Ag fáil bháis i Briathar an tSabóid, beidh tú beo go deo, agus ní bhfaighidh tú bás arís.
Tá Neachtar Ambrosial na Naam riamh-milis don aigne; ach is beag duine a gheobhas an Sead. ||3||
Coinníonn an Bronntanas Mór ina Láimh; Tugann sé iad dóibh siúd a bhfuil sé sásta leo.
A Nanac, sáite leis na Naam, faigheann siad síocháin, agus i gCúirt an Tiarna, ardaítear iad. ||4||11||
Sorat'h, An Tríú Mehl:
Ag freastal ar an bhFíor-Ghúrú, tá an tséis diaga taobh istigh de, agus beannaítear duine le eagna agus slánú.
Tagann Fíor Ainm an Tiarna chun cloí leis an intinn, agus tríd an Ainm, cumasc duine san Ainm. ||1||
Gan an Fíor-Ghúrú, tá an domhan ar fad dÚsachtach.
Ní thuigeann na manmukhs dalla féin-thoil Briathar an tSabad; tá siad meallta ag amhras bréagach. ||Sos||
Bhí na Maya trí-aghaidh tar éis iad a threorú ar strae in amhras, agus tá siad á ribeadh ag an noose of egotism.
Crochadh breith agus bás thar a gceann, agus tar éis iad a bhreith arís ón mbroinn, bíonn pian orthu. ||2||
Trasnaíonn na trí cháilíocht an domhan ar fad; ag gníomhú di i ego, cailleann sé a onóir.
Ach tagann duine a thagann chun bheith ina Gurmukh chun an ceathrú staid de aoibhneas neamhaí a bhaint amach; faigheann sé síocháin trí Ainm an Tiarna. ||3||
Is leatsa na trí cháilíocht go léir, a Thiarna; Chruthaigh Tú Féin iad. Cibé rud a dhéanann tú, tagann sé chun críche.
A Nanac, trí Ainm an Tiarna, saortar duine; tríd an Shabad, tá sé réidh egotism. ||4||12||
Sorat'h, Ceathrú Mehl, An Chéad Teach:
Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Téann mo Thiarna ionúin féin ar fud agus ar fud an tsaoil; Tá sé féin, go léir leis féin.
Is é mo chroí féin an trádálaí sa saol seo; Is é Féin an baincéir fíor.
Is é mo Chéile Féin an trádáil agus an trádálaí; Sé Féin an creidmheas fíor. ||1||
A aigne, smaoinigh ar an Tiarna, Har, Har, agus mol a Ainm.
Le Grásta Ghúrú, faightear an Tiarna Grá, Ambrosial, dosroichte agus dothuigthe. ||Sos||
Feiceann agus cloiseann an Fear Féin gach rud; Labhraíonn sé féin trí bhéal na ndaoine go léir.
Treoraíonn an tAthair Féin sinn isteach san fhásach, agus taispeánann Sé Féin an Bealach dúinn.
Is é an Fear Gáireach é féin uile-i-uile; Tá sé féin aireach. ||2||
Is é an tAthair Féin, go léir uaidh féin, a chruthaigh gach rud; Nascann sé é féin go léir lena gcuid cúraimí.
Is é an Duine is Fearr a chruthaíonn an Cruthú, agus scriosann Sé Féin é.
Is é féin an caladh, agus is é an fear farantóireachta é féin, a sheolann trasna sinn. ||3||
Is é an tAthair Féin an t-aigéan, agus an bád; Is é an Gúrú é féin, an bádóir a stiúrann é
. Seolann an Fear Gáireach é féin agus téann sé trasna; Feiceann sé, an Rí, a chuid dráma iontach.
Is é an Grádh Féin an Máistir Trócaireach; A sheirbhíseach Nanak, maitheann sé agus meascann sé leis féin. ||4||1||
Sorat'h, Ceathrú Mehl:
Rugadh é féin ón ubh, ón mbroinn, ón allas agus ón talamh; Is é féin na ilchríocha agus na saolta go léir.
Is é Féin an snáithe, agus is é féin an iliomad coirníní; Trína Chumhacht Uilechumhachtach, tá sé tar éis na cruinne a theannadh.