شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1282


ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
atul kiau toleeai vin tole paaeaa na jaae |

غير وزني کي ڪيئن ٿو وزن ڪجي؟ هن کي وزن ڪرڻ کان سواءِ، هو حاصل نه ٿو ڪري سگهجي.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
gur kai sabad veechaareeai gun meh rahai samaae |

گرو جي ڪلام تي غور ڪريو، ۽ پنهنجو پاڻ کي پنهنجي شاندار فضيلت ۾ وسايو.

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
apanaa aap aap tolasee aape milai milaae |

هو پنهنجو پاڻ کي وزن ڏئي ٿو. هو پاڻ ۾ اتحاد ڪري ٿو.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
tis kee keemat naa pavai kahanaa kichhoo na jaae |

هن جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي. ان بابت ڪجهه به نٿو چئي سگهجي.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥
hau balihaaree gur aapane jin sachee boojh ditee bujhaae |

مان پنهنجي گرو تي قربان آهيان. هن مون کي اهو سچو احساس ڏياريو آهي.

ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jagat musai amrit lutteeai manamukh boojh na paae |

دنيا کي ڌوڪو ڏنو ويو آهي، ۽ امرت وارو امر لٽيو پيو وڃي. پاڻ سڳورن کي ان ڳالهه جو احساس ناهي.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
vin naavai naal na chalasee jaasee janam gavaae |

نالي کان سواءِ، ڪا به شيءِ ساڻس گڏ نه هلندي. هو پنهنجي جان وڃائي ٿو، ۽ هليو ٿو وڃي.

ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥
guramatee jaage tinaee ghar rakhiaa dootaa kaa kichh na vasaae |8|

جيڪي گرو جي تعليمات جي پيروي ڪندا آهن ۽ بيدار ۽ باخبر رهندا آهن، انهن جي دل جي گهر جي حفاظت ۽ حفاظت ڪن ٿا؛ شيطانن کي انهن جي خلاف ڪا طاقت ناهي. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਬਿਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ॥
baabeehaa naa bilalaae naa tarasaae ehu man khasam kaa hukam man |

اي مينهن، نه روءِ. پنهنجي هن دماغ کي پاڻيءَ جي هڪ بوند لاءِ به اڃايل نه ٿيڻ ڏيو. پنهنجي پالڻهار جي حڪم جي فرمانبرداري ڪر.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਤਿਖ ਉਤਰੈ ਚੜੈ ਚਵਗਲਿ ਵੰਨੁ ॥੧॥
naanak hukam maniaai tikh utarai charrai chavagal van |1|

۽ توهان جي اڃ ختم ٿي ويندي. هن لاءِ توهان جي محبت چار ڀيرا وڌي ويندي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਹਿ ਤੇਰਾ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਹਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥
baabeehaa jal meh teraa vaas hai jal hee maeh firaeh |

اي مينھن، تنھنجي جاءِ پاڻيءَ ۾؛ تون پاڻيءَ ۾ گھمڻ ڦرين.

ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਹਿ ॥
jal kee saar na jaanahee taan toon kookan paeh |

پر تون پاڻيءَ جو قدر نه ٿو ڪرين، تنهن ڪري تون روئي ٿو.

ਜਲ ਥਲ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਹਿ ॥
jal thal chahu dis varasadaa khaalee ko thaau naeh |

پاڻيءَ ۾ ۽ زمين تي، ڏهن طرفن کان مينهن وسندو آهي. ڪابه جاءِ سڪل نه رهي.

ਏਤੈ ਜਲਿ ਵਰਸਦੈ ਤਿਖ ਮਰਹਿ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥
etai jal varasadai tikh mareh bhaag tinaa ke naeh |

ايتري برسات سان، جيڪي اڃ وگهي مري وڃن ٿا، سي ڏاڍا افسوسناڪ آهن.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਜਿਨ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak guramukh tin sojhee pee jin vasiaa man maeh |2|

اي نانڪ، گورمک سمجھن ٿا؛ رب انهن جي ذهنن ۾ رهي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
naath jatee sidh peer kinai ant na paaeaa |

يوگڪ ماسٽر، برهمڻ، سڌا ۽ روحاني استاد - انهن مان ڪنهن به رب جي حدن کي نه مليو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥
guramukh naam dhiaae tujhai samaaeaa |

گرو مُخس نالي تي غور ڪن ٿا، ۽ تو ۾ ملن ٿا، اي رب.

