agus ansin, tá sé curtha idir na rollóirí adhmaid agus brúite.
Cén pionós a ghearrtar air! Baintear a sú as agus cuirtear sa choire é; de réir mar a théitear é, bíonn sé ag osna agus ag caoineadh.
Agus ansin, bailítear an cána brúite agus dóitear é sa tine thíos.
Nanak: tar, a dhaoine, agus féach conas a chaitear leis an siúcra cána milis! ||2||
Pauree:
Ní smaoiníonn cuid acu ar bhás; siamsaíonn siad dóchas iontach.
Faigheann siad bás, agus athghintear iad, agus faigheann siad bás arís agus arís eile. Níl aon úsáid acu ar chor ar bith!
Ina n-intinn chomhfhiosach, tugann siad go maith iad féin.
Bíonn Rí na nAingeal an Bháis ag seilg na manmukh féin-thoiliúil sin arís agus arís eile.
Tá na manmukhs bréagach dá gcuid féin; ní bhraitheann siad aon bhuíochas as an méid a tugadh dóibh.
Iad siúd nach ndéanann ach deasghnátha adhartha, ní thaitníonn siad lena dTiarna agus lena Máistir.
Is breá leis an Tiarna iad na daoine a ghnóthaíonn an Fíor-Tiarna agus a chanann a Ainm.
Adhradh siad an Tiarna agus bogha ag a Ríchathaoir. Comhlíonann siad a gcinniúint réamhordaithe. ||11||
An Chéad Mehl, Salok:
Cad is féidir le huisce domhain a dhéanamh d'iasc? Cad is féidir leis an spéir ollmhór a dhéanamh d'éan?
Cad is féidir le fuar a dhéanamh le cloch? Cad is saol pósta ag eunuch?
Is féidir leat ola sandalwood a chur i bhfeidhm ar mhadra, ach beidh sé fós ina madra.
B'fhéidir go ndéanfaidh tú iarracht duine bodhar a mhúineadh trí na Simritees a léamh dó, ach conas a fhoghlaimeoidh sé?
Is féidir leat solas a chur os comhair dall agus caoga lampa a dhó, ach conas a fheicfidh sé?
Féadfaidh tú ór a chur os comhair tréad eallaigh, ach roghnóidh siad amach an féar le ithe.
Is féidir leat flosc a chur leis an iarann agus é a leá, ach ní éireoidh sé bog cosúil le cadás.
A Nanak, is é seo nádúr an amadán - tá gach rud a labhrann sé gan úsáid agus amú. ||1||
An Chéad Mhehl:
Nuair a bhriseann píosaí cré-umha nó óir nó iarainn,
déanann an gabha miotail iad a tháthú le chéile arís sa tine, agus bunaítear an banna.
Má fhágann fear céile a bhean chéile,
féadfaidh a leanaí iad a thabhairt ar ais le chéile ar fud an domhain, agus tá an nasc bunaithe.
Nuair a dhéanann an rí éileamh, agus go gcomhlíontar é, bunaítear an banna.
Nuair a itheann an t-ocras, bíonn sé sásta, agus socraítear an ceangal.
Sa ghorta, líonann an bháisteach na sruthanna chun cur thar maoil, agus bunaítear an nasc.
Tá nasc idir an grá agus focail na binneas.
Nuair a labhraíonn duine an Fhírinne, bunaítear nasc leis na Scrioptúir Naofa.
Trí mhaitheas agus fírinne, bunaíonn na mairbh nasc leis na beo.
Is iad sin na bannaí atá i réim ar fud an domhain.
Ní bhunaíonn an t-amadán a bhannaí ach amháin nuair a bhuailtear san aghaidh é.
Deir Nanak é seo tar éis machnamh domhain:
Trí Mholadh an Tiarna, bunóimid nasc lena Chúirt. ||2||
Pauree:
Is é féin a chruthaigh agus a mhaisigh an Cruinne, agus déanann sé féin machnamh uirthi.
Tá cuid acu góchumtha, agus tá cuid acu fíor. Is é Féin an Meastóir.
Cuirtear na daoine fíor ina Státchiste, agus caitear na góchumtha ar shiúl.
Caitear na góchumtha amach as an bhFíor-Chúirt - cé leis ar cheart dóibh gearán a dhéanamh?
Ba chóir dóibh an Fíor Gúrú a adhradh agus a leanúint - is é seo an stíl mhaireachtála den scoth.
Tiontaíonn an Fíor-Ghúrú an góchumadh go fíor; Trí Bhriathar an tSabad, déanann Sé árdaí agus ardaíonn sé sinn.
Tugtar onóir dóibh siúd a bhfuil grá agus gean acu don Ghúrú san Fhíorchúirt.
Cé atá in ann meastachán a dhéanamh ar luach na ndaoine sin ar mhaith an Cruthaitheoir a Thiarna é féin? ||12||
Salok, An Chéad Mhehl:
Déanfar na múinteoirí spioradálta go léir, a dheisceabail agus rialóirí an domhain a adhlacadh faoin talamh.
Beidh na emperors bás freisin; Dia amháin atá síoraí.
Tú i d'aonar, a Thiarna, Tú i d'aonar. ||1||
An Chéad Mhehl:
Ní na haingil, ná na deamhain, ná daoine,
Ní fhanfaidh na Siddhas, ná an lucht iarrtha ar an talamh.
Cé eile atá ann?
An tAon Tiarna amháin atá ann. Cé eile atá ann?