Tá sé Féin Uile-i-Him féin.
Ina iliomad bealaí, bunaíonn sé agus dícheanglaíonn sé.
Tá sé Imperishable; ní féidir aon rud a bhriseadh.
Tugann sé a Thacaíocht ar iasacht chun an Cruinne a chothabháil.
Is é Glóir an Tiarna é dothuigthe agus doscriosta.
Mar a spreagann Sé sinn le machnamh a dhéanamh, a Nanak, déanaimid machnamh freisin. ||6||
Is glórmhar iad siúd a bhfuil aithne acu ar Dhia.
Fuasclaíonn a dteagasc an domhan ar fad.
Fuasclaíonn seirbhísigh Dé an uile ní.
Déanann seirbhísigh Dé dearmad ar bhrón.
Aontaíonn an Tiarna Trócaireach é féin leo.
Ag canadh Briathar Shabad an Ghúrú, éiríonn siad aisteach.
Is é féin amháin atá tiomanta do sheirbhís a thabhairt dóibh,
ar a mbronnann Dia a thrócaire, tré mhór-ádhbhar.
Iad siúd a chanann Naam faigheann siad a n-ionad scíthe.
A Nanak, bíodh meas agat ar na daoine is uaisle. ||7||
Cibé rud a dhéanann tú, déan é ar son Grá Dé.
Go brách agus go brách, fanaigí leis an Tiarna.
De réir a chúrsa nádúrtha féin, is cuma cad a bheidh.
Admhaigh an Tiarna Cruthaitheoir;
Is milis gníomhartha Dé dá sheirbhíseach humhal.
Mar atá Sé, is amhlaidh atá Sé le feiceáil.
Ó Eisean a tháinig muid, agus isteach Eisean beidh muid le chéile arís.
Tá sé mar stór na síochána, agus mar sin a bheith ina sheirbhíseach.
Dá chuid féin, tá A onóir tugtha aige.
A Nanac, bíodh a fhios agat go bhfuil Dia agus a sheirbhíseach humhal mar an gcéanna. ||8||14||
Salok:
Tá Dia lán go hiomlán leis na cumhachtaí go léir; Tá sé mar Aitheantas ár Trioblóidí.
Ag cuimhneamh air, slán sinn; Is íobairt é Nanak dó. ||1||
Ashtapadee:
Is é Tiarna an Domhain Feisire na mBreoite.
Is mór aige é féin gach neach.
Tá cúram gach duine ar a Intinne;
níl aon duine iompaithe uaidh.
O m’intinn, déan machnamh go deo ar an Tiarna.
Tá an Tiarna Imperishable Dia é féin Uile-i-uile.
De réir a ghníomhartha féin, ní dhéantar aon rud,
cé go mb’fhéidir gur mhian leis an mbástach é, na céadta uair.
Gan Eisean, níl aon rud úsáideach duit.
Faightear an tslánaithe, a Nanac, trí Ainm an Aon Tiarna a chanadh. ||1||
An té atá dea-bhéasach ní ceart go mbeadh sé ar neamhní;
tá Solas Dé i ngach croí.
Cén fáth ar chóir go mbeadh duine ar bith bródúil as a bheith saibhir?
Is é an saibhreas go léir a bhronntanais.
Is féidir laoch mór a thabhairt air féin,
ach gan Cumhacht Dé, cad is féidir le duine ar bith a dhéanamh?
Duine a bhíonn ag brags faoi thabhairt do charthanachtaí
breithneoidh an Tabharthóir Mór gur amadán é.
Duine atá, ag Gráinne Ghúrú, leigheas ón ngalar ego
- A Nanak, tá an duine sin sláintiúil go deo. ||2||
Mar tá pálás tacaithe ag a philéar,
mar sin tacaíonn Focal an Ghúrú leis an intinn.
Mar is féidir le cloch a chuirtear i mbád trasna na habhann,
is amhlaidh atá an bás a shábháil, greim a fháil ar Chosa an Ghúrú.
Mar tá an dorchadas soilsithe ag an lampa,
is amhlaidh a thagann bláth ar an intinn, ag féachaint ar Fhís Bheannaithe Dharshan an Ghúrú.
Faightear an cosán tríd an bhfásach mór tré cheangailt leis an Saadh Sangat .i.
Cuideachta na Naomh, agus solas duine ag taitneamh.
Iarraim deannaigh chos na Naomh sin;
A Thiarna, comhlíon cumha Nanak! ||3||
A aigne amaideach, cén fáth a bhfuil tú ag caoineadh agus ag déanamh caoineadh?