ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 960
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਇਕੁ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਮਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
jan naanak mangai daan ik dehu daras man piaar |2|Guíonn seirbhíseach Nanac an t-aon bhronntanas seo: beannaigh mé, a Thiarna, le Fís Bheannaithe do Dhairsin; Tá m'intinn i ngrá leat. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸੁਖ ॥
jis too aaveh chit tis no sadaa sukh |Faigheann an té a thuigeann Tú síocháin shíoraí.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਜਮ ਨਾਹਿ ਦੁਖ ॥
jis too aaveh chit tis jam naeh dukh |An té atá feasach ortsa, ní fhulaingíonn sé faoi láimh Teachtaire an Bháis.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਕਿ ਕਾੜਿਆ ॥
jis too aaveh chit tis ki kaarriaa |Ní bhíonn imní ar an té atá feasach fút.
ਜਿਸ ਦਾ ਕਰਤਾ ਮਿਤ੍ਰੁ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਆ ॥
jis daa karataa mitru sabh kaaj savaariaa |Duine a bhfuil an Cruthaitheoir mar Chara aige - réitítear a ghnóthaí go léir.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਜਨੁ ॥
jis too aaveh chit so paravaan jan |Tá cáil agus meas ar dhuine a bhfuil aithne aige ort.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਬਹੁਤਾ ਤਿਸੁ ਧਨੁ ॥
jis too aaveh chit bahutaa tis dhan |Éiríonn an-saibhir do dhuine a thuigeann Tú.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਸੋ ਵਡ ਪਰਵਾਰਿਆ ॥
jis too aaveh chit so vadd paravaariaa |Tá teaghlach iontach ag duine atá feasach Duit.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਨਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਿਆ ॥੬॥
jis too aaveh chit tin kul udhaariaa |6|Sábhálann an té atá feasach ortsa a shinsir. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |Salok, An Cúigiú Mehl:
ਅੰਦਰਹੁ ਅੰਨਾ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਨਾ ਕੂੜੀ ਕੂੜੀ ਗਾਵੈ ॥
andarahu anaa baaharahu anaa koorree koorree gaavai |Dall isteach, agus dall amuigh, canann sé go bréagach, go bréagach.
ਦੇਹੀ ਧੋਵੈ ਚਕ੍ਰ ਬਣਾਏ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਹੁ ਧਾਵੈ ॥
dehee dhovai chakr banaae maaeaa no bahu dhaavai |Níonn sé a chorp, agus tarraingíonn sé marcanna deasghnátha air, agus ritheann sé go hiomlán tar éis an rachmais.
ਅੰਦਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥
andar mail na utarai haumai fir fir aavai jaavai |Ach ní bhaintear an salachar a chuid féiniúlachta ón taobh istigh, agus arís agus arís eile, tagann sé agus téann sé i reincarnation.
ਨੀਂਦ ਵਿਆਪਿਆ ਕਾਮਿ ਸੰਤਾਪਿਆ ਮੁਖਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਹਾਵੈ ॥
neend viaapiaa kaam santaapiaa mukhahu har har kahaavai |Sluaite ina chodladh, agus cráite ag dúil gnéasach frustrachas, canann sé Ainm an Tiarna lena bhéal.
ਬੈਸਨੋ ਨਾਮੁ ਕਰਮ ਹਉ ਜੁਗਤਾ ਤੁਹ ਕੁਟੇ ਕਿਆ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥
baisano naam karam hau jugataa tuh kutte kiaa fal paavai |Tugtar Vaishnav air, ach tá sé ceangailte le gníomhais egotism; trí na cromáin amháin a bhualadh, cad iad na luach saothair is féidir a fháil?
ਹੰਸਾ ਵਿਚਿ ਬੈਠਾ ਬਗੁ ਨ ਬਣਈ ਨਿਤ ਬੈਠਾ ਮਛੀ ਨੋ ਤਾਰ ਲਾਵੈ ॥
hansaa vich baitthaa bag na banee nit baitthaa machhee no taar laavai |Ina shuí i measc na n-ealaí, ní thagann an chraein ar cheann acu; ina shuí ansin, coinníonn sé ag stánadh ar an iasc.
