A deir Nanak, agus í ag dul isteach i gCumann na Naomh, táim gafa, i gcomhluadar mo Thiarna go grámhar. ||2||25||48||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Can ar do Thiarna agus ar do Mháistir, do Chara is Fearr.
Ná cuir do dhóchas in aon duine eile; déan machnamh ar Dhia, Bronntóir na síochána. ||1||Sos||
Tá síocháin, áthas agus slánú ina Theach. Coimirce a Thearmann a Iarracht.
Ach má thréigeann tú é, agus go ndéanann tú seirbhís do dhaoine marbha, tuaslagfar d'onóir mar shalann in uisce. ||1||
Tá greim agam ar Ancaire agus ar Thacaíocht mo Thiarna agus mo Mháistir; cruinniú leis an Gúrú, fuair mé eagna agus tuiscint.
Bhuail Nanak le Dia, Taisce na Sármhaitheasa; tá gach spleáchas ar dhaoine eile imithe. ||2||26||49||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Tá Tacaíocht Uilechumhachtach agam ó mo Thiarna, a Dhia.
Ní fhéachaim suas le haon duine eile. Is leatsa m’onóir agus m’onóir, a Dhia. ||1||Sos||
Ghlac Dia mo thaobh; D'ardaigh sé mé agus tharraing sé amach as guairneán na caimiléireachta mé.
Doirt sé leigheas na Naam, Ainm Ambrosial an Tiarna, isteach i mo bhéal; Tá mé tar éis titim ag Cosa an Ghúrú. ||1||
Conas is féidir liom Tú a mholadh le béal amháin? Tá tú flaithiúil, fiú dóibh siúd nach bhfuil fiúntach.
Ghearr tú uait an tsrón, agus anois is leatsa mé; Tá an iliomad áthas ar Nanak. ||2||27||50||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Ag cuimhneamh ar Dhia le linn machnaimh, cuirtear deireadh leis na pianta.
Nuair a éiríonn Bronntóir na síochána don anam trócaireach, déantar an bás a fhuascailt go hiomlán. ||1||Sos||
Níl aithne agam ar éinne seachas Dia; inis dom, cé eile ar cheart dom cur chuige?
Mar is eol duit mé, is amhlaidh a choimeádann Tú mé, a Thiarna agus a Mháistir.Thug mé gach ní duit. ||1||
Thug Dia a Lámh dom agus shábháil mé; Tá sé beannaithe dom leis an bheatha shíoraí.
Arsa Nanak, tá m'intinn in eacstais; tá srón an bháis gearrtha ar shiúl ó mo mhuineál. ||2||28||51||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Déanann m'intinn machnamh ort, a Thiarna, an t-am ar fad.
Is mise do leanbh macánta gan chabhair; Is tusa Dia m’Athair. Mar is eol duit mé, Sábhálann tú mé. ||1||Sos||
Nuair a bhíonn ocras orm, iarraim bia; nuair a bhím lán, bím go hiomlán i síocháin.
Nuair a mhairim leat, táim saor ó ghalar; má scartar liom uaitse, casaim chun deannaigh. ||1||
Cén chumhacht atá ag sclábhaí do sclábhaí, a Bhunaitheoir agus a Dhíshuiteálaí?
Mura ndéanaim dearmad ar Naam, Ainm an Tiarna, gheobhaidh mé bás ansin. Cuireann Nanak an phaidir seo ar fáil. ||2||29||52||
Saarang, An Cúigiú Mehl:
Chaith mé eagla agus faitíos as m'intinn.
Le suaimhneas intuigthe, síochán agus stuaim, canaim Moltaí Glóracha mo Chineál, Milis, A Chairde. ||1||Sos||
Ag cleachtadh Briathar an Ghúrú, a Ghráinne, ní théann mé ar seachrán in aon áit níos mó.
Tá an illusion curtha dispellion; Tá mé i Samaadhi, Sukh-aasan, seasamh na síochána. Fuair mé an Tiarna, Lover a thiomnaithe, i dteach mo chroí féin. ||1||
| Fuaim-sruth an Nád, sólás spraíúil agus pléisiúir - táim go hintleachtach, go héasca súite isteach sa Tiarna Neamhaí.
Is é Féin an Cruthaitheoir, Cúis na Cúiseanna. Deir Nanak, Tá sé Féin Uile-i-uile. ||2||30||53||