Sé Féin is Airde na hArda.
Cé chomh tearc iad siúd a fheiceann Eisean. Déanann sé é féin a fheiceáil.
A Nanac, an Naam, Ainm an Tiarna, fanann go domhain i gcroí na ndaoine a fheiceann an Tiarna iad féin, agus spreagann daoine eile chun é a fheiceáil chomh maith. ||8||26||27||
Maajh, An Tríú Mehl:
Tá mo Dhia ar fud an domhain agus ar fud gach áit.
Le Grásta Ghúrú, fuair mé é laistigh de theach mo chroí féin.
Déanaim freastal air de shíor, agus déanaim machnamh air go haonaránach. Mar Gurmukh, táim gafa sa Fíor Amháin. ||1||
Is íobairt mé, is íobairt m'anam, dóibh siúd a chumhdaíonn an Tiarna, Beatha an Domhain, ina n-intinn.
Trí Theagasc an Ghúrú, cumaiscim go hintuigthe isteach sa Tiarna, Saol an Domhain, an Duine Gan Eagla, an Bronntóir Mór. ||1||Sos||
Laistigh de bhaile an duine féin tá an domhan, a thacaíocht agus réigiúin íochtair an domhain thíos.
Laistigh den teach féin tá an tEternally Young beloved.
Bíonn áthas síoraí ar Bronntóir na síochána. Trí Theagasc an Ghúrú, táimid gafa i síocháin iomasach. ||2||
Nuair a bhíonn an corp líonta le ego agus féiniúlacht,
ní thagann deireadh le timthriall na breithe agus an bháis.
Ceann a thagann chun bheith ina Gurmukh, cuireann sé an féiniúlacht i leataobh, agus déanann sé machnamh ar an bhFíoras is Fearr. ||3||
Laistigh den chorp seo tá an bheirt deartháireacha, an peaca agus an bhua.
Nuair a chuaigh an dá chéile le chéile, a tháirgtear na Cruinne.
Trí theagasc an Ghúrú a thabhairt isteach sa dá cheann agus dul isteach i dTeach an Aona, táimid faoi shíocháin iomasach. ||4||
Laistigh de theach an duine féin tá dorchadas grá na dúbailteachta.
Nuair a dhear an Solas Dhiaga, cuirtear deireadh leis an ego agus leis an bhféiniúlacht.
Nochtar Bronntóir na síochána tríd an Seabóid, ag machnamh ar Naam, oíche agus lá. ||5||
Go domhain istigh ann féin tá Solas Dé; Radaíonn sé ar fud an fairsinge a chruthú.
Trí Theagasc an Ghúrú, cuirtear deireadh le dorchadas an aineolais spioradálta.
Bláthaíonn an croí-lotus amach, agus faightear síocháin shíoraí, de réir mar a chumascann solas duine isteach sa Solas. ||6||
Laistigh den Ard-Mhéara tá an teach taisce, ag cur thar maoil le seoda.
Faigheann an Gurmukh an Naam Éiginnte, Ainm an Tiarna.
Ceannaíonn an Gurmukh, an trádálaí, marsantas an Naam i gcónaí, agus baintear brabúis i gcónaí. ||7||
Coimeádann an Tiarna é féin an marsantas seo i stoc, agus dáileann sé é féin é.
Is annamh a bhíonn an Gurmukh sin ag trádáil leis seo.
A Nanac, iad siúd ar a dtugann an Tiarna Sracfhéachaint ar Ghrásta, faigh é. Trína Trócaire, tá sé cumhdaithe san intinn. ||8||27||28||
Maajh, An Tríú Mehl:
Treoraíonn an Tiarna Féin sinn chun cumasc leis agus freastal air.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, cuirtear deireadh le grá na dúbailteacht.
Is é an Tiarna gan Smál an Taibheoir de bhua síoraí. Treoraíonn an Tiarna Féin sinn chun cónascadh ina Mhaitheas Fíorúil. ||1||
Is íobairt mé, is íobairt é m'anam, dóibh siúd a fholaíonn an Fhírinne is Fearr ina gcroí.
Tá an Fíor-Ainm go deo glan agus gan Smál. Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, tá sé cumhdaithe san intinn. ||1||Sos||
Is é an Gúrú Féin an Giver, Ailtire na Cinniúint.
Tagann an Gurmukh, an seirbhíseach umhal a dhéanann freastal ar an Tiarna, chun aithne a chur air.
Bíonn cuma álainn go deo ar na neacha humhal sin sa Naam Ambrosial. Trí Theagasc an Ghúrú, faigheann siad croílár sublime an Tiarna. ||2||
Laistigh d'uaimh an chomhlachta seo, tá áit álainn amháin.
Tríd an Gúrú Foirfe, scriostar ego agus amhras.
Oíche agus lá molaigí Naam, Ainm an Tiarna; imbuaithe le Grá an Tiarna, ag Grásta Ghúrú, gheobhaidh tú Eisean. ||3||