ਜਾ ਹੰਸ ਸਭਾ ਵੀਚਾਰੁ ਕਰਿ ਦੇਖਨਿ ਤਾ ਬਗਾ ਨਾਲਿ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ॥
jaa hans sabhaa veechaar kar dekhan taa bagaa naal jorr kade na aavai |Agus nuair a bhreathnaíonn agus a fheiceann an bailiú ealaí, tuigeann siad nach féidir leo comhghuaillíocht a dhéanamh choíche leis an gcraenach.
ਹੰਸਾ ਹੀਰਾ ਮੋਤੀ ਚੁਗਣਾ ਬਗੁ ਡਡਾ ਭਾਲਣ ਜਾਵੈ ॥
hansaa heeraa motee chuganaa bag ddaddaa bhaalan jaavai |Peiceann na healaí ar na diamaint agus ar na péarlaí, agus an crann ag ruaigeadh i ndiaidh froganna.
ਉਡਰਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ਬਗੁਲਾ ਮਤੁ ਹੋਵੈ ਮੰਞੁ ਲਖਾਵੈ ॥
auddariaa vechaaraa bagulaa mat hovai many lakhaavai |Imíonn an crann bocht ar shiúl, ionas nach nochtfar a rún.
ਜਿਤੁ ਕੋ ਲਾਇਆ ਤਿਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਕਿਸੁ ਦੋਸੁ ਦਿਚੈ ਜਾ ਹਰਿ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥
jit ko laaeaa tith hee laagaa kis dos dichai jaa har evai bhaavai |Cibé rud a cheanglaíonn an Tiarna le duine, tá sé ceangailte leis. Cé air a bhfuil an milleán, nuair a thoilíonn an Tiarna é?
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਰਤਨੀ ਭਰਪੂਰੇ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥
satigur saravar ratanee bharapoore jis praapat so paavai |Is é an Fíor Gúrú an loch, ag cur thar maoil le péarlaí. Faigheann duine a bhuaileann leis an bhFíor-Ghúrú iad.
ਸਿਖ ਹੰਸ ਸਰਵਰਿ ਇਕਠੇ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਹੁਕਮਾਵੈ ॥
sikh hans saravar ikatthe hoe satigur kai hukamaavai |Cruinníonn na healaí Sikh ag an loch, de réir Uacht an Fhíor-Ghúrú.
ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਮਾਣਕ ਸਰਵਰਿ ਭਰਪੂਰੇ ਖਾਇ ਖਰਚਿ ਰਹੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ratan padaarath maanak saravar bharapoore khaae kharach rahe tott na aavai |Tá an loch líonta le saibhreas na seoda agus na péarlaí seo; déantar iad a chaitheamh agus a chaitheamh, ach ní ritheann siad amach choíche.
ਸਰਵਰ ਹੰਸੁ ਦੂਰਿ ਨ ਹੋਈ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥
saravar hans door na hoee karate evai bhaavai |Ní fhágann an eala an loch riamh; is é sin pléisiúir toil an Chruthaitheora.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਦੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਪਹਿ ਆਵੈ ॥
jan naanak jis dai masatak bhaag dhur likhiaa so sikh guroo peh aavai |A sheirbhíseach Nanak, duine a bhfuil a leithéid de chinniúint réamhordaithe inscríofa ar a chliabhán - go dtagann Sikh go dtí an Gúrú.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਟੰਬ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ਸਭਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਛਡਾਵੈ ॥੧॥
aap tariaa kuttanb sabh taare sabhaa srisatt chhaddaavai |1|Sábhálann sé é féin, agus sábhálann sé a ghlúin go léir chomh maith; scaoileann sé an domhan ar fad. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |An Cúigiú Mehl:
ਪੰਡਿਤੁ ਆਖਾਏ ਬਹੁਤੀ ਰਾਹੀ ਕੋਰੜ ਮੋਠ ਜਿਨੇਹਾ ॥
panddit aakhaae bahutee raahee korarr motth jinehaa |Tugtar Pandit air, scoláire creidimh, agus mar sin féin imíonn sé ar a lán cosán. Tá sé chomh crua le pónairí neamhchócaráilte.
