Fanann siad ansin, sna huaigheanna gan onóir sin.
A Shaykh, tiomnaigh tú féin do Dhia; beidh ort imeacht, inniu nó amárach. ||97||
Ar ndóigh, tá cuma ar chladach an bháis ar bhruach na habhann, á chreimeadh.
Ar an taobh thall tá an ifreann ar lasadh, óna gcloistear caoineadh agus screadaíl.
Tuigeann cuid acu é seo go hiomlán, agus cuid eile ag fánaíocht thart go míchúramach.
Na gníomhartha sin a dhéanfar sa saol seo, déanfar iad a scrúdú i gCúirt an Tiarna. ||98||
Fareed, tá an chraein suite ar bhruach na habhann, ag súgradh go lúcháireach.
Agus é ag súgradh, tagann seabhac go tobann air.
Nuair a ionsaíonn Seabhac Dé, déantar dearmad ar spórt spraíúil.
Déanann Dia rud nach bhfuiltear ag súil leis nó fiú a mheas. ||99||
Cothaítear an corp le huisce agus le grán.
Tagann an marfach isteach sa domhan le súil ard.
Ach nuair a thagann Teachtaire an Bháis, briseann sé síos na doirse go léir.
Ceanglaíonn sé agus goblaíonn sé an bás, os comhair súile a dheartháireacha beloved.
Féuch, tá an duine marbh ag imeacht, á iompar ar ghuaillí ceathrar fear.
Faraor, ní bheidh aon úsáid ag Cúirt an Tiarna ach na gníomhais mhaithe sin a dhéantar ar fud an domhain. ||100||
Faraoir, is íobairt mé do na héin sin a chónaíonn sa dufair.
Piocann siad na fréamhacha agus maireann siad ar an talamh, ach ní fhágann siad taobh an Tiarna. ||101||
Slán, athraíonn na séasúir, croith na coillte agus titeann na duilleoga ó na crainn.
Chuardaigh mé sna ceithre threo, ach ní bhfuair mé aon áit scíthe in aon áit. ||102||
Faraoir, tá mo chuid éadaigh stróicthe go smior; anois ní chaithim ach brat garbh.
Ní chaithim ach na héadaí sin a thabharfaidh orm bualadh le mo Thiarna. ||103||
An Tríú Mehl:
Cén fáth a bhfuil tú ag stróiceadh do chuid éadaí mín, agus ag caitheamh blaincéad garbh?
A Nanac, fiú i do shuí i do theach féin, is féidir leat bualadh leis an Tiarna, má tá d'intinn san áit cheart. ||104||
An Cúigiú Mehl:
Slán, a dhaoine atá an-bhródúil as a mórgacht, a saibhreas agus a óige,
Fillfidh siad folamh óna dTiarna, cosúil le cnoic gainimh tar éis an bháisteach. ||105||
Faraoir, is uafás iad aghaidheanna na ndaoine a dhéanann dearmad ar Ainm an Tiarna.
Fulaingíonn siad pian uafásach anseo, agus ina dhiaidh seo ní fhaigheann siad aon áit scíthe nó tearmainn. ||106||
Faraoir, mura dúisíonn tú sna huaireanta tosaigh roimh breacadh an lae, tá tú marbh agus tú fós beo.
Cé go bhfuil dearmad déanta agat ar Dhia, níl dearmad déanta ag Dia ort. ||107||
An Cúigiú Mehl:
Slán, a Thiarna Fear céile atá lán d’áthas; Tá sé Mór agus Féinleor.
A bheith imbued leis an Tiarna Dia - is é seo an maisiú is áille. ||108||
An Cúigiú Mehl:
Fareed, breathnú ar pléisiúir agus pian mar an gcéanna; éilliú a dhíothú ó do chroí.
Cibé rud a thaitníonn leis an Tiarna Dia is maith é; tuig é seo, agus sroichfidh tú a Chúirt. ||109||
An Cúigiú Mehl:
Fareed, damhsaíonn an domhan agus é ag damhsa, agus tú ag damhsa leis chomh maith.
Ní dhéanann an t-anam sin amháin rince leis, atá faoi chúram an Tiarna Dia. ||110||
An Cúigiú Mehl:
Faraoir, tá an croí lán leis an saol seo, ach níl aon úsáid ag an domhan leis ar chor ar bith.