ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 1282
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
atul kiau toleeai vin tole paaeaa na jaae |Conas is féidir an neamh-mheáite a mheá? Gan é a mheá, ní féidir é a fháil.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
gur kai sabad veechaareeai gun meh rahai samaae |Déan machnamh ar Fhocal Shabad an Ghúrú, agus tumadh isteach ina Bhuanna Glórmhara.
ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
apanaa aap aap tolasee aape milai milaae |Meáchan sé Féin; Aontaíonn sé leis féin.
ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
tis kee keemat naa pavai kahanaa kichhoo na jaae |Ní féidir a luach a mheas; ní féidir aon rud a rá faoi seo.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥
hau balihaaree gur aapane jin sachee boojh ditee bujhaae |Is íobairt mé do mo Ghúrú; Chuir sé in iúl dom an réadú fíor seo.
ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jagat musai amrit lutteeai manamukh boojh na paae |Tá an domhan meallta, agus an Neachtar Ambrosial á chreachadh. Ní thuigeann an manmukh féin-willed é seo.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
vin naavai naal na chalasee jaasee janam gavaae |Gan an Ainm, ní rachaidh aon rud in éineacht leis; caitheann sé a shaol, agus imíonn sé.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥
guramatee jaage tinaee ghar rakhiaa dootaa kaa kichh na vasaae |8|Iad siúd a leanann Teagasc an Ghúrú agus a fhanann ina ndúiseacht agus feasach, caomhnaíonn agus cosnaíonn baile a gcroí; níl aon chumhacht ag deamhain ina gcoinne. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, An Tríú Mehl:
ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਬਿਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ॥
baabeehaa naa bilalaae naa tarasaae ehu man khasam kaa hukam man |A éan báistí, ná caoin amach. Ná bíodh tart ar an aigne seo agatsa as braon uisce. Géill don Hukam, Ordú do Thiarna agus do Mháistir,
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਤਿਖ ਉਤਰੈ ਚੜੈ ਚਵਗਲਿ ਵੰਨੁ ॥੧॥
naanak hukam maniaai tikh utarai charrai chavagal van |1|agus múchfar bhur tart. Méadóidh do ghrá dó faoi cheathair. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |An Tríú Mehl:
ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਹਿ ਤੇਰਾ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਹਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥
baabeehaa jal meh teraa vaas hai jal hee maeh firaeh |A éan báistí, tá d’áit san uisce; bogann tú timpeall san uisce.
ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਹਿ ॥
jal kee saar na jaanahee taan toon kookan paeh |Ach nach bhfuil tú buíoch as an uisce, agus mar sin tú ag caoineadh amach.
ਜਲ ਥਲ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਹਿ ॥
jal thal chahu dis varasadaa khaalee ko thaau naeh |San uisce agus ar an talamh, báisteach sé síos sna deich dtreo. Níl aon áit fágtha tirim.
ਏਤੈ ਜਲਿ ਵਰਸਦੈ ਤਿਖ ਮਰਹਿ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥
etai jal varasadai tikh mareh bhaag tinaa ke naeh |Leis an oiread sin báistí, is mór an trua iad siúd a fhaigheann bás le tart.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਜਿਨ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak guramukh tin sojhee pee jin vasiaa man maeh |2|O Nanak, tuigeann na Gurmukhs; fanann an Tiarna laistigh dá n-intinn. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
naath jatee sidh peer kinai ant na paaeaa |Na Máistrí Yogic, celibates, Siddhas agus múinteoirí spioradálta - níl aon cheann acu aimsithe teorainneacha an Tiarna.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥
guramukh naam dhiaae tujhai samaaeaa |Déanann na Gurmukaigh machnamh ar Naam, agus meascann siad ionat, a Thiarna.
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥
jug chhateeh gubaar tis hee bhaaeaa |Ar feadh sé bliana is tríocha, d'fhan Dia sa dorchadas iomlán, mar ba mhaith leis.
ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥
jalaa binb asaraal tinai varataaeaa |An fairsinge mór uisce swirled timpeall.
ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
neel aneel agam sarajeet sabaaeaa |Tá Cruthaitheoir na nDaoine gan teorainn, gan deireadh agus gan rochtain.
ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥
agan upaaee vaad bhukh tihaaeaa |Chruthaigh sé tine agus coimhlint, ocras agus tart.
ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
duneea kai sir kaal doojaa bhaaeaa |Crochadh an bás os cionn chinn na ndaoine ar fud an domhain, i ngrá na dúbailteacht.
ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥
rakhai rakhanahaar jin sabad bujhaaeaa |9|Sábhálann an Tiarna Slánaitheoir iad siúd a thuigeann Briathar an tSabad. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, An Tríú Mehl:
ਇਹੁ ਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
eihu jal sabh tai varasadaa varasai bhaae subhaae |Doirteann an bháisteach seo síos ar gach; bíonn sé ag cur báistí síos de réir Uacht Ghrámhar Dé.
ਸੇ ਬਿਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
se birakhaa hareeaavale jo guramukh rahe samaae |Éiríonn na crainn sin glas agus lush, a fhanann tumtha i Briathar Gúrú.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak nadaree sukh hoe enaa jantaa kaa dukh jaae |1|A Nanac, tré a Ghrás, tá síocháin; tá pian na créatúir seo imithe. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |An Tríú Mehl:
ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਚਮਕਿਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
bhinee rain chamakiaa vutthaa chhahabar laae |Tá an oíche fliuch le drúcht; lasann an tintreach, agus doirteann an bháisteach síos i torrents.
ਜਿਤੁ ਵੁਠੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤੁ ਊਪਜੈ ਜਾਂ ਸਹੁ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
jit vutthai an dhan bahut aoopajai jaan sahu kare rajaae |Déantar bia agus saibhreas a tháirgeadh go flúirseach nuair a bhíonn báisteach ann, más é toil Dé é.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਇ ॥
jit khaadhai man tripateeai jeean jugat samaae |Ag caitheamh é, tá aigne a chuid créatúir sásta, agus glacann siad stíl mhaireachtála na slí.
ਇਹੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
eihu dhan karate kaa khel hai kade aavai kade jaae |Is é an saibhreas seo súgradh an Tiarna Cruthaitheoir. Uaireanta tagann sé, agus uaireanta téann sé.
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
giaaneea kaa dhan naam hai sad hee rahai samaae |Is é an Naam saibhreas na ndaoine ciallmhar go spioradálta. Tá sé ag tréanáil agus ag pervading go deo.
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak jin kau nadar kare taan ihu dhan palai paae |2|A Nanak, faigheann siad siúd atá beannaithe lena Sracfhéachaint ar Ghrás an tsaibhris seo. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |Déanann sé é féin, agus cuireann sé faoi deara go léir a dhéanamh. Cé leis ar féidir liom gearán a dhéanamh?
ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥
aape lekhaa mangasee aap karaae kaar |Iarrann sé é féin ar na neacha marfach; Sé é féin is cúis leo gníomhú.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥
jo tis bhaavai so theeai hukam kare gaavaar |Cibé rud a thaitníonn Eisean a tharlaíonn. Ní eisíonn ach amadán orduithe.
ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
aap chhaddaae chhutteeai aape bakhasanahaar |Sábhálann sé é féin agus fuasclaíonn sé; Is é Féin an Maor.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
aape vekhai sune aap sabhasai de aadhaar |Feiceann Sé Féin, agus cloiseann sé é féin; Tugann sé a Thacaíocht do chách.
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sabh meh ek varatadaa sir sir kare beechaar |Is é féin amháin atá ag fánaíocht agus ag scaipeadh an tsaoil; Measann sé gach uile cheann.