agus cothaigh do Thiarna ionúin i do chroí.
Óir má imíonn tú le buadh, ní bheidh pian go deo ag cur isteach ort. ||5||
An féin-willed manmukh wanders thart, deluded ag amhras; ní chumhdaíonn sé grá don Tiarna.
Faigheann sé bás mar choimhthíoch dá chuid féin, agus tá a intinn agus a chorp millte. ||6||
Ag déanamh seirbhíse don Ghúrú, rachaidh tú abhaile leis an mbrabús.
Trí Fhocal Bani an Ghúrú, agus an Shabad, Briathar Dé, sroichtear staid Nirvaanaa. ||7||
Déanann Nanak an t-aon phaidir seo: má thaitníonn sé le d’Uacht,
beannaigh mé le teach i d'Ainm, a Thiarna, chun do Mholtaí Glóracha a chanadh. ||8||1||3||
Soohee, An Chéad Mhehl:
De réir mar a leáitear iarann sa bhrionnú agus á athmhúnlú,
is amhlaidh atá an t-ábharóir gan dia reincarnated, agus iachall air fánaíocht gan aidhm. ||1||
Gan tuiscint, tá gach rud ag fulaingt, ag tuilleamh ach níos mó ag fulaingt.
Ina ego, tagann sé agus imíonn, ag fánaíocht faoi mhearbhall, gan amhras. ||1||Sos||
Sábhálann tú, a Thiarna, na Gurmuc iad, trí mhachnamh ar do Naam.
Meascann tú leat Féin, de réir Do Theachta, iad siúd a chleachtann Briathar an tSabad. ||2||
Is tusa a chruthaigh an Cruthú, agus Tú Féin ag amharc air; cibé rud a thugann Tú, faightear é.
Bíonn tú ag faire, ag bunú agus ag dícheangal; Coinníonn tú go léir i do fhís ag Do Dhoras. ||3||
Rachaidh an corp ina dheannach, agus eitleoidh an t-anam uaidh.
Mar sin cá bhfuil a dtithe agus a n-áiteanna scíthe anois? Ní fhaigheann siad Ard-Mhéara Láithreacht an Tiarna, ach an oiread. ||4||
I ndorchadas páirce solas an lae, tá a saibhreas á chreachadh.
Tá bród ag goil a dtithe mar a bheadh gadaí; cén áit ar féidir leo a ngearán a chomhdú? ||5||
Ní bhriseann an gadaí isteach i dteach na nGurmukh; tá sé ina dhúiseacht in Ainm an Tiarna.
Cuireann Briathar an tSabóid amach tine an mhian; Soilsíonn agus soilsíonn Solas Dé. ||6||
Seod, rubaidh, é Naam, Ainm an Tiarna; mhúin an Gúrú Briathar an tSabad dom.
Fanann an té a leanann Teagasc an Ghúrú saor ó mhian go deo. ||7||
Oíche agus lá, cuimsigh Ainm an Tiarna i d'intinn.
Aontaigh Nanak san Aontas, a Thiarna, más maith le do thoil é. ||8||2||4||
Soohee, An Chéad Mhehl:
Ná déan dearmad go deo ar Naam, Ainm an Tiarna, ó d’intinn; oíche agus lá, smaoinigh air.
Mar a choinníonn Tú mé, i do Ghrás Trócaireach, faighim síocháin freisin. ||1||
Táim dall, agus is é Ainm an Tiarna mo chána.
Fanaim faoi Thacaíocht Dhídeanaithe mo Thiarna agus mo Mháistir; Ní mheallann Maya an mealltóir mé. ||1||Sos||
Cibé áit a bhfuilim, tá sé léirithe ag an Gúrú dom go bhfuil Dia liom i gcónaí.
Ag cuardach isteach agus amach freisin, tháinig mé chun é a fheiceáil, trí Fhocal an tSabad. ||2||
Mar sin déan freastal ar an bhFíor-Ghúrú le grá, tríd an Naam gan Smál, Ainm an Tiarna.
De réir mar a thaitníonn sé Leat, mar sin de réir Do Theachta, scriosann tú m’amhrais agus m’eagla. ||3||
Ag an nóiméad breithe, tá sé buailte le pian, agus sa deireadh, ní thagann sé ach chun bás.
Déantar breith agus bás a bhailíochtú agus a fhormheas, ag canadh Moltaí Glórmhara an Tiarna. ||4||
Nuair nach bhfuil aon ego, ann Tá tú; Dhein tú é seo ar fad.