Nuair a bhreathnaíonn an Fíor-Ghúrú, an Tástálaí, lena Sracfhéachaint, nochtar na cinn uathacha ar fad.
Mar is dóigh le duine, glacann sé leis, agus cuireann an Tiarna in iúl é.
A Nanac, tá an Tiarna agus an Máistir ar fud an dá cheann; Gníomhaíonn sé go leanúnach, agus feiceann sé a shúgradh féin. ||1||
Ceathrú Mehl:
Tá an bás ar aon intinn - cibé rud a thiomnaíonn sé dó, sa mhéid is go n-éiríonn leis.
Labhraíonn cuid acu go leor, ach ní itheann siad ach an rud atá ina dtithe féin.
Gan an Fíor-Ghúrú, ní fhaightear tuiscint, agus ní imíonn an egotism ón taobh istigh.
Cloíonn fulaingt agus ocras leis na daoine egotistical; coinníonn siad a lámha amach agus impíonn siad ó dhoras go doras.
Ní féidir a gcuid bréagach agus calaoise a bheith faoi cheilt; titim amach a gcuma bréagach sa deireadh.
Tagann duine a bhfuil a leithéid de chinniúint réamhordaithe aige chun bualadh le Dia tríd an bhFíor-Ghúrú.
Díreach mar a aistrítear iarann go hór trí theagmháil le Cloch an Fhealsúnaí, is amhlaidh a dhéantar daoine a chlaochlú trí dhul isteach sa Sangat, an Phobal Naofa.
A Dhia, is tú Máistir seirbhíseach Nanac; mar a thaitníonn sé leat, tá tú i gceannas air. ||2||
Pauree:
Aon duine a fhreastalaíonn ar an Tiarna lena chroí go léir - ceanglaíonn an Tiarna é féin é féin leis féin.
Téann sé i gcomhpháirtíocht le buadh agus fiúntas, agus dónn sé a chuid demerits go léir le tine an tSabad.
Ceannaítear demerits saor, cosúil le tuí; is é féin a chruinníonn fiúntais, atá beannaithe amhlaidh ag an bhFíor-Thiarna.
Is íobairt mé do mo Ghúrú, a scrios mo dhemerits, agus a nocht mo thuillteanais éirimiúla.
Canann an Gurmukh mórgacht glórmhar an Tiarna Dia. ||7||
Salok, Ceathrú Mehl:
Is mór an t-uafás laistigh den Fhíor-Ghúrú, a dhéanann machnamh lá agus oíche ar Ainm an Tiarna, Har, Har.
Is é athrá Ainm an Tiarna, Har, Har, a íonachta agus a féin-shrianadh; le hainm an Tiarna, Tá sé sásta.
Is é Ainm an Tiarna a chumhacht, agus is é Ainm an Tiarna a Chúirt Ríoga; Cosnaíonn Ainm an Tiarna é.
Duine a dhíríonn a chomhfhios agus a adhradh don Ghúrú, faigheann sé torthaí mianta a aigne.
Ach an té a dhéanfaidh clúmhilleadh ar an bhFíorghúrú Foirfe, maróidh agus scriosfaidh an Cruthaitheoir é.
Ní thiocfaidh an deis seo isteach ina lámha arís; caithfidh sé a bhfuil curtha aige féin a ithe.
Tabharfar go dtí an ifreann is uafásaí é, a aghaidh dubhaithe mar ghadaí, agus nóin faoina mhuiníl.
Ach dá dtógfadh sé arís go Tearmann an Fhíor-Ghúrú, agus machnamh a dhéanamh ar Ainm an Tiarna, Har, Har, ansin slánófar é.
Labhrann agus fógraíonn Nanak Scéal an Tiarna; mar a thaitníonn sé leis an gCruthaitheoir, mar sin a labhraíonn sé. ||1||
Ceathrú Mehl:
Duine nach ngéilleann don Hukam, Ceannasaí an Ghúrú Foirfe - tá an manmukh féin-thoiliúil sin á chreachadh ag a aineolas agus á nimhiú ag Maya.
Laistigh de tá bréag, agus feiceann sé gach duine eile mar bréagach; cheangail an Tiarna na coinbhleachtaí gan úsáid seo thart ar a mhuineál.
Bíonn sé ag babbles ar aghaidh agus ar, ach na focail a labhraíonn sé le do thoil aon duine.
Imíonn sé ó theach go teach mar a bheadh bean thréigthe; an té a chomhlachú leis tá sé daite ag marc an uilc freisin.
Seachnaíonn siad siúd a thagann chun bheith ina Gurmukh é; tréigeann siad a chuideachta agus suíonn siad in aice leis an nGúrú.