Fiú amháin ansin, ní raibh a intinn chruaite sásta.
Adeir Kabeer, is amhlaidh mo Thiarna agus mo Mháistir.
Tá anam a sheirbhíseach umhal ina chónaí sa cheathrú stát. ||4||1||4||
Dia:
Ní daonna é, agus ní dia é.
Ní thugtar celibate air, nó adhradh Shiva.
Ní Yogi é, agus ní díthreabhach é.
Ní máthair é, ná mac aon duine. ||1||
Ansin cad é, a chomhnóidh sa teampall seo de chuid an chomhlachta?
Ní féidir le duine ar bith a theorainneacha a aimsiú. ||1||Sos||
Ní sealbhóir tí é, agus ní renouncer an domhain é.
Ní rí é, agus ní beggar é.
Níl aon chorp aige, gan braon fola.
Ní Brahmin é, agus ní Kh'shaatriya é. ||2||
Ní thugtar fear féinsmachta géar air, nó Shaykh.
Ní mhaireann sé, agus ní fheictear go bás.
Má ghlaoidh duine ar a bhás,
cailleann an duine sin a onóir. ||3||
Le Gúrú's Grace, tá an Conair aimsithe agam.
Tá breith agus bás araon scriosta.
A deir Kabeer, tá sé seo déanta ar an bunúsach céanna leis an Tiarna.
Tá sé cosúil leis an dúch ar an bpáipéar nach féidir a scriosadh. ||4||2||5||
Dia:
Tá na snáitheanna briste, agus tá an stáirse imithe.
Giolcach lom gléiste ag an doras tosaigh.
Scaiptear na scuaba bochta i bpíosaí.
Chuaigh an bás isteach sa cheann shaven seo. ||1||
Tá a shaibhreas go léir curtha amú ag an mendicant ceann bearrtha seo.
Chuir an teacht agus an imeacht seo go léir isteach air. ||1||Sos||
Tá gach caint ar a threalamh fíodóireachta tugtha suas aige.
Tá a intinn meáite ar Ainm an Tiarna.
Níl aon rud le n-ithe ag a iníonacha ná a chlann,
agus itheann na mendicants ceann-shaven oíche agus lá a sáith. ||2||
Tá duine nó beirt sa teach, agus ceann nó dhó eile ar an mbealach.
Codlaíonn muid ar an urlár, agus codlaíonn siad sna leapacha.
Cuimil siad a gceann lom, agus iompraíonn siad leabhair urnaí ina mbannaí coime.
Faighimid grán tirim, agus faigheann siad builíní aráin. ||3||
Beidh sé ar cheann de na mendicants shaven-head.
Tá siad mar thaca leis an mbá.
Éist, a Loi dall agus gan treoir:
Tá foscadh glactha ag Kabeer leis na mendicants ceann bearrtha seo. ||4||3||6||
Dia:
Nuair a fhaigheann a fear céile bás, ní bhíonn an bhean ag caoineadh.
Éiríonn duine éigin eile ina cosantóir.
Nuair a fhaigheann an cosantóir seo bás,
titeann sé isteach i ndomhan ifreann ina dhiaidh seo, mar gheall ar na pléisiúir gnéis a bhain sé taitneamh as sa saol seo. ||1||
Is breá leis an domhan ach an Bride amháin, Maya.
Is bean chéile gach neach agus créatúr í. ||1||Sos||
Agus a muince timpeall a muineál, breathnaíonn an Bride seo go hálainn.
Tá sí nimh don Naomh, ach tá áthas an domhain uirthi.
Adorning í féin, suíonn sí cosúil le striapach.
Cursed ag na Naomh, wanders sí thart mar wretch. ||2||
Ritheann sí thart, sa tóir ar na Naomh.
Tá eagla uirthi go mbuaileann sí iad siúd atá beannaithe le Grásta an Ghúrú.
Is í an corp, anáil na beatha, na ciniceas gan chreideamh.
Is cosúil liomsa gur cailleach tart fola í. ||3||
Tá a fhios agam go maith a rúin
ina Trócaire, bhuail an Gúrú Dhiaga mé.
A deir Kabeer, anois chaith mé amach í.
Cloíonn sí le sciorta an domhain. ||4||4||7||