ਅੰਦਰਿ ਮੋਹੁ ਨਿਤ ਭਰਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਤਿਸਟਸਿ ਨਾਹੀ ਦੇਹਾ ॥
andar mohu nit bharam viaapiaa tisattas naahee dehaa |Tá sé líonta le ceangaltán, agus i gcónaí engrossed in amhras; ní féidir a chorp a choinneáil go fóill.
ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ਮਾਇਆ ਕੀ ਨਿਤ ਜੋਹਾ ॥
koorree aavai koorree jaavai maaeaa kee nit johaa |Bréagach a theacht, agus bréagach é a theacht; bíonn sé i gcónaí ag faire amach do Maya.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਤਾ ਛੋਹੋ ਆਵੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤਾ ਰੋਹਾ ॥
sach kahai taa chhoho aavai antar bahutaa rohaa |Má labhraíonn duine an fhírinne, ansin tá sé ag dul in olcas; tá sé líonta go hiomlán le fearg.
ਵਿਆਪਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਕੁਬੁਧਿ ਕੁਮੂੜਾ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਤਿਸੁ ਮੋਹਾ ॥
viaapiaa duramat kubudh kumoorraa man laagaa tis mohaa |Tá an t-amadán olc gafa sa droch-mheon agus in intleachtachtaí bréagacha; tá a intinn ceangailte le ceangal mothúchánach.
ਠਗੈ ਸੇਤੀ ਠਗੁ ਰਲਿ ਆਇਆ ਸਾਥੁ ਭਿ ਇਕੋ ਜੇਹਾ ॥
tthagai setee tthag ral aaeaa saath bhi iko jehaa |Cloíonn an deceiver leis na cúig deceivers; is cruinniú de mheon comhchosúil é.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰੀ ਵਿਚਦੋ ਕਢੈ ਤਾਂ ਉਘੜਿ ਆਇਆ ਲੋਹਾ ॥
satigur saraaf nadaree vichado kadtai taan ugharr aaeaa lohaa |Agus nuair a thugann an Seodóir, an Fíor-Ghúrú, breith air, nochtar é mar iarann amháin.
ਬਹੁਤੇਰੀ ਥਾਈ ਰਲਾਇ ਰਲਾਇ ਦਿਤਾ ਉਘੜਿਆ ਪੜਦਾ ਅਗੈ ਆਇ ਖਲੋਹਾ ॥
bahuteree thaaee ralaae ralaae ditaa ugharriaa parradaa agai aae khalohaa |Measctha agus measctha le daoine eile, bhí sé a ritheadh amach mar fíor i go leor áiteanna; ach anois, tá an veil ardaithe, agus seasann sé nocht roimh gach.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਜੇ ਸਰਣੀ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਮਨੂਰਹੁ ਕੰਚਨੁ ਹੋਹਾ ॥
satigur kee je saranee aavai fir manoorahu kanchan hohaa |An té a thiocfaidh go Tearmann na bhFíor-Ghúrú, déanfar é a chlaochlú ó iarann go hór.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਪੁਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰ ਸਮਾਨੇ ਅਉਗਣ ਕਟੇ ਕਰੇ ਸੁਧੁ ਦੇਹਾ ॥
satigur niravair putr satr samaane aaugan katte kare sudh dehaa |Níl fearg ná díoltas ar an bhFíor-Ghúrú; Breathnaíonn sé ar mhac agus ar namhaid araon. A bhaint lochtanna agus botúin, purifies sé an gcorp an duine.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਸਨੇਹਾ ॥
naanak jis dhur masatak hovai likhiaa tis satigur naal sanehaa |Tá O Nanak, duine a bhfuil a leithéid de chinniúint réamhordaithe inscríofa ar a chliabhán, i ngrá leis an bhFíor-Ghúrú.