Gafa le clúmhilleadh agus le ceangal le saibhreas agus le mná daoine eile, itheann siad nimh agus bíonn pian orthu.
Smaoiníonn siad ar an Shabad, ach ní scaoiltear iad ón eagla agus ón gcalaois; líontar aigne agus béal le Maya, Maya.
Agus an t-ualach trom agus brúite á luchtú, faigheann siad bás, gan iad a bhreith arís, agus cuireann siad a saol amú arís. ||1||
Tá Briathar an tSabad chomh an-álainn; tá sé taitneamhach do m'intinn.
The mortals wanders caillte i reincarnation, ag caitheamh róbaí agus éadaí éagsúla; nuair a shábháiltear agus a chosnaíonn an Gúrú é, faigheann sé an Fhírinne ansin. ||1||Sos||
Ní dhéanann sé iarracht a chuid paisin feargacha a ní trí shnámh i scrínte naofa. Níl grá aige d’Ainm an Tiarna.
Tréigeann sé agus caitheann sé an seod gan luach, agus téann sé siar ón áit ar tháinig sé.
Agus mar sin bíonn sé ina chruimh in aoileach, agus chuige sin, ionsúitear é.
Dá mhéad blas a bhíonn air, is ea is mó a bhíonn galar air; gan an Gúrú, níl aon suaimhneas agus poise. ||2||
Ag díriú mo chuid feasachta ar sheirbhís neamhleithleach, canaim a Moltaí le lúcháir. Mar Gurmukh, déanaim machnamh ar eagna spioradálta.
Tagann an lorgaire amach, agus faigheann an díospóireachtaí bás; Is íobairt mé, íobairt don Ghúrú, Tiarna an Chruthaitheora.
Tá mé íseal agus wretched, le tuiscint éadomhain agus bréagach; Déanann tú mo mhaisiú agus mo mhóradh trí Fhocal do Shabad.
Agus cibé áit a bhfuil féin-réadú, Tá tú ann; A Fhíor-Thiarna Slánaitheoir, Sábhálann tú sinn agus iompraíonn tú trasna sinn. ||3||
Cá suífidh mé chun Do Mholtaí a chanadh; cé acu de do Mholtaí Éiginnte ar cheart dom a chanadh?
Ní féidir an Anaithnid a bheith ar eolas; A Dhéa-rochtana, a Thiarna gan bhreith, is tusa Tiarna agus Máistir na Máistrí.
Conas is féidir liom Tú a chur i gcomparáid le haon duine eile a fheicim? Is beggars iad go léir - Is tusa an Bronntóir Mór.
Gan díograis, féachann Nanak ar Do Dhoras; beannaigh é le d’Ainm amháin, le do thoil, chun é a chumhdach ina chroí. ||4||3||
Malaar, An Chéad Mhehl:
An bhean-phósta gan aithne ar a fear céile, a Thiarna, gol agus caoineadh le aghaidh trua.
Éiríonn sí gan dóchas, í gafa i srón a karma féin; gan an Gúrú, bíonn sí ar seachrán faoi amhras. ||1||
Mar sin báisteach síos, O scamaill. Tá mo Fear céile a Thiarna tagtha abhaile.
Is íobairt mé do mo Ghúrú, a thug orm bualadh le mo Thiarna Dia. ||1||Sos||
Is úr go deo mo ghrá, a Thiarna agus a Mháistir; Tá mé maisithe le adhradh deabhóideach oíche agus lá.
Táim saor, ag amharc ar Fhís Bheannaithe Darshan an Ghúrú. Dhein adhradh diabhail glórmhar agus ardmholadh mé ar feadh na n-aoiseanna. ||2||
Is leatsa mé; Is leatsa na trí shaol freisin. Is liomsa tú, agus is leatsa mise.
Ag bualadh leis an bhFíor-Ghúrú, tá an Tiarna gan Smál aimsithe agam; Ní ligfear don aigéan uafásach seo mé go deo arís. ||3||
Má bhíonn áthas ar an mbean-bhean ar a Fear céile a Thiarna a fheiceáil, is fíor dá maisiúcháin.
Leis an Tiarna Neamhaí gan Smál, is í an duine is fíre den fhírinne. Tar éis Theagasc an Ghúrú, leanann sí ar Thacaíocht an Naam. ||4||
Tá sí saortha; tá a bannaí scaoileadh ag an nGúrú. Ag díriú a feasachta ar an Shabad, faigheann sí onóir.
A Nanac, tá Ainm an Tiarna domhain laistigh dá croí; mar Gurmukh, tá sí aontaithe ina Aontas. ||5||4||
An Chéad Mehl, Malaar:
mná céile daoine eile, saibhreas daoine eile, saint, egotism, éilliú agus nimh;
paisin olc, clúmhilleadh daoine eile, dúil gnéasach agus fearg - tabhair suas iad seo go léir. ||1||
Tá an Tiarna Dorochtana, Éiginnte ina shuí ina Ard-Mhéara.
Faigheann an duine uaigneach sin, a bhfuil a iompar ar aon dul le seod Shabad an Ghúrú, an Neachtar Ambrosial. ||1||Sos||