ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 420
ਹੁਕਮੀ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਦਰਗਹ ਭਾਣੀਐ ॥
hukamee paidhaa jaae daragah bhaaneeai |Más maith leis an gCeannasaí, téann duine go dtí a Chúirt, faoi éadáil ina onóir.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥੫॥
hukame hee sir maar band rabaaneeai |5|De réir a Ordú, tá sclábhaithe Dé buailte thar ceann. ||5||
ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਮਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
laahaa sach niaau man vasaaeeai |Saothraítear an brabús trí Fhírinne agus ceartas a chumhdach san intinn.
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਗਰਬੁ ਵਞਾਈਐ ॥੬॥
likhiaa palai paae garab vayaaeeai |6|Faigheann siad a bhfuil scríofa ina gcinniúint, agus sáraíonn siad mórtas. ||6||
ਮਨਮੁਖੀਆ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਵਾਦਿ ਖਪਾਈਐ ॥
manamukheea sir maar vaad khapaaeeai |Na manmukhs féin-willed buailte thar a cheann, agus a ithe ag coimhlint.
ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਐ ॥੭॥
tthag mutthee koorriaar bani chalaaeeai |7|Na cheaters a creachadh ag bréagach; cuirtear slabhraí orthu agus cuirtear ar shiúl iad. ||7||
ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵਹੀ ॥
saahib ridai vasaae na pachhotaavahee |Clúdaigh an Tiarna Máistir i d’intinn, agus ní bheidh ort aithrí a dhéanamh.
ਗੁਨਹਾਂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਹੀ ॥੮॥
gunahaan bakhasanahaar sabad kamaavahee |8|Maith sé ár bpeacaí, nuair a chleachtaimid Teagasc Briathar an Ghúrú. ||8||
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੀਐ ॥
naanak mangai sach guramukh ghaaleeai |Tá Nanak ag iarraidh an Fhíorainm, a fhaigheann an Gurmukh.
ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥੯॥੧੬॥
mai tujh bin avar na koe nadar nihaaleeai |9|16|Gan Tú, níl aon duine eile agam ar chor ar bith; le do thoil, beannaigh mé le Do Sracfhéachaint ar Ghrás. ||9||16||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, An Chéad Mhehl:
ਕਿਆ ਜੰਗਲੁ ਢੂਢੀ ਜਾਇ ਮੈ ਘਰਿ ਬਨੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ॥
kiaa jangal dtoodtee jaae mai ghar ban hareeaavalaa |Cén fáth ar chóir dom dul ag cuardach sna foraoisí, nuair atá coillte mo thí chomh glas sin?
ਸਚਿ ਟਿਕੈ ਘਰਿ ਆਇ ਸਬਦਿ ਉਤਾਵਲਾ ॥੧॥
sach ttikai ghar aae sabad utaavalaa |1|Tá Fíorfhocal an tSabad tagtha ar an toirt agus socraithe i mo chroí. ||1||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
jah dekhaa tah soe avar na jaaneeai |Cibé áit a bhfuilim, tá sé; Níl a fhios agam ar bith eile.
ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee kaar kamaae mahal pachhaaneeai |1| rahaau |Ag obair don Ghúrú, tuigeann duine Ard-Mhéara Láithreacht an Tiarna. ||1||Sos||
ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸਚੁ ਤਾ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ॥
aap milaavai sach taa man bhaavee |Meascann an Fíor-Thiarna sinn leis Féin, nuair is toil lena Intinne sinn.
ਚਲੈ ਸਦਾ ਰਜਾਇ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਈ ॥੨॥
chalai sadaa rajaae ank samaavee |2|An té a shiúlann go deo de réir a thoile, ceanglaíonn sé isteach ina Bheith. ||2||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
sachaa saahib man vasai vasiaa man soee |Nuair a chónaíonn an Fíor-Thiarna san aigne, tagann an intinn sin faoi bhláth.
ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥
aape de vaddiaaeea de tott na hoee |3|Deonaíonn sé féin móruaisleacht; Ní bhíonn a chuid Bronntanais ídithe riamh. ||3||
ਅਬੇ ਤਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ॥
abe tabe kee chaakaree kiau daragah paavai |Ag fónamh don duine seo agus don duine sin, conas is féidir Cúirt an Tiarna a fháil?
