Oíche agus lá, ní stopann a amhras; gan Briathar an tSabad, bíonn pian air.
Tá dúil gnéasach, fearg agus saint chomh cumhachtach laistigh de; ritheann sé a shaol i gcónaí gafa i gcúrsaí saolta.
Tá a chosa, a lámha, a shúile agus a chluasa ídithe; tá a laethanta uimhrithe, agus tá a bhás ar tí tarlú.
Ní cosúil go bhfuil an Fíor-Ainm milis leis - an t-Ainm trína bhfaightear na naoi dtaisce.
Ach má fhanann sé marbh agus é fós beo, ansan ag fáil bháis mar sin go fírinneach é; mar sin, faigheann sé saoirse.
Ach mura bhfuil sé beannaithe lena leithéid de karma réamhordaithe, ansin gan an karma seo, cad is féidir leis a fháil?
Déan machnamh i gcuimhne ar Fhocal Shabad an Ghúrú, a amadán; tríd an Shabad, gheobhaidh tú slánú agus eagna.
A Nanak, is é féin amháin a aimsíonn an Fíor-Ghúrú, a chuireann deireadh leis an bhféinmhuinín ón taobh istigh. ||2||
Pauree:
Duine a bhfuil a Chonaic líonta le mo Thiarna Máistir - cén fáth ar chóir dó a bheith buartha faoi rud ar bith?
Is é an Tiarna Bronntóir na Síochána, Tiarna gach ní; cén fáth a n-iompóimid ár n-aghaidh óna mhachnamh, fiú ar feadh nóiméad, nó ar an toirt?
An té a dhéanann machnamh ar an Tiarna, faigheann sé gach sásamh agus sólás; rachaimid gach uile lá, chun suí i gCumann na Naomh.
Scriostar gach pian, ocras, agus galar seirbhíseach an Tiarna; tá naisc na ndaoine humhal stróicthe.
Trí Ghrás an Tiarna, déantar duine de na dílseoirí don Tiarna; ag breathnú ar aghaidh dhíograiseach humhal an Tiarna, déantar an domhan ar fad a shábháil agus a iompar trasna. ||4||
Salok, An Tríú Mehl:
Bíodh an teanga sin, nár bhlais Ainm an Tiarna, dóite.
A Nanac, duine a bhfuil a intinn líonta d’Ainm an Tiarna, Har, Har - blaisíonn a theanga Briathar an tSabad. ||1||
An Tríú Mehl:
Bíodh an teanga sin, a rinne dearmad ar Ainm an Tiarna, dóite.
A Nanac, canann teanga na nGurmukh Ainm an Tiarna, agus is breá le hAinm an Tiarna. ||2||
Pauree:
Is é an Tiarna féin an Máistir, an seirbhíseach agus an tiomnaithe; is é an Tiarna Féin Cúis na gCás.
Feiceann an Tiarna é féin, agus bíonn áthas air féin. Mar is toil leis, ceanglaíonn sé linne.
Cuireann an Tiarna cuid acu ar an gCosán, agus treoraíonn an Tiarna daoine eile isteach san fhásach.
Is é an Tiarna an Máistir Fíor; Is fíor a cheartas. Eagraíonn sé agus feiceann sé a chuid drámaí go léir.
Le Grásta Ghúrú, labhraíonn agus canann seirbhíseach Nanak Moltaí Glóracha an Fhíor-Thiarna. ||5||
Salok, An Tríú Mehl:
Cé chomh tearc is atá an dervish, an tréigean Naomh, a thuigeann tréigean.
Is mallaithe an saol, agus is mallaithe atá éadaí an té a théann thart, ag impí ó dhoras go doras.
Ach, má thréigeann sé dóchas agus imní, agus de réir mar a fhaigheann Gurmukh an tAinm mar a charthanacht,
ansin nigh Nanac a chosa, agus is íobairt dó. ||1||
An Tríú Mehl:
A Nanak, tá toradh amháin ar an gcrann, ach tá dhá éan suite air.
Ní fheictear iad ag teacht ná ag imeacht; níl aon sciatháin ag na héin seo.
Baineann duine amháin taitneamh as an oiread sin pléisiúir, agus fanann an ceann eile, trí Fhocal an tSabad, i Nirvaanaa.
Agus é sáite le bunbhrís subtle thorthaí Ainm an Tiarna, a Nanac, iompraíonn an t-anam Fíorchomhartha Grásta Dé. ||2||
Pauree:
Is é Féin an pháirc, agus is é Féin an feirmeoir. Fásann sé féin agus meileann an t-arbhar.
Déanann Sé Féin é a chócaráil, cuireann sé féin an bia sna miasa, agus suíonn Sé Féin síos lena ithe.