ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 600
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh mugadh har naam na chetai birathaa janam gavaaeaa |Ní cuimhin leis an manmukh amaideach féin-thoil Ainm an Tiarna; caitheann sé a shaol go neamhbhalbh.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
satigur bhette taa naau paae haumai mohu chukaaeaa |3|Ach nuair a bhuaileann sé leis an bhFíor-Ghúrú, faigheann sé an tAinm; cailleann sé egotism agus ceangal mhothúchánach. ||3||
ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
har jan saache saach kamaaveh gur kai sabad veechaaree |Tá seirbhísigh humhal an Tiarna Fíor - cleachtann siad an Fhírinne, agus déanann siad machnamh ar Fhocal Shabad an Ghúrú.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
aape mel le prabh saachai saach rakhiaa ur dhaaree |Ceanglaíonn an Fíor-Thiarna Dia iad leis féin, agus coimeádann siad an Fíor-Tiarna ina gcroí.
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
naanak naavahu gat mat paaee ehaa raas hamaaree |4|1|A Nanac, tríd an Ainm, tá slánú agus tuiscint faighte agam; is é seo amháin mo shaibhreas. ||4||1||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |Sorat'h, An Tríú Mehl:
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
bhagat khajaanaa bhagatan kau deea naau har dhan sach soe |Bheannaigh an Fíor-Tiarna a thiomna le stór adhartha deabhóideach, agus le saibhreas Ainm an Tiarna.
ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
akhutt naam dhan kade nikhuttai naahee kinai na keemat hoe |Saibhreas na Naam, ní bheidh ídithe go deo; ní féidir le duine ar bith a luach a mheas.
ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
naam dhan mukh ujale hoe har paaeaa sach soe |1|Le saibhreas Naam, tá a n-aghaidheanna radanta, agus sroicheann siad an Fíor-Tiarna. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
man mere gurasabadee har paaeaa jaae |O m'intinn, trí Fhocal Shabad an Ghúrú, faightear an Tiarna.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bin sabadai jag bhuladaa firadaa daragah milai sajaae | rahaau |Gan an Shabad, imíonn an domhan thart, agus faigheann sé a phionós i gCúirt an Tiarna. ||Sos||
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
eis dehee andar panch chor vaseh kaam krodh lobh mohu ahankaaraa |Laistigh den chorp seo tá na cúig thieves ina gcónaí: dúil gnéasach, fearg, saint, ceangal mothúchánach agus egotism.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
amrit lootteh manamukh nahee boojheh koe na sunai pookaaraa |Argain siad an neachtar, ach ní thuigeann an manmukh féin-thoil é; ní éisteann aon duine lena ghearán.
ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
andhaa jagat andh varataaraa baajh guroo gubaaraa |2|Tá an domhan dall, agus tá a chuid déileáil dall chomh maith; gan an Gúrú, níl ann ach dorchadas páirce. ||2||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
haumai meraa kar kar vigute kihu chalai na chaladiaa naal |Indulging i egotism agus possessiveness, tá siad scriosta; nuair a imíonn siad, ní théann aon rud in éineacht leo.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
guramukh hovai su naam dhiaavai sadaa har naam samaal |Ach déanann an té a thagann chun bheith ina Gurmukh machnamh ar an Naam, agus déanann sé machnamh go deo ar Ainm an Tiarna.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
sachee baanee har gun gaavai nadaree nadar nihaal |3|Trí Fhíorfhocal Gurbani, canann sé Moltaí Glórmhara an Tiarna; beannaithe le Sracfhéachaint Grásta an Tiarna, tá sé gafa. ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
satigur giaan sadaa ghatt chaanan amar sir baadisaahaa |Is solas seasta laistigh den chroí é eagna spioradálta an Fhíor-Ghúrú. Tá foraithne an Tiarna os cionn na ríthe fiú.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
anadin bhagat kareh din raatee raam naam sach laahaa |Oíche agus lá, deonaigh an Tiarna adhradh É; de ló is d’oíche, cruinníonn siad le chéile i bhfíorbhrabús Ainm an Tiarna.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
naanak raam naam nisataaraa sabad rate har paahaa |4|2|Nanac, trí Ainm an Tiarna, saortar duine; i gcomhréir leis an Seabóid, fuair sé an Tiarna. ||4||2||
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |Sorat'h, An Tríú Mehl:
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
daasan daas hovai taa har paae vichahu aap gavaaee |Má éiríonn duine ina sclábhaí ag sclábhaithe an Tiarna, ansin aimsíonn sé an Tiarna, agus scriosann sé ego ón taobh istigh.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
bhagataa kaa kaaraj har anand hai anadin har gun gaaee |Is é Tiarna na beannachta a réad deabhóid; de lá agus de ló, canann sé Moltaí Glórmhara an Tiarna.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
sabad rate sadaa ik rangee har siau rahe samaaee |1|Ag cloí le Briathar an tSabóid, fanann tiomna an Tiarna mar aon ní amháin, agus iad gafa sa Tiarna. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
har jeeo saachee nadar tumaaree |A Thiarna, a Thiarna, is Fíor do Sracfhéachaint ar Ghrás.
ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aapaniaa daasaa no kripaa kar piaare raakhahu paij hamaaree | rahaau |Déan trócaire ar do sclábhaí, a Thiarna ionúin, agus coimeád m'onóir. ||Sos||
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
sabad salaahee sadaa hau jeevaa guramatee bhau bhaagaa |Ag moladh Briathar an tSabad go leanúnach, táim beo; faoi Threoir Ghúrú, tá deireadh curtha le m'eagla.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
meraa prabh saachaa at suaaliau gur seviaa chit laagaa |Tá mo Fhíor-Thiarna Dia chomh hálainn! Ag freastal ar an Gúrú, tá mo Chonaic dírithe ar Eisean.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
saachaa sabad sachee sach baanee so jan anadin jaagaa |2|An té a chanann Fíorbhriathar an tSabóid, agus an Fhírinne is Fearr, Briathar a Bhani, fanann sé fanann, lá is oíche. ||2||
ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
mahaa ganbheer sadaa sukhadaataa tis kaa ant na paaeaa |Tá sé chomh domhain agus chomh domhain, an Bronntóir na síochána síoraí; ní féidir le duine ar bith a theorainn a fháil.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
poore gur kee sevaa keenee achint har man vasaaeaa |Ag freastal ar an Gúrú Foirfe, éiríonn duine míchúramach, ag cumhdach an Tiarna laistigh den intinn.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
man tan niramal sadaa sukh antar vichahu bharam chukaaeaa |3|Éiríonn an intinn agus an corp glan gan Smál, agus líonann síocháin bhuan an croí; déantar amhras a dhíothú ón taobh istigh. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa maarag sadaa panth vikharraa ko paae gur veechaaraa |Is cosán chomh deacair é Bealach an Tiarna i gcónaí; ní fhaigheann ach do bheagán é, ag smaoineamh ar an nGúrú.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
har kai rang raataa sabade maataa haumai taje vikaaraa |Ar meisce le Grá an Tiarna, agus ar meisce leis an Seabóid, tréigeann sé ego agus éilliú.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
naanak naam rataa ik rangee sabad savaaranahaaraa |4|3|A Nanac, lán de Naam, agus Grá an Aon Tiarna, tá sé maisithe le Briathar an tSabad. ||4||3||