ਪਥਰ ਕੀ ਬੇੜੀ ਜੇ ਚੜੈ ਭਰ ਨਾਲਿ ਬੁਡਾਵੈ ॥੪॥
pathar kee berree je charrai bhar naal buddaavai |4|Má théann duine ar bhád cloiche, báthadh sé lena lasta. ||4||
ਆਪਨੜਾ ਮਨੁ ਵੇਚੀਐ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਨਾਲੇ ॥
aapanarraa man vecheeai sir deejai naale |Mar sin a thairiscint d'intinn, agus suas do cheann leis.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਭਾਲੇ ॥੫॥
guramukh vasat pachhaaneeai apanaa ghar bhaale |5|Tuigeann an Gurmukh an bunbhrí fíor, agus faigheann sé a bhaile féin. ||5||
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਆਖੀਐ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕੀਆ ॥
jaman maranaa aakheeai tin karatai keea |Pléann daoine breith agus bás; chruthaigh an Cruthaitheoir é seo.
ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਥੀਆ ॥੬॥
aap gavaaeaa mar rahe fir maran na theea |6|Iad siúd a cheannaíonn a bhféiniúlacht agus a fhanann marbh, ní bheidh orthu bás go deo arís. ||6||
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰ ਕੀ ਫੁਰਮਾਈ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur kee furamaaee |Déan na gníomhais sin a d'ordaigh an Tiarna Príomhúil duit.
ਜੇ ਮਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਮਿਲੈ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
je man satigur de milai kin keemat paaee |7|Má ghéilleann duine a intinn tar éis dó bualadh leis an bhFíor-Ghúrú, cé atá in ann a luach a mheas? ||7||
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਸੋ ਧਣੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ratanaa paarakh so dhanee tin keemat paaee |Is é an Tiarna Máistir sin Assayer sheod na hintinne; Cuireann sé an luach air.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧੭॥
naanak saahib man vasai sachee vaddiaaee |8|17|A Nanac, is fíor Glóir an té sin, a bhfuil an Tiarna Máistir ina chónaí ina aigne. ||8||17||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, An Chéad Mhehl:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
jinaee naam visaariaa doojai bharam bhulaaee |Iad siúd a bhfuil dearmad déanta acu ar Naam, Ainm an Tiarna, tá amhras agus dualtacht orthu.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥੧॥
mool chhodd ddaalee lage kiaa paaveh chhaaee |1|Iad siúd a thréigean na fréamhacha agus a chloíonn leis na brainsí, ní bhfaighidh siad ach luaithreach. ||1||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai kiau chhootteeai je jaanai koee |Gan an Ainm, conas is féidir duine a fhuascailt? Cé a fhios seo?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਛੂਟੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh hoe ta chhootteeai manamukh pat khoee |1| rahaau |Fuasclaítear duine a thagann chun bheith ina Gurmukh; caillfidh na manmukhs féin-toilteanach a n-onóir. ||1||Sos||
ਜਿਨੑੀ ਏਕੋ ਸੇਵਿਆ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਭਾਈ ॥
jinaee eko seviaa pooree mat bhaaee |Éiríonn na daoine a fhreastalaíonn ar an Aon Tiarna foirfe ina dtuiscint, a Shiblíní na Cinniúint.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਨ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
aad jugaad niranjanaa jan har saranaaee |2|Faigheann seirbhíseach humhal an Tiarna Tearmann ann, an Tí gan Smál, ón tús agus ar feadh na mblianta. ||2||
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
saahib meraa ek hai avar nahee bhaaee |Is é mo Thiarna agus Máistir an tAon; níl aon eile, a Siblíní na Cinniúint.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਪਰਥਾਈ ॥੩॥
kirapaa te sukh paaeaa saache parathaaee |3|Trí Ghrás an Fhíor-Thiarna, faightear síocháin neamhaí. ||3||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕੇਤੀ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
gur bin kinai na paaeio ketee kahai kahaae |Gan an Gúrú, ní bhfuair aon duine Eisean, cé go bhféadfadh go leor a éileamh go ndearna siad é.
ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਵਾਟੜੀਂ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੪॥
aap dikhaavai vaattarreen sachee bhagat drirraae |4|Nochtann sé Féin an Bealach, agus ionchlannú deabhóid fíor laistigh. ||4||
ਮਨਮੁਖੁ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਭੀ ਉਝੜਿ ਜਾਏ ॥
manamukh je samajhaaeeai bhee ujharr jaae |Fiú má thugtar treoir don manmukh féin-thoil, téann sé san fhásach.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਛੂਟਸੀ ਮਰਿ ਨਰਕ ਸਮਾਏ ॥੫॥
bin har naam na chhoottasee mar narak samaae |5|Gan Ainm an Tiarna, ní bheidh sé fuascailte; gheobhaidh sé bás, agus rachaidh sé isteach i ifreann. ||5||
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਭਰਮਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
janam marai bharamaaeeai har naam na levai |Imíonn sé trí bhreith agus bás, agus ní chanann sé Ainm an Tiarna go deo.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ॥੬॥
taa kee keemat naa pavai bin gur kee sevai |6|Ní thuigeann sé a luach féin riamh, gan freastal ar an nGúrú. ||6||