Gauree, Kabeer Jee:
Sa dorchadas, ní féidir le duine ar bith codladh na síochána.
An rí agus an pauper araon ag gol agus ag caoineadh. ||1||
An fhaid ná fuil an teanga ag canadh Ainm an Tiarna,
leanann an duine ag teacht agus ag imeacht i reincarnation, ag caoineadh amach i bpian. ||1||Sos||
Tá sé cosúil le scáth crann;
nuair a théann anáil na beatha amach as an duine bás, inis dom, cad a thiocfaidh chun bheith dá shaibhreas? ||2||
Tá sé cosúil leis an gceol atá san uirlis;
conas is féidir le duine ar bith a fhios ag an rún na marbh? ||3||
Cosúil leis an eala ar an loch, aistríonn an bás thar an gcorp.
Ól in elixir milis an Tiarna, Kabeer. ||4||8||
Gauree, Kabeer Jee:
Is as an Solas atá an cruthú, agus tá an Solas sa chruthú.
Tá dhá thoradh air: an ghloine bhréagach agus an péarla fíor. ||1||
Cá bhfuil an baile sin, a deirtear a bheith saor ó eagla?
Tá eagla scriosta ann agus maireann duine gan eagla. ||1||Sos||
Ar bhruach aibhneacha naofa, nach bhfuil an aigne appeased.
Fanann daoine i bhfostú i ngníomhartha maithe agus olc. ||2||
Tá an peaca agus an bhua araon mar an gcéanna.
I dteach do bheithe féin, tá Cloch an Fhealsúnaí; diúltú do chuardach ar aon bhua eile. ||3||
Kabeer: A dhuine uasail gan luach, ná caill an Naam, Ainm an Tiarna.
Coinnigh an meon seo fút féin páirteach sa rannpháirtíocht seo. ||4||9||
Gauree, Kabeer Jee:
Éilíonn sé go bhfuil aithne aige ar an Tiarna, atá thar a bheith tábhachtach agus gan smaoineamh;
trí fhocail, tá sé beartaithe aige dul isteach ar neamh. ||1||
Níl a fhios agam cá bhfuil neamh.
Maíonn gach duine go bhfuil sé beartaithe aige dul ann. ||1||Sos||
Trí chaint amháin, ní bhíonn an intinn suaite.
Níl an intinn ach appeased, nuair a bhíonn egotism conquered. ||2||
An fhaid a bheidh an aigne líonta le fonn na bhflaitheas,
níl sé ina chónaí ag Cosa an Tiarna. ||3||
A deir Kabeer, cé leis ar cheart dom é seo a insint?
Is neamh é an Saadh Sangat, Cuideachta na Naomh. ||4||10||
Gauree, Kabeer Jee:
Beirtear sinn, agus fásaimid, agus tar éis fás, éagaimid.
Roimh ár súile féin, tá an saol seo ag dul i léig. ||1||
Conas nach bhfaighidh tú bás de náire, ag maíomh, Is liomsa an domhan seo?
Ag an nóiméad deireanach, is leatsa aon rud. ||1||Sos||
Bain triail as modhanna éagsúla, is mór duit do chorp,
ach tráth an bháis dóitear sa tine é. ||2||
Cuireann tú ola sandalwood ar do ghéaga,
ach dóitear an corp sin leis an connadh. ||3||
Deir Kabeer, éist, a dhaoine éirimiúla:
beidh do áilleacht imithe i léig, mar a fhéachann an domhan ar fad. ||4||11||
Gauree, Kabeer Jee:
Cén fáth a bhfuil tú ag caoineadh agus ag caoineadh, nuair a fhaigheann duine eile bás?
Ná déan amhlaidh ach amháin má tá tú le maireachtáil. ||1||
Ní bhfaighidh mé bás mar gheobhaidh an chuid eile den domhan bás,
mar anois bhuail mé leis an Tiarna a thugann beatha. ||1||Sos||
Ungaidh daoine a gcorp le holaí cumhra,
agus sa phléisiúr sin, déanann siad dearmad ar an aoibhneas uachtaracha. ||2||
Tá tobar amháin, agus cúig iompróir uisce.
Cé go bhfuil an rópa briste, leanann na h-amadáin ag iarraidh uisce a tharraingt. ||3||
A deir Kabeer, trí mhachnamh a dhéanamh, tá an tuiscint amháin seo faighte agam.
Níl aon tobar, agus níl aon iompróir uisce. ||4||12||
Gauree, Kabeer Jee:
Na créatúir soghluaiste agus doghluaiste, feithidí agus leamhain
- i saolta iomadúla, chuaigh mé trí na foirmeacha iomadúla sin. ||1||