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥
jug chhateeh gubaar tis hee bhaaeaa |

ڇٽيهه سالن تائين، خدا بلڪل اونداهين ۾ رهيو، جيئن هن چاهيو.

ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥
jalaa binb asaraal tinai varataaeaa |

چوڌاري پاڻيءَ جو وسيع وهڪرو ڦري رهيو هو.

ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
neel aneel agam sarajeet sabaaeaa |

سڀني جو خالق لامحدود، لامحدود ۽ ناقابل رسائي آهي.

ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥
agan upaaee vaad bhukh tihaaeaa |

هن باهه ۽ تڪرار، بک ۽ اڃ ٺاهي.

ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
duneea kai sir kaal doojaa bhaaeaa |

دنيا جي ماڻهن جي سرن تي موت لٽڪيل آهي، دوکي جي محبت ۾.

ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥
rakhai rakhanahaar jin sabad bujhaaeaa |9|

نجات ڏيندڙ رب انهن کي بچائيندو آهي جيڪي لفظ جي لفظ کي سمجهندا آهن. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਇਹੁ ਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
eihu jal sabh tai varasadaa varasai bhaae subhaae |

هي مينهن سڀني تي وسي ٿو. خدا جي محبت جي مرضي مطابق برسات پوي ٿي.

ਸੇ ਬਿਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
se birakhaa hareeaavale jo guramukh rahe samaae |

اهي وڻ سرسبز ۽ سرسبز ٿي وڃن ٿا، جيڪي گرو جي ڪلام ۾ سمايل رهن ٿا.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak nadaree sukh hoe enaa jantaa kaa dukh jaae |1|

اي نانڪ، سندس فضل سان، اتي امن آهي. انهن مخلوقن جو درد ختم ٿي ويو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਚਮਕਿਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
bhinee rain chamakiaa vutthaa chhahabar laae |

رات شبنم سان ڀريل آهي. بجلي چمڪي ٿي، ۽ مينهن وسڪاري ۾ وسي ٿو.

ਜਿਤੁ ਵੁਠੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤੁ ਊਪਜੈ ਜਾਂ ਸਹੁ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
jit vutthai an dhan bahut aoopajai jaan sahu kare rajaae |

کاڌو ۽ دولت گھڻي مقدار ۾ پيدا ٿئي ٿي جڏھن برسات پوي ٿي، جيڪڏھن اھو خدا جي مرضي آھي.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਇ ॥
jit khaadhai man tripateeai jeean jugat samaae |

ان کي واپرائڻ سان مخلوق جا ذهن مطمئن ٿي وڃن ٿا، ۽ هو انهيءَ طرزِ زندگي اختيار ڪن ٿا.

ਇਹੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
eihu dhan karate kaa khel hai kade aavai kade jaae |

هي دولت خالق رب جي راند آهي. ڪڏهن اچي ٿو، ڪڏهن هلي ٿو.

ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
giaaneea kaa dhan naam hai sad hee rahai samaae |

نالو روحاني طور تي عقلمندن جي دولت آهي. اهو هميشه لاءِ پکڙيل ۽ پکڙيل آهي.

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak jin kau nadar kare taan ihu dhan palai paae |2|

اي نانڪ، جن کي هن جي فضل جي نظر سان برڪت وارو آهي، اهي هي دولت حاصل ڪن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

هو پاڻ ڪري ٿو، ۽ سڀني کي ڪرڻ جو سبب بڻائيندو آهي. مان ڪنهن کي شڪايت ڪري سگهان ٿو؟

ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥
aape lekhaa mangasee aap karaae kaar |

پاڻ فاني انسانن کي سڏي ٿو حساب ڪتاب؛ هو پاڻ انهن کي عمل ۾ آڻي ٿو.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥
jo tis bhaavai so theeai hukam kare gaavaar |

جيڪو کيس راضي ڪري ٿو سو ٿئي ٿو. صرف بيوقوف حڪم جاري ڪري ٿو.

ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
aap chhaddaae chhutteeai aape bakhasanahaar |

هو پاڻ بچائي ٿو ۽ ڇوٽڪارو ڏئي ٿو. هو پاڻ ئي معاف ڪندڙ آهي.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
aape vekhai sune aap sabhasai de aadhaar |

هو پاڻ ڏسي ٿو، ۽ هو پاڻ ٻڌي ٿو. هو سڀني کي پنهنجو سهارو ڏئي ٿو.

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sabh meh ek varatadaa sir sir kare beechaar |

اُهو ئي پکڙجي رهيو آهي ۽ سڀني کي پکڙيل آهي. هو هر هڪ کي سمجهي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430