Arsa Nanak, fuair mé síocháin gan tomhas; tá mo eagla roimh bhreith agus bás imithe. ||2||20||43||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Amadán tú: cén fáth a bhfuil tú ag dul áit éigin eile?
Tá an t-Amrit Ambrónach Enticing leat, ach tá tú meallta, go hiomlán meallta, agus itheann tú nimh. ||1||Sos||
Tá Dia Álainn, ciallmhar agus Neamh-inchomparáide; Is é an Cruthaitheoir, Ailtire na Cinniúint, ach níl aon ghrá agat dó.
Meallann Maya, an mealltóir, meon an fhir mheabhair; tá druga meisciúil na bréaga glactha aige. ||1||
D'éirigh Fear scriosta na bpian cineálta agus trócaireach liom, agus mé i dtiúin leis na Naomh.
Tá gach seoda faighte agam i dteach mo chroí féin; arsa Nanak, tá mo sholas cumasc isteach sa Solas. ||2||21||44||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Tá grá ag mo chomhfhios do mo Dhia ionúin, ó thús ama.
Nuair a bheannaigh tú mé leis na Teagasc, a Fhíor-Ghúrú, bhí mé maisithe le háilleacht. ||1||Sos||
tá dul amú orm; Ní bhíonn dul amú ort riamh. Is peacach mé; Is tusa Grásta Slánaithe na bpeacach.
Is crann droigheann íseal mé, agus is tú crann an ghaineamhlaigh. Le do thoil a chaomhnú mo onóir trí fanacht liom; fan liom le do thoil. ||1||
Tá tú domhain agus domhain, socair agus cineálta. Cad atá mé? Níl ann ach duine bocht gan chúnamh.
Tá an Gúrú Nanak Trócaireach aontaithe liom leis an Tiarna. Luigh mé ar a Leaba na Síochána. ||2||22||45||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
O m'intinn, is beannaithe agus ceadaithe an lá sin,
agus is torthúil an uair sin, agus is mí-ádh an tráth sin, nuair a bheannóidh an Fíor-Ghúrú mé le eagna spioradálta. ||1||Sos||
Is beannaithe mo dhea-chinniúint, agus is beannaithe mo Fhear céile a Thiarna. Is beannaithe iad siúd ar a mbronntar onóir.
Is leatsa an corp seo, is leatsa mo theach agus mo shaibhreas go léir; Ofráilim mo chroí mar íobairt duit. ||1||
Faighim na mílte agus na milliúin de phléisiúir ríoga, má fhéachaim ar d'Fhís Bheannaithe, fiú ar feadh meandair.
Nuair a deir Túsa, a Dhia, “A sheirbhíseach, fan anseo liom”, tá a fhios ag Nanak síocháin gan teorainn. ||2||23||46||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Anois tá mé réidh le mo amhras agus brón.
Tá gach iarracht eile tréigthe agus tréigthe agam, agus tháinig mé go Tearmann an Fhíor-Ghúrú. ||1||Sos||
Tá foirfeacht iomlán bainte amach agam, agus tá m'oibreacha go léir críochnaithe go foirfe; tá an tinneas egotism díothaithe go hiomlán.
Scriostar na milliúin peacaí ar an toirt; cruinniú leis an Gúrú, canaim Ainm an Tiarna, Har, Har. ||1||
Agus na cúig gadaithe á gcruachás aige, rinne Gúrú mo sclábhaithe iad; tá m'intinn tar éis éirí seasmhach agus seasta agus gan eagla.
Ní thagann sé ná ní théann sé i reincarnation; ní fhanann sé ná seachrán in aon áit. A Nanak, tá m'impireacht síoraí. ||2||24||47||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Anseo agus ina dhiaidh seo, is é Dia mo Chabhair agus mo Thacaíocht go deo.
Is é Múinteoir m'intinne, Fear m'anama. Cad iad na Moltaí Glórmhara dá chuid is féidir liom a chanadh agus a chanadh? ||1||Sos||
Imríonn sé liom, He fondles and caresses me. Go brách agus go deo, beannaíonn sé mé le beannacht.
Is mór aige mé, mar is breá leis an athair agus leis an máthair a bpáiste. ||1||
Ní féidir liom maireachtáil gan Eisean, fiú ar feadh meandair; Ní dhéanfaidh mé dearmad air go deo.