Bí i do chónaí ar Ghlóir an Tiarna, agus beidh grá ag d'Fhear céile ionat, ag glacadh grá do Naam, Ainm an Tiarna.
A Nanac, an bhean anam a chaitheann muince Ainm an Tiarna timpeall a muineál, tá grá ag a Fear céile, a Thiarna. ||2||
Is leis féin an bhean-bhean atá gan a fear céile.
Tá sí meallta ag grá na dúbailteachta, gan Briathar Shabad an Ghúrú.
Gan Shabad a Chairde, conas is féidir léi dul trasna an aigéin fealltach? Tá ceangal le Maya tar éis í a chur ar strae.
Scriosta ag bréagacht, tá sí tréigthe ag a Fear céile Tiarna. Ní sroicheann an Bride anam Ard-Mhéara a Láithreacht.
Ach tá sí atá i dtaithí ar Shabad an Ghúrú ar meisce le grá neamhaí; de ló is d'oíche, fanann sí gafa in Eisean.
A Nanac, an bhean-anama sin a fhanann go deo sáite ina Grá, cumasc an Tiarna isteach é féin. ||3||
Má chumasc an Tiarna sinn leis Féin, táimid chumasc leis. Gan an Tiarna, a chara, cé atá in ann sinn a chumasc leis?
Gan ár Gúrú A chara, cé atá in ann deireadh a chur lenár n-amhras?
Tríd an Gúrú, cuirtear deireadh leis an amhras. A mháthair, seo an bealach chun bualadh leis; seo mar a fhaigheann an Bride anam síocháin.
Gan freastal ar an nGúrú, níl ann ach dorchadas páirce. Gan an Gúrú, ní aimsítear an Bealach.
Déanann an bhean sin a bhfuil dath a Ghrá uirthi go hintuigthe, machnamh ar Fhocal Shabad an Ghúrú.
A Nanak, sealbhaíonn an bhean-anama an Tiarna mar a Fear céile, trí ghrá don Ghúrú Garadh a chumhdach. ||4||1||
Gauree, Third Mehl:
Gan m'fhear céile, tá mímhacántacht iomlán orm. Gan mo Fear céile a Thiarna, conas is féidir liom maireachtáil, a mháthair?
Gan m'fhear céile, ní thagann codladh, agus ní mhaisítear mo chorp le mo chulaith pósta.
Breathnaíonn an gúna pósta go hálainn ar mo chorp, nuair a thaitníonn mé le mo Thiarna Fear céile. Tar éis Theagasc an Ghúrú, tá mo Chonaic dírithe air.
Bímse ina bhrídeog anam sona go deo, agus mé ag freastal ar an bhFíor-Ghúrú; Suí mé i Lap an Ghúrú.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, buaileann an bhean-anama lena Fear céile, a Thiarna, a dhéanann racht agus taitneamh a bhaint aisti. Is é Naam, Ainm an Tiarna, an t-aon bhrabús sa saol seo.
Nanac, tá grá ag a Fear céile ar an mbean-bhean, nuair a chónaíonn sí ar Mholtaí Glórmhara an Tiarna. ||1||
Baineann an Bride anam taitneamh as Grá a Deara.
Agus í tumtha lena Grá oíche agus lá, déanann sí machnamh ar Fhocal Shabad an Ghúrú.
Ag smaoineamh ar Shabad an Ghúrú, déanann sí a ego a bhuachan, agus ar an mbealach seo, buaileann sí lena Grá.
Is í bean-phósta sona a Tiarna í, atá líonta go deo le Grá Fíor Ainm a Gáire.
Ag cloí le Cuideachta ár nGúrú, tuigimid an Neachtar Ambrosial; buaileann muid agus caithimid amach ár dtuiscint ar dhúchas.
A Nanak, slánaíonn an bhean anam a Fear céile, a Thiarna, agus déanann sí dearmad ar a pianta go léir. ||2||
Tá dearmad déanta ag an mbean-bhean ar a Fear céile, a Thiarna, mar gheall ar an ngrá agus an ceangal mothúchánach atá aici le Maya.
Tá an Bride bréagach ceangailte le bréagach; tá an neamhiontas meallta ag neamhchinnteacht.
Sí a thiomáineann a bréag, agus a ghníomhaíonn de réir Theagasc an Ghúrú, ní chailleann sí a saol sa chearrbhachas.
Tá an té a fhreastalaíonn ar Bhriathar Shabad an Ghúrú gafa sa Fhíor-Thiarna; díolann sí féiniúlacht ón taobh istigh.
Mar sin fanaigí Ainm an Tiarna i do chroí; tú féin a mhaisiú ar an mbealach seo.
O Nanak, tá an Bride anam a ghlacann Tacaíocht an Fhíorainm absorbtha go hintuigthe sa Tiarna. ||3||
Buail liom, a chara Dha. Gan Tú, tá mímhuinín iomlán orm.
Ní thagann codladh go dtí mo shúile, agus níl dúil agam ar bhia ná ar uisce.
Níl dúil agam ar bhia ná ar uisce, agus táim ag fáil bháis de phian an scaradh. Gan mo Fear céile a Thiarna, conas is féidir liom síocháin a fháil?