Is daingne páipéir é an domhan trua seo, dath agus foirm agus cleasanna cliste.
Scriosann braon beag uisce nó braon beag gaoithe a ghlóir; ar an toirt, tá deireadh lena shaol. ||4||
Tá sé cosúil le teach crann in aice le bruach abhann, agus nead nathair sa teach sin.
Nuair a théann an abhainn thar maoil, cad a tharlaíonn don teach crann? Greann an nathair, cosúil le duality san intinn. ||5||
Trí gheasa draíochtúil eagna spioradálta an Ghúrú, agus trí mhachnamh ar Fhocal Theagasc an Ghúrú, dóitear leas agus éilliú.
Déantar an intinn agus an corp a fhuarú agus a mhaolú agus faightear an fhírinne, trí adhradh diaga uathúla an Tiarna. ||6||
Gach a bhfuil ann impíonn tú; Tá tú trócaire ar gach neach.
Iarraim do Thearmann; Slán le do thoil m'onóir, a Thiarna an Domhain, agus beannaigh mé leis an bhFírinne. ||7||
Ceangailte i gcúrsaí saolta agus i bhfostú, ní thuigeann an dall; gníomhaíonn sé cosúil le búistéir dúnmharaithe.
Ach má bhuaileann sé leis an bhFíor-Ghúrú, tuigeann sé agus tuigeann sé, agus tá a intinn sáite le fíor-eagna spioradálta. ||8||
Gan an Fhírinne, tá an corp gan luach seo bréagach; Chuaigh mé i gcomhairle le mo Ghúrú faoi seo.
A Nanac, gur fhoilsigh Dia Dia dom; gan an Fhírinne, níl sa domhan ar fad ach aisling. ||9||2||
Malaar, An Chéad Mhehl:
Faigheann an t-éan báistí agus an t-iasc síocháin in uisce; tá an fia sásta le fuaim an chlog. ||1||
Cloiseann an t-éan báistí san oíche, a mháthair. ||1||Sos||
A Mhuire, ní chríochnóidh mo ghrá Dhuit, más é do thoil é. ||2||
Tá codladh imithe, agus tá egotism ídithe ó mo chorp; tá mo chroí sáite le Teagasc na Fírinne. ||3||
Ag eitilt i measc na gcrann agus na plandaí, fanann ocras orm; ag ól go grámhar i Naam, Ainm an Tiarna, táim sásta. ||4||
Féachaim ort, agus mo theanga ag caoineadh ort; Tá tart orm mar gheall ar Fhís Bheannaithe do Dharshan. ||5||
Sin mo Aoibhneas, is ea is mó a mhaisiúím mé féin, is ea is mó a dhónn mo chorp; ní bhreathnaíonn na héadaí seo go maith ar mo chorp. ||6||
Gan mo Dhuine ionúin, ní féidir liom maireachtáil ar feadh meandair fiú; gan bualadh leis, ní féidir liom codladh. ||7||
Tá a Fear céile Tiarna in aice láimhe, ach níl a fhios ag an Bride trua é. Nochtann an Fíor-Ghúrú é di. ||8||
Nuair a bhuaileann sí leis gan stró intuigthe, faigheann sí síocháin; Múchann Briathar an tSabad tine an mhian. ||9||
Arsa Nanac, tríotsa, a Thiarna, tá áthas agus suaimhneas ar m'intinn; Ní féidir liom do luach a chur in iúl. ||10||3||
Malaar, First Mehl, Ashtpadheeyaa, Dara Teach:
Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Lúbann an domhan faoi mheáchan an uisce,
na sléibhte arda agus uaimheanna an domhain thíos.
Ag smaoineamh ar Fhocal Shabad an Ghúrú, éiríonn na haigéin socair.
Faightear cosán na saoirse tríd an ego a cheannsú. ||1||
táim dall; Lorgaím Solas an Ainm.
Glacaim Tacaíocht Naam, Ainm an Tiarna. Siúilim ar chonair rúndiamhra Eagla an Ghúrú. ||1||Sos||